ÖZ: İnceleme alanında, birbirinden aşınma evreleri, ile ayrılan beş tortul istifi .bulunur. Bunlar sırasıyla: 1. Tabanı görülmeyen ve üste doğru regresif olarak son bulan Geç Kretase-Paleosen tortul istifi (Pelajik Lort. Kireçtaşı), 2. Transgresyonla başlayıp regresyonla sonuçlanan Erken Eosen tortul istifi (lesifal Başoğlu Üyesi, fliş nitelikli. Saz Üyesi ve. karasal Tayfur` Formasyonu), 3. Transgresyonla başlayıp regresyonla sonuçlanan Orta-Geç Eosen, ve Oligosen tortul istifi (resifal Kozlutepe Kireçtaşı, fliş, nitelikli Karaağaç Üyesi Kabasal Üyesi ve Karasal Göksu Üyesi). 4. Yer yer denizel ve karasal Orta-Geç Miyosen tortul istifi (Eceabat Formasyona) ve 5. Karasal Geç Pliyosen, tortul- istifi.. Geç Kretase-Paleosen sonrası ve Miyosen öncesi, tortul istif, dikey `bölgesel hareketlerin denetiminde gelişmiştir.. Erken Miyosen`de Saros Grabeninin açılması ile güneyde gelişen kompresyonel kuvvetler tektonik yapılan, oluşturmuştur. Erken Miyosen yaşlı faylar, kıvrımlar ve eklem takımlarının birbiri ile olan geometrik .ilişkileri, bölgenin KB-GD yönlü bir sıkışma kuvveti, etkisinde kaldığını, kanıtlar. Orta.Geç Miyosen, sedimantasyonu tortullaşmayla yaşıt faylar tarafından, kontrol edilmiştir.