ÖZ: Batı Toroslar`ın kuzeyinde bulunan inceleme alanında temeli Üst Kambriyen-Alt Ordovisiyen yağlı Sultandağ formasyonu oluşturur. Bunu açısal uyumsuzlukla Liyas-Lütesiyen yağlı sürekli sedimanter bir istif üstler. Bu latif Maestirihtiyen öncesinde karbonatlardan, Maestrihtiyen Lütesiyen aralığında pelajik ve neritik çökellerden oluşmaktadır, Lütesiyen sonunda tektonik bir dokanakla Hoyran ofiyolitli karışığı bölgeye gelmektedir/ Bölgede Üst Miyosen`de başlayan yeni bir tektonik etkinlik dönemi içinde hızlı bir karasal ve gölsel kırıntılı depolanma söz konusudur. İnceleme alanında Kaledoniyen ve Alpin daf oluşum hareketleri ile gelişmiş, yapı şekilleri gözlenmiştir. Meaozoyik ve Senozoyik yaşlı formasyonları Alpin dag oluşumu ile kıvrımlanırken, Paleozoyik yağlı Sultandağ formasyonu hem Kaledoniyen, hem de Alpin daf oluşumu hareketlerinden etkilenmiştir, Sultandağ formasyonu, çalışma alanında Devoniyen öncesi bir dağ oluşum evresi ile kıvrımlanıp su üstü olmuştur, inceleme alanında Alt Ordovisiyen-LIyas aralığını temsil eden birimlerin bulunmaması, belirtilen zaman aralığında çökelmeme nedeniyle değil de, bunların aşınım ile yok oldukları şeklinde açıklanabilir, Liyas-Lütesiyen yaşlı sedimanter istif İle Üst Miyosen yaşlı Bafkonak formasyonu arasındaki uyumluluk Pireneen evresi İle ilişkilidir, Pireneen evresine bağlı olarak Liyas-Lütesiyen yağlı istifte kıvrımlar ve sistemli eklem takımları gelişmiştir, Lütesiyen sonundan başlayarak çalışma alanında birinci derece egemen olan düşey yükselme ve alçalmalar, bunlara bağlı olarak gelişen faylar, bir taraftan katman durumlarını etkilerken diger taraftanda kıvrım eksenlerinin uzun mesafelerde izlenmesini güçleştirmiştir, Pliyosen sonundaki yükselmeler İse Rodanîyen evresini belirlemektedir,