ÖZ: Karbonat platformları; karbonat yokuşları, engelli karbonat şelfleri, yalıtılmış platformlar ve batmış platformlar olmak üzere dört gruba ayrılabilmektedir. Bu yazıda platform (genel terim) yokuş engelli şelf yalıtılmış ve batmış platform terimleri jeomorfik iki boyutlu oluşukları, tanımlamak için kullanılmıştır. Karbonat yokuşları; liomoklinal veya kıyı ötesindeki kenar dik yokuş tipinde olabilir ve saçak veya set sığ su ooid/pellet kumu veya iskelet bankı karmaşıklarını kapsayabilir. Homoklinal yokuşlar deniz yönünde derin suya, yamaçta belirgin bir kırıklık olmaksızın ve derin su breşlerini, içermeden geçerler. Kıyı uzağında, dödeşen yokuşlar ya düşük, enerjili olup yaygın, sığ, dalga tabanı altı çamur örtüleriyle karakterize olurlar ya da yüksek enerjili olup kıyı kumsalı/kumulu karmaşıkları ve yaygın iskelet kumu örtülerine sahiptirler. Engelli karbonat şelfleri göreli düz tavanlıdır ve derin suya geçtikleri yerde şelf kenarında, belirgin bir kırıklık görülür. Dolgulanmalı veya, eklenmeli, dik şevli ve aşınma kanallı baypaslı kenarlı ve aşınmalı kenarlı tiplerde, olabilir. Bazı şelfler- üzerinde rezervuar ve kaynak katmanların dağılımını denetleyen şelf içi. havzalar bulunur. Yalıtılmış platformlar riftleşmiş kıta kenarları veya denizaltı volkanları üzerinde yer alırlar. Deniz düzeyi yükseliminin hızlı olduğu durumlarda platformlar suya batmaya başlar ve bunlar yükselmiş engeller, yüksek kule ve yama resifleri yaygın dalga tabanı altı karbonat ve. ince kırıntılı örtüleriyle karakterize olur. Çeşitli platform, tipleri çökelme, çökme ve deniz düzeyi değişimlerine bağlı olarak değişim gösterir ve her biri farklı fasiyesler sunabilir.