TMMOB
Assessment of Engineering Properties of Al-Haweri Scoria,
NW Sana`a, Yemen
ACI, 2000. Use of raw or processed natural Pozzolans in Concrete, ACI Committee 232, Manual of Concrete Pratice ACI 232.1.
Al-Akhaly, I.A., Al-Anweh, A.M., El-Anbaawy, M.I., 2018. Preliminary assessment of utilization of Al-Jaif Scoria (NW Sanaa, Yemen) for cement production. SQU Journal for Science, 23(2), 111-119. doi:http://dx.doi.org/10.24200/squjs. vol23iss2.
Al-Naaymi, T.A., 2015. Assessment of pumice and scoria deposits in Dhamar-Rada volcanic field SW- Yemen, as a pozzolanic materials and lightweight aggregates. International Journal of Innovative Science, Engineering and Technology, 2(9), 386-402.
Al-Anweh, A.M., 2010. Geology and cement industrial applications on carbonate and clay deposits around Sanaa basin, Republic of Yemen. MSc. Thesis, Geology Department, Faculty of Science, Cairo University, Egypt.
Alhozaimy, A., Fares, G., Alawad, O.A., Al- Negheimish, A., 2015. Heat of hydration of concrete containing powdered scoria rock as a natural pozzolanic material. Construction and Building Materials, 81, 113119.
Al-Jabri, K.S., Hag, A.W., Al Nuaimi, A.S., Al Saidy, A.H., 2008. Concrete blocks for thermal insulation in hot climate. Cement and Concrete Research, 35, 1472-1479.
Al-Sabri, A.M., 2009. Geology and economic potentiality of the scoria deposits in Dhamar- Rada volcanic field, Yemen. Ph.D. Thesis, Sanaa University, Faculty of Science, Earth and Environmental Science Department
Al-Swaidani, A.M., 2017. Production of more durable and sustainable concretes using volcanic scoria as cement replacement. Materiales de Construcción, 67(326):e118 http://dx.doi.org/ 10.3989/mc.2017.00716.
Al-Swaidani, A.M., Aliyan, S.D., Adarnaly, N., 2016. Mechanical strength development of mortars containing volcanic scoria-based binders with different fineness. Engineering Science and Technology, an International Journal, 19 (2), 970-979.
Amigo, Á., Lara, L., Smith, V., 2013. Holocene record of large explosive eruptions from Chaitén and Michinmahuida volcanoes, Chile. Andean Geology, 40 (2), 227-248. doi: 10.5027/ andgeoV40n2-a03.
ASTM C33 / C33M-18. 2018. Standard specification for concrete aggregates, ASTM International, West Conshohocken, PA.
ASTM C88-99a. 1999. Standard test method for soundness of aggregates by use of sodium sulfate or magnesium sulfate, ASTM International, West Conshohocken, PA.
ASTM C127-01. 2001. Standard test method for density, relative density (specific gravity), and absorption of coarse aggregate, ASTM International, West Conshohocken, PA.
ASTM C131-06. 2006. Standard test method for resistance to degradation of small-size coarse aggregate by abrasion and impact in the Los Angeles Machine, ASTM International, West Conshohocken, PA.
ASTM C136-01. 2001. Standard test method for sieve analysis of fine and coarse aggregates, ASTM International, West Conshohocken, PA.
ASTM C618-12. 2012. Standard specification for coal fly ash and raw or calcined natural pozzolan for use in concrete, ASTM International, West Conshohocken, PA.
ASTM D3398-00. 2000. Standard Test Method for Index of Aggregate Particle Shape and Texture, ASTM International, West Conshohocken, PA.
Barahim, A.M., 2009. Comparing compressive strength of concrete by using light weight aggregate (Scoria-Tuff volcanic) from Alargoub area with concrete of normal coarse aggregate. 2nd Engineering Conference, Faculty of Engineering, Aden University, A
Beydoun, Z.R., As-Saruri, M.A., El-Nakhal, H., Al-Ganad, I.N., Baraba, R.S., Nani, A.O., Al- Aawah, M.H., 1998. International Lexicon of Stratigraphy, Republic of Yemen. IUGS and Ministry of Oil and Mineral Resources, Sanaa, Republic of Yemen. 245p
Billong, N., Melo, U.C., Njopwouo, D., Louvet, F., and Bonnet, J.P., 2013. Physicochemical characteristics of some cameroonian pozzolans for use in sustainable cement like materials. Materials Sciences and Applications, 4, 14-21. http://dx.doi.org/10
Bozkurt, N., Yazicioglu, S., 2015. Sustainable structural lightweight concrete design and the investigation of the mechanical properties. Bitlis Eren University Journal of Science & Technology, 5(2), 62-67.
BS 812: Part 1. 1975. Methods for determination of particle size and shape. British Standards Institution, London, UK.
BS 812: Part 2. 1975. Determination of relative densities and water absorption of coarse aggregates. British Standards Institution, London, UK.
BS 812: Part 105.1. 1989. Determination of aggregate particle shape (flakiness index). British Standards Institution, London, UK.
BS 812: Part 105.2. 1989. Determination of aggregate particle shape (elongation index). British Standards Institution, London, UK.
BS 812: Part 112. 1990. Methods for determination of aggregate impact value (AIV). British Standards Institution, London, UK.
Demirdag, S., Gunduz, L., 2008. Strength properties of volcanic slag aggregate lightweight concrete for high performance masonry units. Construction and Building Materials, 22, 135-142.
Dieu, M.J., Pranesh, M.R., Wali, U.G., 2016. Engineering characteristics of volcanic rock aggregates of Rwanda. International Journal of Civil Engineering and Technnology, 7(3), 81-90.
Engidasew, T.A., 2013. Engineering geological characterization of volcanic rocks of Ethiopian and Sardinian highlands to be used as construction materials. Ph.D. Thesis, Università degli Studi di Cagliari. Cagliari, Italy (unpublished).
FIB, 1983. FIB manual of light weight aggregate concrete. 2nd edition, Surrey University Press, Galasgow, 259p.
González-Maurel, O., Godoyc, B., Rouxb, P., Rodríguez, I, Maríne, C., Menzies, A., Bertin, D., Morata, D., Vargas, M., 2019. Magmatic differentiation at La Poruña scoria cone, Central Andes, northern Chile: Evidence for assimilation during turbulent
Hossain, K.M.A., 2005. Volcanic ash and pumice as cement additives: pozzolanic, alkalisilica reaction and autoclave expansion characteristics. Cement and Concrete Research, 35, 1141-1144.
Hossain, K.M.A., 2006. Blended cement and lightweight concrete using scoria: mix design, strength, durability and heat insulation characteristics. Physical Sciences, 1, 5-16.
Hossain, K.M.A, Ahmed, S., Lachemi, M., 2011. Lightweight concrete incorporating pumice based blended cement and aggregate: mechanical and durability characteristics, Construction and Building Material, 25, 1186-1195.
Hossain, K.M.A., Julkarnine, K.M., Anwar, M.S., 2015. Evolution of strength and durability of scoria concrete in sea environment. Journal of Multidisciplinary Engineering Science and Technology, 2(6), 1268.
Kamseu, E., Leonelli, C., Perera, D.S., Melo, U.F., Lemougna, P.N., 2009. Investigation of volcanic ash-based geo-polymers as potential building materials. Ceramics International, 58(2), 136- 140.
Kilic, A., Atis, C.D., Yasar, E., Ozcan, F., 2003. High-strength lightweight concrete made with scoria aggregate containing mineral admixtures. Cement and Concrete Research, 33, 15951599.
Juimo, W., Cherradi, T. Abidi, L., Oliveira L., 2016. Characterisation of natural pozzolan of Djoungo (Cameroon) as lightweight aggregate for lightweight concrete. International Journal of GEOMATE, 11(27), 2782-2789.
Lagerblad, B., Jacobsson, B., 1997. Smectite clays and concrete durability. Proceedings 19 th. International Conference Cement Microscopy, 151-162.
Lemougna, P.N., MacKenzie, K.J., Melo, U.F., 2011. Synthesis and thermal properties of inorganic polymers (geopolymers) for structural and refractory applications from volcanic ash. Ceramics International, 37(8), 3011-3018. doi:10.1016/j.ceramint.201
Lo, T.Y., Cui, H.Z., 2004. Effect of porous lightweight aggregate on strength of concrete. Materials Letters, 58, 916-919.
Moufti, M.R., Sabtan A.A., El-Mahdy O.R., Shehata, W.M., 1999. Preliminary geological and engineering assessment of the pyroclastic deposits in the central part of Harrat Rahat. JKAU: Earth Sciences, 11, 59-88.
Moufti, M.R., Sabtan A.A., El-Mahdy O.R., Shehata, W.M., 2000. Assessing of industrial utilization of scoria materials in the central Harrat Rahat, Saudi Arabia. Engineering Geology, 57, 155- 162.
Mouli, M., Khelafi, H., 2008. Performance characteristics of lightweight aggregate concrete containing natural pozzolan, Building and Environment, 43, 3136.
Mrema, A.L., Mboya, H.A., 2013. Feasibility of lightweight aggregate concrete for structural and non-structural works in Tanzania, (Zingoni, A. (Ed.in Research and Applications in Structural Engineering, Mechanics and Computation. London: CRC Press),
Nawy, E.G., 2008. Concrete construction engineering handbook, 2nd edition, CRC Press, Boca Raton.
Ozvan, A., Tapan, M., Erik, O., Efe, T., Depci, T., 2012. Compressive strength of scoria added portland cement concretes. Gazi University Journal of Science, 25(3), 769-775.
Sabtan, A.A., Shehata, W.M., 2000. Evaluation of engineering properties of scoria in central Harrat Rahat, Saudi Arabia. Bulletin of the Engineering Geology and the Environment, 59, 219-225.
Schlaich, M., Zareef, M.E. 2008. Infra-lightweight concrete. Taylor & Francis Group, London, ISBN 978-0-415-47535-8.
Suseno, H., Soehardjono, A., Wardana, I., Rachmansyah, A., 2017. Suitability of medium-K basaltic andesite pumice and scoria as coarse aggregates on structural lightweight concrete. International Journal of Engineering and Technology, 9(4), 3318-3329
Sveinsdottir, E.L., Magnusdottir, B., Hardardottir, V., Holmgeirsdottir, T., Kristmannsdottir, H., Tryggvason, N., 1999. The effect of alteration minerals on the quality of construction aggregates (in Icelandic). IBRI Report No. 99-01, 53p.
Tchakouté, H.K., Kong, S., Djobo, J.N., Tchadjié, L.N., Njopwouo, D., 2015. A comparative study of two methods to produce geopolymer composites from volcanic scoria and the role of structural water contained in the volcanic scoria on its reactivity.
Tchamabé, B.C., Carrasco-Núñeza, G., Miggins, D.P., Németh, K., 2020. Late Pleistocene to Holocene activity of Alchichica maar volcano, eastern Trans-Mexican Volcanic Belt. Journal of South American Earth Sciences, 97, 102404.
Tchamdjou, W.H., Grigoletto, S., Michel, F., Courard, L., Abidi, M.L., Cherradi, T., 2017. An investigation on the use of coarse volcanic scoria as sand in Portland cement mortar. Case Studies in Construction Materials, 7, 191206.
Topcu, İ. B., 1997. Semi lightweight concretes produced by volcanic slags. Cement and Concrete Research, 27, 15-21.
Van Atta, R.O., Ludowise H., 1976. Causes of degradation in basaltic aggregates and durability testing. 14th Engineering Geological and Soils Engineering Symposium, 241-254.
Van Rooy, J. L., 1991. The influence of the mineralogy on the durability of Drakensberg basalts. In Blight et al.: Geotechnics, in the African Environment, 383-392.
Warati, G. K., Darwish, M.M., Feyessa, F.F., Ghebrab, T., 2019. Suitability of scoria as fine aggregate and its effect on the properties of concrete. Sustainability, 11, 4647, doi:10.3390/ su11174647.
Winsley, J. B., Muthukannan, M., 2018. A preliminary study on the physical properties of an alternative coarse aggregate made with red soil and fly ash. The Open Construction and Building Technology Journal, 12, 1-8. doi: 10.2174/1874836801812010001.
Yasar, E., Atis, C.D., Kilic, A., Gulsen, H., 2003. Strength properties of lightweight concrete made with basaltic pumice and fly ash. Materials Letters, 57, 2267-2270.
YGSMRB, 2019. Yemen Geological Survey and Mineral Resources Board, www.ygsmrb.org.ye (accessed on 7 Dec. 2019).
A. Al-akhaly, I , A. Al-sakkaf, A . (2020). Assessment of Engineering Properties of Al-Haweri Scoria, NW Sanaa, Yemen . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 44 (2) , 117-130 . DOI: 10.24232/jmd.826975
A. Al-akhaly, I , A. Al-sakkaf, A . Assessment of Engineering Properties of Al-Haweri Scoria, NW Sanaa, Yemen. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 44 (2020 ): 117-130
ÖZ: has an appreciable amount of scoria aggregate, but a very small proportion is used as cement additionsby local cement factories in blended Portland cement production and very rarely as aggregates in to the productionof lightweight blocks. Scoria aggregates are widespread in and around the volcanic cones present in Sanaa-Amranvolcanic field. This paper presents the results of evaluation of engineering properties of natural scoria, collected fromAl-Haweri volcanic cone, NW Sanaa, Yemen as lightweight aggregate. Chemical composition and petrographicalcharacteristics of scoria were determined. The physical properties of the scoria aggregate such as flakiness andelongation indices, specific gravity, water absorption, unit weight, clay lumps and materials finer than 75µm gaveacceptable results, but the gradation indicated it would need to be processed before use in a mix. The porosity ishigh, 60.79%. The Los Angeles abrasion and the aggregate crushing values are higher than the limits of ASTM andBS specification, but the aggregate impact value is close to the upper limits of BS specification. The soundness iswithin the ASTM specification limits. Therefore, it can be concluded that scoria aggregates can be used to producestructural concrete and masonry blocks with a relatively low density. The scoria aggregates satisfied the requirementsof lightweight aggregate for structural concrete and masonry blocks purposes.
Kapadokya Bölgesi`ndeki Kaya Oyma Depoların Tasarım Ölçütlerinin
Sayısal Yöntemlerle Değerlendirilmesi
Kapadokya
Kaya Oyma
Depo
Sayısal Analiz
Deformasyon
Aydan, Ö., Ulusay, R., 2003. Geotechnical and geoenvironmental characteristics of man-made underground structures in Cappadocia, Turkey. Engineering Geology, 6, 245-272.
Aydan, Ö., Ulusay, R., 2013. Geomechanical evaluation of Derinkuyu Antique Underground City and its implications in geoengineering. Rock Mechanics and Rock Engineering, 46, 731- 754.
Aydar, E., Schmitt, A.K., Çubukçu, H.E., Akin L., Ersoy, O., Şen, E., Duncan, R.A., Atici G., 2012. Correlation of ignimbrites in the central Anatolian volcanic province using zircon and plagioclase ages and zircon compositions. Journal of Volcanolog
Berndt-Ersöz, S., 2006. Phyrigian rock-cut shrines: Structure, Functional Cult Practice. LeidenXX, XXI, 206.
Bieniawski, Z.T., 1992. Method revisited: coal pillar strength formula based on field investigations. In: Proceedings of the workshop on coal pillar mechanics and design. U.S. Department of the Interior, Bureau of Mines, IC 9315, Pittsburgh, PA, 158
Çorakbaş, F., 2012. The comparison of rock-cut architecture sites in Turkey and Italy with special emphasis on Cappadocia. World Applied Sciences Journal, 17(11),1445-1453.
Deere, D.U., Miller, R.P., 1966. Engineering classification and index properties of intact rock. Technical Report No: AFNL-TR-65-116, Kirtland Air Force Base Weapons Laboratory, New Mexico.
Dinçer, İ., Bostancı, M., 2019. Capillary water absorption characteristics of some Cappadocian ignimbrites and the role of capillarity on their deterioration. Environmental Earth Sciences, 78, 7.
Dinçer, İ., Orhan, A., Frattini, P., Crosta, G.B., 2016. Rockfall at the heritage site of the Tatlarin Underground City (Cappadocia, Turkey). Natural Hazards, 82 (2), 1075-1098.
Harunoğulları, M., Kayar, S., 2015. Ortahisarda (Ürgüp) doğal soğutmalı yeraltı depolarının coğrafi analizi. Coğrafyacılar Derneği Uluslararası Kongresi Bildiriler Kitabı, 21-23 Mayıs 2015, 74-84, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Hoek, E., Carranza-Torres, C.T., Corkum, B., 2002. Hoek-Brown failure criterion-2002 edition. In: Proceedings of the Fifth North American Rock Mechanics Symposium, vol 1, Toronto, 267273.
ISRM (International Society for Rock Mechanics), 2007. The complete ISRM suggested methods for rock characterization. In: Ulusay R, Hudson JA (eds), Testing and Monitoring: 19742006.
Kaşmer, Ö., Ulusay, R., 2013. Effects of geoengineering characteristics of the soft tuffs and environmental conditions on the rock-hewn historical structures at Zelve Open Air Museum (Cappadocia, Turkey). Environmental and Engineering Geosciences, 19
Logie, C.V., Matheson, G.M., 1982. A critical review of the current state of the art design of mine pillars. 1st International Conference Stability in Underground Mining. Vancouver (Ed. C.O. Brawner) 359-382.
Mark, C., 2006. The evolution of intelligent coal pillar design: 1981- 2006. Proceedings of 25th International Conference on Ground Control in Mining, Morgantown, West Virginia, 325-334.
Merve, J. N., 2003. New pillar strength formula for South African coal. Journal of the Southern African Institute of Mining and Metallurgy, 103(5), 281-292.
NBG, 1985. Norwegian Rock Mechanics Group: Handbook in Engineering Geologyrock (in Norwegian). Tapir, Trondheim.
Obert, L., Duvall, W.I., 1967. Rock Mechanics and the Design of Structures in Rock, John Wiley & Sons Inc., New York, 542-545.
Özata, Ş., 2015. Kapadokya bölgesi kaya oyma yapı sorunları ve çözüm önerileri. Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 160 s.
Ren, Q., Wang, F., Chen, B., Zhao, M., Peng, Z., Yang, M., 2020. Study on stability prediction of pillars based on Bieniawski Pillar Strength Formula: a case of a phosphate mine. Geotechnical and Geological Engineering, 38, 4033-4044. https:// doi.or
Rocscience, 2019a. RS2, 2D finite element program for soil and rock applications. Rocscience Inc, Toronto, Canada.
Rocscience, 2019b. RocData, Rock, soil and discontinuity strength analysis. Rocscience Inc, Toronto, Canada.
Salamon, M.D.G., Munro, A.H., 1967. A study of the strength of coal pillars. Journal of the Southern African Institute of Mining and Metallurgy, 68, 55-67.
Sülükçü, S., 2019. Kapadokya Bölgesindeki kayadan oyma yeraltı depolarının duraylılığının değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
T.C. Resmi Gazete, 2017. Kayadan Oyma Yapıların Tasarım, Hesap ve Yapım Esaslarına Dair Yönetmelik, 18 Ekim 2017. Sayı: 30214. Başbakanlık Basımevi, Ankara.
Temel, A., 1992. Petrological and geochemical properties of the Cappadocian explosive volcanism. PhD Thesis, Department of Geological Engineering, Hacettepe University, Ankara.
Topal, T., 1995. Formation and deterioration of fairy chimneys of the Kavak tuff in Ürgüp-Göreme area (NevsehirTurkey). PhD Thesis, Middle East Technical University, Ankara, Turkey.
Topal, T., Doyuran, V., 1995. Effect of discontinuities on the development of fairy chimneys in the Cappadocia region (Central Anatolia-Turkey). Turkish Journal of Earth Sciences, 4(1), 4954.
Topal, T., Doyuran, V., 1997. Analysis of deterioration of the Cappadocian tuff. Environmental Geology, 34(1), 520.
Toprak, V., Keller, J., Schumacher, R., 1994. Volcanotectonic features of the Cappadocian Volcanic Province. In: International Volcanological Congress-IAVCEI, Ankara, Excursion Guide.
Tuncay, E., 2009. Rock rupture phenomenon and pillar failure in tuffs in the Cappadocia region (Turkey). International Journal of Rock Mechanics and Mining Sciences, 46, 12531266.
Ulusay, R., Aydan, Ö., 2018. The 2016 Hans Cloos Lecture: geo-engineering aspects on the structural stability and protection of historical man-made rock structures: an overview of Cappadocia Region (Turkey) in the UNESCOs World Heritage List. Bullet
Ulusay, R., Aydan, Ö., Geniş, M., Tano, H., 2013. Stability assessment of Avanos Congress Centre (Cappadocia, Turkey) in soft tuffs through an integrated scheme of rock engineering methods. Rock Mechanics and Rock Engineering, 46, 13031321.
Ulusay, R., Gökçeoğlu, C., Topal, T., Sönmez, H., Tuncay, E., Ergüler, Z.A., Kasmer, Ö., 2006. Assessment of environmental and engineering geological problems for the possible re-use of an abandoned rock-hewn settlement in Ürgüp (Cappadocia), Turkey.
Yavuz, H., 2001. Yielding pillar concept and its design. 17th International Mining Congress and Exhibition of Turkey- MCET 2001, ISBN 975- 395-417-4.
Zhu, X., Liu, J., Yang, L. Hu, R., 2014. Energy performance of a new Yaodong Dwelling, in the Loess Plateau of China. Energy and Buildings, 70, 159166.
Dinçer, İ , Akın, M , Orhan, A , Duru, C . (2020). Kapadokya Bölgesindeki Kaya Oyma Depoların Tasarım Ölçütlerinin Sayısal Yöntemlerle Değerlendirilmesi . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 44 (2) , 131-156 . DOI: 10.24232/jmd.826934
Dinçer, İ , Akın, M , Orhan, A , Duru, C . Kapadokya Bölgesindeki Kaya Oyma Depoların Tasarım Ölçütlerinin Sayısal Yöntemlerle Değerlendirilmesi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 44 (2020 ): 131-156
ÖZ: Kapadokya Bölgesinde geniş yayılım sunan tüf ve ignimbirit türü piroklastik kayaçlar, sahip olduğu kolay kazılabilirlik ve termal yalıtım özelliklerinden dolayı kaya oyma yapıların oluşturulması için uygun jeolojik koşullar sunmaktadır. Bu kaya oyma yapılardan biri olan kayadan oyma soğuk hava depoları Kapadokyanın önemli ekonomik değerleri arasında yer almaktadır. Bu çalışmada Kapadokya Bölgesinde sayıları yaklaşık 1250 civarında olan kayadan oyma depoların tasarım ölçütleri sayısal analizler yardımıyla incelenmiştir. Bu kapsamda farklı topuk genişliği, örtü kalınlığı ve loca genişliğine sahip modeller göz önünde bulundurulmuştur. Yapılan analiz sonuçlarına göre bölgede açılacak olan kayadan oyma soğuk hava depolarında sırasıyla örtü kalınlığı ve topuk genişliğinin 4 ve 2 metreden az olmayacak şekilde planlanması gerektiği sonucuna varılmıştır. 4 metreden daha az örtü kalınlıkları çekme gerilmelerinin artmasına neden olurken, 2 metreden daha az ayak genişlikleri ise yapının ortasında gerilme artışlarına neden olmaktadır. Bu değerlerden farklı olarak seçilen loca ve topuk genişliklerinde deformasyonlar soğuk hava deposunun ortasında yer alan localarda artmakta ve kaya oyma deponun tamamı tek bir açıklık gibi davranmaktadır. Kaya oyma depolar localar şeklinde planlandığından söz konusu yapıların tasarımında en önemli nokta locaların ayrı birer açıklık gibi davranmasının sağlanmasıdır. Bu koşul uygun loca ve topuk enişliklerinin tasarlanmasıyla mümkün olabilir.
Güdül (Ankara) Yöresi Zeminlerinin Şişme Özelliklerinin Değerlendirilmesi
Güdül
Şişme yüzdesi
Şişme Basıncı
Çatlak
Sıva dökülmesi
Akçer-Ön, S., Greaves, A. M., Manning, S. W., Ön, Z. B., Çağatay, M. N., Sakınç, M., Oflaz, A., Tunoğlu, C., Salihoğlu, R., 2020. Redating the formation of Lake Bafa, western Turkey: Integrative geoarchaeological methods and new environmental and dat
Aksu, A. E., Piper, D. J. W., Konuk, T., 1987. Quaternary growth patterns of Büyük Menderes and Küçük Menderes deltas, western Turkey. Sedimentary Geology, 52(3-4), 227-250.
Alabalık ve Sazan türü balıkların yaşadığı suların korunması ve iyileştirilmesi hakkında yönetmelik. (2014.01.12). Resmi Gazete (Sayı: 28880). Erişim Adresi: https://www. resmigazete.gov.tr/eskiler/2014/01/20140112-2. htm (29.01.2020).
Algül, F., Beyhan, M., 2018. Bafa Gölü sediment ve su kalitesinin ağır metaller bakımından değerlendirilmesi. Bilge International Journal of Science and Technology Research, 2(2), 128- 138.
Atıksu Arıtma Tesisleri Teknik Usuller Tebliği. Resmi Gazete (Sayı: 27527). Erişim Adresi: https://www. resmigazete.gov.tr/eskiler/2010/03/20100320-7. htm (12.12.2019).
Back, W., 1961. Techniques for mapping of hydrochemical facies. US Geological Survey Professional Paper, 424, 380-382.
Balık, S., Ustaoğlu, M. R., 1989. Bioecological and economical investigation of Acanthobrama mirabilis in Bafa Lake. Doğa Türk Zooloji Dergisi, 13(3), 141-174.
Bozkurt, E., Oberhansli, R., 2001. Menderes Massif (western Turkey): structural, metamorphic and magmatic evolution a synthesis. International Journal of Earth Sciences, 89, 679708.
Brückner, H., Herda, A., Kerschner, M., Müllenhoff, M., Stock, F., 2017. Life cycle of estuarine islandsFrom the formation to the landlocking of former islands in the environs of Miletos and Ephesos in western Asia Minor (Turkey). Journal of Archaeo
Brückner, H., Müllenhoff, M., Gehrels, R., Herda, A., Knipping, M., Vött, A., 2006. From archipelago to floodplaingeographical and ecological changes in Miletus and its environs during the past six millennia (Western Anatolia, Turkey). Zeitschrift f
Chowdhury, M. A. I., Ahmed, M. F., Ali, M. A., 2003. Influence of upstream sediment on arsenic contamination of groundwater in Bangladesh. Fate of arsenic in the environment. Bangladesh University of Engineering and Technology, Dhaka and the United N
Cirik, S., Metin, C., Cirik, Ş., 1989. Bafa Gölü planktonik algleri ve mevsimsel değişimleri. Çukurova Üniversitesi V. Bilimsel ve Teknik Çevre Kongresi Tebliğleri, 06.05.1989, Adana, 604-613.
Cooper, H. H., Jacob, C. E., 1946. A generalized graphical method for evaluating formation constants and summarizing well-field history. Eos, Transactions American Geophysical Union, 27(4), 526-534.
Dora, O. Ö., 1975. Menderes masifinde alkali feldspatların yapısal durumları ve bunların petrojenetik yorumlarda kullanılması. Bulletin of the Geological Society of Turkey, 18, 111-12
Dora, O. Ö., 2011. Menderes Masifindeki jeolojik araştırmaların tarihsel gelişimi. Maden Tetkik ve Arama Dergisi, 142 (142).
Durov, S. A., 1948. Natural waters and graphic representation of their composition. Doklady Akademii Nauk SSSR, 59(3), 87-90.
Dügel, M., Kazancı, N., 2004. Assessment of water quality of the Büyük Menderes River (Turkey) by using ordination and classification of macroinvertebrates and environmental variables. Journal of Freshwater Ecology, 19(4), 605-612.
Erdoğan, B., Güngör, T., 2004. The problem of the core-cover boundary of the Menderes Massif and an emplacement mechanism for regionally extensive gneissic granites, western Anatolia (Turkey). Turkish Journal of Earth Sciences, 13(1), 15-36.
Erdoğan, S., 2011. A chemical reaction to a physical impact: Lake Bafa wetland ecosystem (Turkey) case. Ankara Üniversitesi Çevre Bilimleri Dergisi, 3, 1-8.
EU (European Union), 2014. Drinking Water Regulations, S.I. No. 122 of 2014.
Gibbs, R. J., 1970. Mechanisms controlling world water chemistry. Science, 170 (3962), 1088- 1090.
Gray, N.F., 2008. Drinking Water Quality: Problems and Solutions. New York: Cambridge University Press.
Hetzel, R., Reischmann, T., 1996. Intrusion age of Pan- African augen gneisses in the southern Menderes Massif and the age of cooling after Alpine ductile extensional deformation. Geological Magazine, 133(5), 565-572.
IAH (International Association of Hydrogeologists), 1979. Map of Mineral and Thermal Water of Europe Scale: 1:500.000, IAH, United Kingdom.
Kazancı, N., Dündar, S., Alçiçek, M. C., Gürbüz, A., 2009. Quaternary deposits of the Büyük Menderes Graben in western Anatolia, Turkey: Implications for river capture and the longest Holocene estuary in the Aegean Sea. Marine Geology, 264(3-4), 165-
Kazancı, N., Girgin, S., Dügel M., 2008. Research on the limnology of Bafa Lake in South-Western Turkey and climate change impacts. Review of Hydrobiology, 207-223.
Knipping, M., Müllenhoff, M., Brückner, H., 2008. Human induced landscape changes around Bafa Gölü (western Turkey). Vegetation History and Archaeobotany, 17(4), 365-380.
Koç, C., 2008. The effects of the environment and ecology projects on lake management and water quality. Environmental monitoring and assessment, 146(1-3), 397-409.
Küçüksümbül, A., 2018. Söke Ovası ve Bafa Gölü çevresinin hidrojeolojik incelenmesi: Jeotermal Potansiyeli, Toprak ve Su Kirliliği. Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
Lloyd, J.W., Heathcote J.A., 1985. Natural inorganic hydrochemistry in relation to groundwater, an introduction. Clarence Press, Oxford.
MTA (Maden Tektik ve Arama Genel Müdürlüğü), 2002. 1:500000 Ölçekli Aydın, Denizli, Muğla Bölgesi Jeoloji Haritası. Ankara. Türkiye.
Müllenhoff, M., Handl, M., Knipping, M., Brückner, H., 2004. The evolution of Lake Bafa (Western Turkey)Sedimentological, microfaunal and palynological results. Coastline Reports, 1(2004), 55-66.
OSİB (Orman ve Su İşleri Bakanlığı), 2012. Bafa Gölü Su Kalite Değerlendirme Raporu. Ankara. Türkiye.
Pettine, M., Camusso, M., Martinotti, W., 1992. Dissolved and particulate transport of arsenic and chromium in the Po River (Italy). Science of the Total Environment, 119, 253-280.
Sarı, H.M. Balık, S. Özbek, M. Aygen, C., 2001. The Macro and Meiobenthic Invertabrate Fauna of Lake Bafa. Anadolu University Journal of Science and Technology, 2(2), 285-291.
Schoeller, H., 1935. Utilite de la notion des exchanges de bases pour le comparison des eaux souterraines. Société Géologie Comptes Rendus Sommaire et Bulletin, série, 5, 651-657.
Seçmen, Ö., Leblebici, E., 1982. Ege Bölgesi, İç Anadolu Batısı ve Akdeniz Bölgesinin Batısında Bulunan Göl ve Bataklıkların Flora ve Vejetasyonu. TUBİTAK Proje No: TBAG-407.
Seyitoğlu, G., Işık, V., 2015. Batı Anadoluda Geç Senozoyik genişleme tektoniği: Menderes Çekirdek Kompleksinin yüzeylemesi ve ilişkili havza oluşumu. MTA Dergisi, 151, 49-109.
Seyler, P., J. M. Martin., 1990. Distribution of arsenite and total dissolved arsenic in major French estuaries: dependence on biogeochemical processes and anthropogenic inputs. Marine Chemistry, 29, 277-294.
Singh, M., Singh, A. K., Srivastava, N., Singh, S., Chowdhary, A. K., 2010. Arsenic mobility in fluvial environment of the Ganga Plain, northern India. Environmental Earth Sciences, 59(8), 1703-1715.
Socha, M. T., Ensley, S. M., Tomlinson, D. J., Johnson, A. B., 2003. Variability of water composition and potential impact on animal performance. In Proc. from the Intermountain Nutrition Conference, Salt Lake City, UT, 85-96.
Somay, M. A., Gemici, Ü., 2012. Groundwater quality degradation in the Buyuk Menderes River coastal wetland. Water, Air, & Soil Pollution, 223(1), 15-27.
Sümer, Ö., İnci, U., Sözbilir, H., 2013. Tectonic evolution of the Söke Basin: Extension-dominated transtensional basin formation in western part of the Büyük Menderes Graben, Western Anatolia, Turkey. Journal of Geodynamics, 65, 148-175.
Şengör, A.M.C., Yılmaz, Y., 1981. Tethyan evolution of Turkey: a plate tectonic approach. Tectonophysics, 75, 181-241.
Tarcan, G., Gemici, Ü., 2014. Egemar balık üretim tesisi hidrojeolojik değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü.
Tarcan, G., Gemici, Ü., Savaşçın, M.Y., 2007. Bafa Gölü tuzluluğunun jeolojik, hidrojeolojik ve hidrojeokimyasal değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi-DEVAK Jeotermal Enerji Araştırma ve Uygulama Merkezi, Bilimsel Raporlar Serisi.
Theis, C. V., 1935. The relation between the lowering of the piezometric surface and the rate and duration of discharge of a well using groundwater storage. Eos, Transactions American Geophysical Union, 16(2), 519-524.
Thornthwaite, C. W., 1948. An approach toward a rational classification of climate. Geographical Review, 38(1), 55-94.
TS-266 (Türk Standartları İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik), (1997.03.18). Resmi Gazete.
TS-266 (Türk Standartları İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik), (2005.02.17). Resmi Gazete. Erişim Adresi: http://www. resmigazete.gov.tr/eskiler/2005/02/20050217-3. htm (29.01.2020)
TS-266 (Türk Standartları İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik), (2013.03.07). Resmi Gazete (28580). http://www.resmigazete. gov.tr/eskiler/2013/03/20130307-7.htm (29.01.2020).
Van den Berk, V., 1991. The likely environmental impact of world bank support project in Büyük Menderes River Basin. Santa Barbara: ICB.
Varol, S., Davraz, A., 2014. Assessment of geochemistry and hydrogeochemical processes in groundwater of the Tefenni plain. Enviromental Earth Science, 71 (11), 4657-4673.
WHO (World Health Organization), 2004. Guidelines for drinking-water quality. Genova, Schweiz. 1-540
WHO (World Health Organization), 2008. Guidelines for Drinking-water Quality. Genova, Schweiz. 1-515.
WHO (World Health Organization), 2011. Guidelines for drinking-water quality. Genova, Schweiz. 1-541.
WHO (World Health Organization), 2017. Guidelines for drinking-water quality. Genova, Schweiz. 1-542.
Yabanlı, M., Coşkun, Y., Öz, B., Yozukmaz, A., Sel, F., Öndeş S., 2013. Bafa Gölünden elde edilen levreklerde ve göl suyunda ağır metal içeriğinin belirlenmesi ve balık/halk sağlığı açısından durum değerlendirmesi. Bornova Veteriner Bilimleri Dergis
Soypak, R , Kayabaşı, A . (2020). Güdül (Ankara) Yöresi Zeminlerinin Şişme Özelliklerinin Değerlendirilmesi . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 44 (2) , 157-180 . DOI: 10.24232/jmd.826946
Soypak, R , Kayabaşı, A . Güdül (Ankara) Yöresi Zeminlerinin Şişme Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 44 (2020 ): 157-180
ÖZ : Bu çalışmada, Ankaranın ilçesi Güdüldeki 1 ile 3 katlı binalarda oluşan çatlaklar ve sıva dökülmelerinin nedenini belirlemek için Güdül ve çevresinde yüzeyleyen ince taneli zeminlerin şişme özellikleri çalışılmıştır. Derinlikleri 5 m ile 15 m arasında değişen 19 adet sondaj kuyusu açılmıştır. SK-1, SK-5, SK-9 ve SK-16 uyuları dışında yeraltısuyuna rastlanılmamıştır. Sondajlardan 21 adet SPT örneği ile 30 adet bozulmamış zemin örneği alınmıştır. Bu örnekler üzerinde sınıflama, indeks deneyleri, şişme yüzdesi ve şişme basıncı deneyleri yapılmıştır. SPT deneylerinde N60 değerleri 12 ile 49 arasında değişirken, ortalama darbe sayısı 25 olarak belirlenmiştir. Plastisite abağında zemin örneklerinin %59u düşük plastisiteli kil (CL)-düşük plastisiteli silt (ML) veya düşük plastisiteli organik malzeme (OL), %41i ise yüksek plastisiteli kil (CH)-yüksek plastisiteli organik malzeme (OH) veya yüksek plastisiteli silt (MH) olarak belirlenmiştir. Ortalama şişme basıncı 45.83 kPa ve en yüksek şişme basıncı111.29 kPadır. Elde edilen deneysel verilere göre Güdül ve çevresi içinde kil zeminlerin aktivite, şişme potansiyeli, şişme basıncı haritaları hazırlanmıştır. Emirler Mahallesi civarinda aktivite 0.5 civarında iken yaklaşık 5 km kuzeydeki Yeni Mahalle civarında 1.4 değerindedir. Aynı şekilde şişme potansiyeli ve şişme basıncı değerleri sırasıyla Emirler Mahallesi civarında % 1.5 ve 25 kPa, iken Yeni Mahalle civarında % 6 ve 65 kPa dır. 17 nolu sondaj kuyusunun bulunduğu lokasyon haricinde şişme yüzdesi ve şişme basıncı değerlerinde güneyden kuzey yönüne doğru belirgin bir artış izlenmektedir. Temel zeminlerinin su ile teması durumunda oluşacak şişme basıncı,1-3 katlı yapılar için risk oluşturabilecektir.
Erzincan Ovası ve Dolayının Çevre Jeolojisi ve Planlanmasına Bir Yaklaşım
Çevre Birimleri
Çevre Jeolojisi
Çevresel Sistemler
Erzincan Ovası
Arazi Kullanım Planı
Akpınar, Z., 2010. Erzincan havzasının tektonik gelişiminin Paleomanyetik yöntemlerle analizi. Cumhuriyet Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora tezi, Sivas, 170s.
Aktimur, T., Tekirli, M. E., Yurdakul, M. E., 1988. Erzincan ve çevresinin arazi kullanım potansiyeli. MTA Derleme Rapor no. 8381, Ankara, 326s.
Aktimur, T., Yurdakul, M. E., Sarıaslan, M., Mutlu, G., Keçer, M., Yıldırım, T., Akkuş, İ., 1995. Geology of Erzincan regional petrology of Quaternary volcanic rocks. Symposium on the Black Sea Region Eds. Erler et al., General Directorate of MTA, An
ANON, 1979. Classification of rocks and soils for engineering geological mapping. Part 1: Rock and soil materials. IAEG Bulletin, 19, 364371.
Arpat, E., Şaroğlu, F., 1975. Türkiyede bazı önemli genç tektonik olaylar. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 18/1, 91-101.
Avcı, N., Kılıçdağı, R., Ayaz, M., 1997. Sivas kentinin çevre jeolojisi ve doğal kaynakları. MTA Orta Anadolu 1. Bölge Müdürlüğü, Sivas, 169s.
Barka, A., 1984. Erzincan Havzasının bazı neo-tektonik özellikleri. I. Ulusal Deprem Sempozyumu, Bildiriler kitabı, Erzurum, s. 223- 247.
Barka, A. A., Gülen, L., 1989. New constraints on the age and total offset of the North Anatolian Fault Zone: implifications for tectonics of the Eastern Mediterranean Region. METU Journal of Pure Applied Science, 21, 39-63.
Boz, D., 2015. Erzincan İli ve Dolayının Çevre Jeolojisi ve Geleceğe Yönelik Planlaması. TC Cumhuriyet Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek lisans tezi (Yayımlanmamış), Sivas, 109 s.
Brown, L. F., Jr., Fisher, W. L. , Erxleben, A. W, McGowen, J. H., 1971. Resource capability units, their utility in land-and water-use management with examples from the Texas Coastal Zone: The University of Texas at Austin, Bureau of Economic Geolog
Cendero, A., 1974. Environmental geology of the Santander Bay area, Northern Spain. Environmental Geology, 1, 97-114.
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, 2012. Türkiye çevre sorunları ve öncelikleri envanteri değerlendirme raporu, Ankara, 196s
Doornkamp, J. C., Brunsden, D., Cooke, R. U., Jones, David K. C., Griffiths, J. S., 1987. Environmental geology mapping: an international review. Geological Society Engineering Geology Special Publication, 4. s. 215-219. ISSN 0267-9914.
DSİ, 1981. Erzincan Ovası hidrojeolojik etüt raporu, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ), Jeoteknik Hizmetler ve Yeraltı Suları Dairesi Başkanlığı, Ankara, 124s.
DSİ, 2010. Fırat nehri yan kolları su kalitesi. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü, 82. Şube Müdürlüğü, Erzincan
Emre, Ö., Duman T. Y., Kondo, H., Olgun, Ş., Özalp, S., Elmacı, H., 2012. 1/250 000 ölçekli Türkiye Diri Fay Haritası Serisi, Erzincan (NJ 37-3) Paftası, Seri no: 44, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Ankara.
Erzincan Valiliği, 2011. Erzincan İli Çevre Durum Raporu, Erzincan Çevre İl Müdürlüğü, Erzincan, 268s.
Faccini, F., Piccazzo, M. And Robbiano, A., 2008. Environmental geological maps of San Fruttuoso Bay (Portofino Park, Italy). Journal of Maps, 4/1, 431-443.
ISRM, 1981. Rock Characterization Testing and Monitoring. (Ed.), E. T. Brown, ISRM (International Society for Rock Mecanics) Suggested Methods. Pergaman Press, Oxford, England, 211s.
Keçer, M., 1985. Erzincan Ovasının ve yakın çevresinin jeomorfolojisi. İ.Ü Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü, Jeomorfoloji Anabilim Dalı, Yüksek lisans tezi, İstanbul.
Kılıçdağı, R., Sarıaslan, M., Ak, S., Şanver, S., Akbulut, I., Nisan, E., 1999. Kayseri kentinin çevre jeolojisi ve doğal kaynakları. MTA Derleme Rapor No: 10.322, Ankara, 125s.
Koçyiğit, A., 1991. Neotectonic structures and related landforms expressing the contractional and extensional strains along the North Anatolian Fault at the northwestern margin of the Erzincan basin, NE Turkey. Bulletin of İstanbul Technical Universi
MTA, 2003. KAF boyu jeoloji haritası-(Erzincan- Tanyeri), 1/100.000 ölçekli ek, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü (MTA), Jeoloji Etütleri Dairesi, Ankara.
MTMTA, 2012a. 1/250. 000 Ölçekli Türkiye diri fay haritası, Erzincan (NJ 37-3) paftası, Seri no:44, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü (MTA), Jeoloji Etütleri Dairesi, Ankara.A, 2003. KAF boyu jeoloji haritası-(Erzincan- Tanyeri), 1/100.000 ölçekl
MTA, 2012b. Erzincan ili maden ve enerji kaynakları, MTA Genel Müdürlüğü, Ankara, 5s.
Mulder, E.F.J.ve Hillen, R., 1990. Preparation and application of engineering and environmental geological maps in the Netherlands. Engineering Geology, 29, 279-290.
Özgül, N. 1981, Munzur dağlarının jeolojisi. MTA Derleme Rapor No, 6995, Ankara, 136s.
Shrestha, O. M., Koirala, A., Hanisch, J., Busch, K., Kerntke, M. ve Jager, S., 1999. A geoenvironmental map for sustainable development of the Kathmandu Valley, Nepal. GeoJournal, 49, 165-172.
Tudes, S. Ceryan, S. ve Bulut, F., 2012. Geoenvironmental evaluation for planning: an example from Gumushane City, close to the North Anatolia Fault Zone, NE Turkey. Bulletin of Engineering Geology and the Environment, 71 (4), 679-690.
Turner, A.K., Coffman, D.M., 1973. Geological for planning: a review of environmental geology, Quarterly of the Colorado School of Mines, 68 s.
Ulusay, R., 2010. Uygulamalı Jeoteknik Bilgiler. TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası yayınları, no. 38, Ankara, 458s
Vernes, D. J., 1978, Slope Movement Types and Processes. In Land slides: Analysis and Control. Edited by R. L. Schusterand R. J. Krizek. Transportation Research Board, National Academy of Science, Washington. Special Report 176, Chapter 2, 11-33.
Yılmaz, A. 1985. Yukarı Kelkit Çayı ile Munzur Dağları arasının temel jeoloji özellikleri ve yapısal evrimi: Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 28/2, 79-92.
Yılmaz, A., Atmaca, E., 2006. Environmental geological assessment of a solid waste disposal site: A case study in Sivas, Turkey. Environmental Geology, 50, 67- 689.
Yılmaz, A. 2008. Çevre Jeolojisi. CÜ Mühendislik Fakültesi Yayını no: 107, Sivas, 379s.az, A., Atmaca, E., 2006. Environmental geological assessment of a solid waste disposal site: A case study in Sivas, Turkey. Environmental Geology, 50, 67- 689.
Yılmaz, A. 2009. Çevre Jeotekniği. CÜ Mühendislik Fakültesi Yayını no: 116, Sivas, 276s.
Özvan, A , İnan, E . (2020). Mermerlerin Aşınma Direncini Belirlemek için Kullanılan Geniş Diskli Aşındırma Testi (GDA) için Bazı Yorumlar ve Öneriler . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 44 (2) , 181-194 . DOI: 10.24232/jmd.826951
Özvan, A , İnan, E . Mermerlerin Aşınma Direncini Belirlemek için Kullanılan Geniş Diskli Aşındırma Testi (GDA) için Bazı Yorumlar ve Öneriler. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 44 (2020 ): 181-194
ÖZ: Erzincan ovası, Doğu Anadolu Bölgesinin Yukarı Fırat havzasında, deprem, heyelan, çığ, sel ve taşkın gibi doğa kaynaklı risklerin tehdidi altında olan bir yörede yer almaktadır. Erzincan, tarihi boyunca çeşitli büyüklüklerde depremlere sahne olmuştur. 1939 ve 1992 yıllarında oluşan depremler, insanlar ve yapılar üzerinde önemli derecede can ve mal kayıplarına neden olmuştur. Sunulan çalışmada Erzincan Ovası ve yakın dolayının bölgesel ve yerel jeolojisi ışığında jeomorfolojisi, hidrojeolojisi, doğal kaynakları, arazi yetenek değerlendirmesi, günümüzdeki arazi kullanımı gözetilerek çevre jeolojisi ortaya koyulmuş ve buna bağlı olarak geleceğe yönelik arazi kullanım planlaması değerlendirilmiştir. Çalışmanın ana konusunu oluşturan çevre jeolojisi çerçevesinde yörenin çevresel sistemleri tanımlanmıştır. Bu sistemler başlıca Erzincan Ova Sistemi, Ergan Dağı Sistemi, insan faaliyetleri sonucu değişime uğramış sistem olup, ayrıca her sistemi karakterize eden çevresel birimler ayırt edilmiştir. Böylece 26 çevresel birim, genel ve indeks özellikler ile doğa kaynaklı riskler açısından tanımlanarak, bu birimlerin arazi yetenek değerlendirmesi yapılmıştır. Arazi yetenek değerlendirmesi, arazi kullanım biçimleri gözetilerek gerçekleştirilmiştir. Ayrıca Erzincan Ovasının ve yakın dolayının Çevre Jeolojisi ışığında, doğa kaynaklı risklerin egemen olduğu bu bölgenin, geleceğe yönelik planlamasında gözetilmesi gereken hususlar ortaya koyulmuştur. Günümüzdeki arazi kullanım biçimleri gözden geçirildiğinde yörede yeni bir planlamaya gereksinim olduğu anlaşılmaktadır. Öngörülen planlama esas alınırsa, çevresel sorunların büyük bir bölümünün denetlenip, Erzincan Ovası ve dolayının korunması da mümkündür.
Mermerlerin Aşınma Direncini Belirlemek İçin Kullanılan
Geniş Diskli Aşındırma Testi (GDA) İçin Bazı Yorumlar ve Öneriler
Mermer
Aşınma Direnci
Geniş Diskli Aşındırma Deneyi
Böhme Aşındırma Deneyi
Aşındırıcı Toz
Sıkıştırma Ağırlığı
Çobanoğlu, İ., Çelik, S.B., 2010. Correlation between wide whell abrasion (capon) and Böhme abrasion test results for some carbonate rock. Sci.Res. Essays, 5, (22), 3398-3404.
Çobanoğlu, İ., Çelik, S.B., 2017. Assessments on the usability of Wide Wheel (Capon) test as reference abrasion test method for building stones. Construction and Building Materials, 151, 319-330.
Karaca, Z., Deliormanli, A.H., Elçi, H., Pamukcu, C., 2010. Effect of freeze-thaw process on the abrasion loss value of stones. International Journal of Rock Mechanics and Mining Sciences, 47(7), 1207-1211.
Karaca, Z., Yılmaz, N.G., Göktan R. M., 2012. Considerations on the European Standard EN 14157 test methods: abrasion resistance of natural stones used for flooring. Rock Mechanics and Rock Engineering, 45, 103-111
McGregor, I.D., Chiu, K.Y., 2000. Porosity and wear resistance in stone flooring. Journal of Test Evaluation, 28, 149-154.
Marini, P., Bellopede, R., Perino, L., Regibus, C.D. 2011. Optimisation of an abrasion resistance test method on natural stones. Bulletin of Engineering Geology and the Environment, 70, 133-138.
Sahlin, T., Starzec, K., Stigh, J., Schouenborg, B., 2001. Physical properties and durability of fresh and impregnated limestone and sandstone from central Sweden used for thin stone flooring and cladding. 9th International Congress on Deterioration and Conservation of Stone, 19-24 June 2000, Venice. 181-185
TS 699, 2016. Tabii Yapı Taşları, İnceleme ve Laboratuvar Deney Yöntemleri. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. 36
TS EN 14157, 2017. Doğal taşlar Aşınma direncinin tayini. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. 21.
Yılmaz, NG., Goktan, R.M., Onargan, T., 2017. Correlative relations between three-body abrasion wear resistance an petrographic properties of selected granites used as floor coverings. Wear, 372-373, 197207.
Özvan, A , İnan, E . (2020). Mermerlerin Aşınma Direncini Belirlemek için Kullanılan Geniş Diskli Aşındırma Testi (GDA) için Bazı Yorumlar ve Öneriler . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 44 (2) , 181-194 . DOI: 10.24232/jmd.826951
Özvan, A , İnan, E . Mermerlerin Aşınma Direncini Belirlemek için Kullanılan Geniş Diskli Aşındırma Testi (GDA) için Bazı Yorumlar ve Öneriler. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 44 (2020 ): 181-194
ÖZ: Mermerlerin aşınmasını belirlemek için en çok kullanılan standart deney yöntemleri, Geniş Disk (Dikey)Aşındırma (GDA) ve Böhme Aşındırma (BA) deneyleridir. Bu çalışmada, GDA deneyinde uygulanan karşı ağırlıkyüklerin, cilalı ve mat yüzeyli örnek yüzeylerin ve farklı aşındırıcı tozların test sonuçları üzerindeki etkisininbelirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada, GDA deneyi için 48 adet 7x10x3 cm boyutlarında ve BA deneyi için 24adet 7x7x3 cm boyutlarında numune kullanılmıştır. Deneylerin sonucunda, mermer numunelerin mat yüzeylerininaşınma deneylerinde daha doğru sonuçlar verdiği tespit edilmiştir. GDA ve BA deneylerinde hem siyah renkli yapaykorundum hem de beyaz erimiş alümina korundum tozu kullanıldığında örnekler üzerinde birbirine yakın aşındırmadeğerleri elde edilmiştir. Ayrıca, GDA deneyinde numunenin anizotropisinin önemli olduğu ve sıkıştırma ağırlığınında oluk şeklini etkilediği deneyler sonucunda belirlenmiştir.
Bafa Gölü`nün Hidrokimyasal ve Hidrojeolojik İncelenmesi:
Sürdürülebilir Su Kaynak Yönetimi
Bafa Gölü
Deniz Suyu Girişimi
Su Kirliliği
Su Kimyası
Sürdürülebilir Su Kaynak Yönetimi
Yeraltı Suyu
Akçer-Ön, S., Greaves, A. M., Manning, S. W., Ön, Z. B., Çağatay, M. N., Sakınç, M., Oflaz, A., Tunoğlu, C., Salihoğlu, R., 2020. Redating the formation of Lake Bafa, western Turkey: Integrative geoarchaeological methods and new environmental and dating evidence. Geoarchaeology, 35(5), 659-677
Aksu, A. E., Piper, D. J. W., Konuk, T., 1987. Quaternary growth patterns of Büyük Menderes and Küçük Menderes deltas, western Turkey. Sedimentary Geology, 52(3-4), 227-250.
Alabalık ve Sazan türü balıkların yaşadığı suların korunması ve iyileştirilmesi hakkında yönetmelik. (2014.01.12). Resmi Gazete (Sayı: 28880). Erişim Adresi: https://www. resmigazete.gov.tr/eskiler/2014/01/20140112-2. htm (29.01.2020).
Algül, F., Beyhan, M., 2018. Bafa Gölü sediment ve su kalitesinin ağır metaller bakımından değerlendirilmesi. Bilge International Journal of Science and Technology Research, 2(2), 128- 138.
Atıksu Arıtma Tesisleri Teknik Usuller Tebliği. Resmi Gazete (Sayı: 27527). Erişim Adresi: https://www. resmigazete.gov.tr/eskiler/2010/03/20100320-7. htm (12.12.2019).
Back, W., 1961. Techniques for mapping of hydrochemical facies. US Geological Survey Professional Paper, 424, 380-382.
Balık, S., Ustaoğlu, M. R., 1989. Bioecological and economical investigation of Acanthobrama mirabilis in Bafa Lake. Doğa Türk Zooloji Dergisi, 13(3), 141-174.
Bozkurt, E., Oberhansli, R., 2001. Menderes Massif (western Turkey): structural, metamorphic and magmatic evolution a synthesis. International Journal of Earth Sciences, 89, 679708.
Brückner, H., Herda, A., Kerschner, M., Müllenhoff, M., Stock, F., 2017. Life cycle of estuarine islandsFrom the formation to the landlocking of former islands in the environs of Miletos and Ephesos in western Asia Minor (Turkey). Journal of Archaeological Science: Reports, 12, 876-894.
Brückner, H., Müllenhoff, M., Gehrels, R., Herda, A., Knipping, M., Vött, A., 2006. From archipelago to floodplaingeographical and ecological changes in Miletus and its environs during the past six millennia (Western Anatolia, Turkey). Zeitschrift für Geomorphologie NF, 142, 63-83.
Chowdhury, M. A. I., Ahmed, M. F., Ali, M. A., 2003. Influence of upstream sediment on arsenic contamination of groundwater in Bangladesh. Fate of arsenic in the environment. Bangladesh University of Engineering and Technology, Dhaka and the United Nations University, Tokyo, 21-35.
Cirik, S., Metin, C., Cirik, Ş., 1989. Bafa Gölü planktonik algleri ve mevsimsel değişimleri. Çukurova Üniversitesi V. Bilimsel ve Teknik Çevre Kongresi Tebliğleri, 06.05.1989, Adana, 604-613
Cooper, H. H., Jacob, C. E., 1946. A generalized graphical method for evaluating formation constants and summarizing well-field history. Eos, Transactions American Geophysical Union, 27(4), 526-534
Dora, O. Ö., 1975. Menderes masifinde alkali feldspatların yapısal durumları ve bunların petrojenetik yorumlarda kullanılması. Bulletin of the Geological Society of Turkey, 18, 111-126.
Dora, O. Ö., 2011. Menderes Masifindeki jeolojik araştırmaların tarihsel gelişimi. Maden Tetkik ve Arama Dergisi, 142 (142).
Durov, S. A., 1948. Natural waters and graphic representation of their composition. Doklady Akademii Nauk SSSR, 59(3), 87-90.
Dügel, M., Kazancı, N., 2004. Assessment of water quality of the Büyük Menderes River (Turkey) by using ordination and classification of macroinvertebrates and environmental variables. Journal of Freshwater Ecology, 19(4), 605-612.
Erdoğan, B., Güngör, T., 2004. The problem of the core-cover boundary of the Menderes Massif and an emplacement mechanism for regionally extensive gneissic granites, western Anatolia (Turkey). Turkish Journal of Earth Sciences, 13(1), 15-36.
Erdoğan, S., 2011. A chemical reaction to a physical impact: Lake Bafa wetland ecosystem (Turkey) case. Ankara Üniversitesi Çevre Bilimleri Dergisi, 3, 1-8.
EU (European Union), 2014. Drinking Water Regulations, S.I. No. 122 of 2014
Gibbs, R. J., 1970. Mechanisms controlling world water chemistry. Science, 170 (3962), 1088- 1090.
Gray, N.F., 2008. Drinking Water Quality: Problems and Solutions. New York: Cambridge University Press.
Hetzel, R., Reischmann, T., 1996. Intrusion age of PanAfrican augen gneisses in the southern Menderes Massif and the age of cooling after Alpine ductile extensional deformation. Geological Magazine, 133(5), 565-572.
IAH (International Association of Hydrogeologists), 1979. Map of Mineral and Thermal Water of Europe Scale: 1:500.000, IAH, United Kingdom.
Kazancı, N., Dündar, S., Alçiçek, M. C., Gürbüz, A., 2009. Quaternary deposits of the Büyük Menderes Graben in western Anatolia, Turkey: Implications for river capture and the longest Holocene estuary in the Aegean Sea. Marine Geology, 264(3-4), 165-176.
Kazancı, N., Girgin, S., Dügel M., 2008. Research on the limnology of Bafa Lake in South-Western Turkey and climate change impacts. Review of Hydrobiology, 207-223.
Knipping, M., Müllenhoff, M., Brückner, H., 2008. Human induced landscape changes around Bafa Gölü (western Turkey). Vegetation History and Archaeobotany, 17(4), 365-380.
Koç, C., 2008. The effects of the environment and ecology projects on lake management and water quality. Environmental monitoring and assessment, 146(1-3), 397-409.
Küçüksümbül, A., 2018. Söke Ovası ve Bafa Gölü çevresinin hidrojeolojik incelenmesi: Jeotermal Potansiyeli, Toprak ve Su Kirliliği. Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
Lloyd, J.W., Heathcote J.A., 1985. Natural inorganic hydrochemistry in relation to groundwater, an introduction. Clarence Press, Oxford.
MTA (Maden Tektik ve Arama Genel Müdürlüğü), 2002. 1:500000 Ölçekli Aydın, Denizli, Muğla Bölgesi Jeoloji Haritası. Ankara. Türkiye.
Müllenhoff, M., Handl, M., Knipping, M., Brückner, H., 2004. The evolution of Lake Bafa (Western Turkey)Sedimentological, microfaunal and palynological results. Coastline Reports, 1(2004), 55-66.
OSİB (Orman ve Su İşleri Bakanlığı), 2012. Bafa Gölü Su Kalite Değerlendirme Raporu. Ankara. Türkiye
Pettine, M., Camusso, M., Martinotti, W., 1992. Dissolved and particulate transport of arsenic and chromium in the Po River (Italy). Science of the Total Environment, 119, 253-280.
Sarı, H.M. Balık, S. Özbek, M. Aygen, C., 2001. The Macro and Meiobenthic Invertabrate Fauna of Lake Bafa. Anadolu University Journal of Science and Technology, 2(2), 285-291.
Schoeller, H., 1935. Utilite de la notion des exchanges de bases pour le comparison des eaux souterraines. Société Géologie Comptes Rendus Sommaire et Bulletin, série, 5, 651-657
Seçmen, Ö., Leblebici, E., 1982. Ege Bölgesi, İç Anadolu Batısı ve Akdeniz Bölgesinin Batısında Bulunan Göl ve Bataklıkların Flora ve Vejetasyonu. TUBİTAK Proje No: TBAG-407
Seyitoğlu, G., Işık, V., 2015. Batı Anadoluda Geç Senozoyik genişleme tektoniği: Menderes Çekirdek Kompleksinin yüzeylemesi ve ilişkili havza oluşumu. MTA Dergisi, 151, 49-109
Seyler, P., J. M. Martin., 1990. Distribution of arsenite and total dissolved arsenic in major French estuaries: dependence on biogeochemical processes and anthropogenic inputs. Marine Chemistry, 29, 277-294.
Singh, M., Singh, A. K., Srivastava, N., Singh, S., Chowdhary, A. K., 2010. Arsenic mobility in fluvial environment of the Ganga Plain, northern India. Environmental Earth Sciences, 59(8), 1703-1715.
Socha, M. T., Ensley, S. M., Tomlinson, D. J., Johnson, A. B., 2003. Variability of water composition and potential impact on animal performance. In Proc. from the Intermountain Nutrition Conference, Salt Lake City, UT, 85-96.
Somay, M. A., Gemici, Ü., 2012. Groundwater quality degradation in the Buyuk Menderes River coastal wetland. Water, Air, & Soil Pollution, 223(1), 15-27
Sümer, Ö., İnci, U., Sözbilir, H., 2013. Tectonic evolution of the Söke Basin: Extension-dominated transtensional basin formation in western part of the Büyük Menderes Graben, Western Anatolia, Turkey. Journal of Geodynamics, 65, 148-175.
Şengör, A.M.C., Yılmaz, Y., 1981. Tethyan evolution of Turkey: a plate tectonic approach. Tectonophysics, 75, 181-241.
Tarcan, G., Gemici, Ü., 2014. Egemar balık üretim tesisi hidrojeolojik değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü.
Tarcan, G., Gemici, Ü., Savaşçın, M.Y., 2007. Bafa Gölü tuzluluğunun jeolojik, hidrojeolojik ve hidrojeokimyasal değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi-DEVAK Jeotermal Enerji Araştırma ve Uygulama Merkezi, Bilimsel Raporlar Serisi.
Theis, C. V., 1935. The relation between the lowering of the piezometric surface and the rate and duration of discharge of a well using groundwater storage. Eos, Transactions American Geophysical Union, 16(2), 519-524
Thornthwaite, C. W., 1948. An approach toward a rational classification of climate. Geographical Review, 38(1), 55-94
TS-266 (Türk Standartları İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik), (1997.03.18). Resmi Gazete
TS-266 (Türk Standartları İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik), (2005.02.17). Resmi Gazete. Erişim Adresi: http://www. resmigazete.gov.tr/eskiler/2005/02/20050217-3. htm (29.01.2020)
TS-266 (Türk Standartları İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik), (2013.03.07). Resmi Gazete (28580). http://www.resmigazete. gov.tr/eskiler/2013/03/20130307-7.htm (29.01.2020).
Van den Berk, V., 1991. The likely environmental impact of world bank support project in Büyük Menderes River Basin. Santa Barbara: ICB.
Varol, S., Davraz, A., 2014. Assessment of geochemistry and hydrogeochemical processes in groundwater of the Tefenni plain. Enviromental Earth Science, 71 (11), 4657-4673.
WHO (World Health Organization), 2004. Guidelines for drinking-water quality. Genova, Schweiz. 1-540
WHO (World Health Organization), 2008. Guidelines for Drinking-water Quality. Genova, Schweiz. 1-515
WHO (World Health Organization), 2011. Guidelines for drinking-water quality. Genova, Schweiz. 1-541.
WHO (World Health Organization), 2017. Guidelines for drinking-water quality. Genova, Schweiz. 1-542.
Yabanlı, M., Coşkun, Y., Öz, B., Yozukmaz, A., Sel, F., Öndeş S., 2013. Bafa Gölünden elde edilen levreklerde ve göl suyunda ağır metal içeriğinin belirlenmesi ve balık/halk sağlığı açısından durum değerlendirmesi. Bornova Veteriner Bilimleri Dergisi, 35 (49), 15-23.
Küçüksümbül, A , Akar, T , Tarcan, G . (2020). Bafa Gölünün Hidrokimyasal ve Hidrojeolojik İncelenmesi: Sürdürülebilir Su Kaynak Yönetimi . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 44 (2) , 195-222 . DOI: 10.24232/jmd.826954
Küçüksümbül, A , Akar, T , Tarcan, G . Bafa Gölünün Hidrokimyasal ve Hidrojeolojik İncelenmesi: Sürdürülebilir Su Kaynak Yönetimi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 44 (2020 ): 195-222
ÖZ: Bu çalışma, Bafa Gölü ve batısında kalan alanın hidrojeolojik-hidrojeokimyasal incelenmesini ve mevcutyüzey-yeraltı suyu ilişkisi ile kirliliğinin araştırılmasını kapsamaktadır. İnceleme alanı ve çevresindeki jeolojikyapının temelini Menderes Masifi kayaçları oluşturmaktadır. Menderes Masifine ait Jura-Kretase yaşlı mermerler,üzerleyen Neojen gölsel karbonatlar ve Kuvaterner alüvyon akifer oluşturan birimlerdir. Birçok kaynak ile kuyudanyeraltı suyu üretimi bulunmaktadır. Sırasıyla 23400 ve 56000 µS/cm iletkenlik değerlerine sahip Bafa Gölü ilejeotermal akışkan Na-Cl egemen sulardır. Tuzlu sularda deniz suyu karışım yüzdeleri hesaplanmıştır. Bafa Gölü;deniz suyu girişimi etkisindeki jeotermal sularla, yağışlarla ve Büyük Menderes Nehir sularıyla beslenmektedir. BafaGölü kuzeybatısında Menderes Masifine ait mermerlerden sağlanan ılık, tuzlu, karstik sular yöredeki balık çiftlikleritarafından kullanılmaktadır. Yaklaşık 2 m3/s debiyle üretilen sular, kullanım sonrası Bafa Gölüne ya da MenderesNehrine boşaltılmaktadır. Gölün kimyasını belirleyen süreçler bu suların karışımı ve buharlaşma etkisidir. Denizsuyu girişimi, denizden Bafa Gölüne kadar uzanan Akköy Fayı ile denetlenmektedir. Bafa Gölünün tuzluluğukirlenme işareti değil, doğal jeolojik evriminin sonucudur. Bununla birlikte Bafa Gölüne deşarj edilen yüksekçözünmüş madde içeren jeotermal sular, gölün ekosistemini olumsuz etkilemektedir. Düşük sıcaklıklı suların çekimyapıldığı kuyular, jeotermal kuyu olarak ruhsatlandırılmalıdır. Kullanım ardından amonyumdan arıtılarak mermerbirimine geri basılması, rezervuarın ve ekosistemin devamlılığı için en uygun yöntem olarak belirlenmiştir. Sularıniçme, hayvancılık ve alabalık üretimine uygunluk durumları incelenmiştir. Bafa Gölü ve çevresindeki yüzey yeraltısuyu ilişkisi belirlenmiş ve organik-inorganik analiz sonuçları değerlendirilerek yorumlanmıştır. Bafa Gölününsürdürülebilir su kaynak yönetimi için çözüm önerileri detaylarıyla sunulmuştur
Değişken Debili (Kademeli) ve Sabit Debili Pompa Testi Planlaması,
Analitik ve Sayısal Analizlerinin Değerlendirilmesi
Akifer iletimlilik (T)
Kademeli (Step) pompa testi
Kuyu kayıpları
Sabit debili pompa testi
Maden Susuzlaştırma
Clark, L., 1977. The analysis and planning of step drawdown tests. Quarterly Journal of Engineering Geology and Hydrogeology, 10, 125-143. THE
Cooper, H. H., Jacob, C. E., 1946. A generalized graphical method for evaluating formation constants and summarizing well field history. American Geophysical Union Transactions, 27, 526-534.
Eden, R. N., Hazel, C. P., 1973. Computer and graphical analysis of variable discharge pumping tests of wells. Civil Engineering Trans. International Engineering, Austria, 5-10.
Hazel, C. P., 1973. Lecture notes: Groundwater Hydraulics. Australian Water Resources Council. (yayınlanmamış).
Jacob, C.E., 1946. Drawdown test to determine effective radius of artesian well. Proc. Am.Soc. Civil Engineers, 79 (5).
Johnson, E. E., 1966. Groundwater and wells, a reference book for the water-well in industry, Edward E. Johnson, Inc. Saint Paul, Minnesota, 440p.
Kruseman, G.P., N.A. de Ridder, 2000. Analysis and Evaluation of Pumping Test Data, Second Edition, Publication 47. International Institute for Land Reclamation and Improvement, Wageningen, The Netherlands, 377 p.
Lennox, D.H., 1966. Analysis and application of stepdrawdown tests. Journal of Hydraulics Division, ASCE, 92 (6), 25-47.
Logan, 1., 1964. Estimating transmissibility from routine production tests of water wells. Ground Water, 2, 35-37.
Muskat, M., 1937. The flow of homogeneous fluids through porous media. McGraw Hill Book Co., New York.
Ramey, H. J., 1982. Well-loss function and the skin effect: A review. In: Narasimhdn, T.N. (ed.) Recent trends in hydrogeology. Geol. Soc. Am., Special Paper, 189, pp. 265-271.
Skinner, A. C., 1988. Practical experience of borehole performance evaluation. Journal of Institution of Water Environmental Management, 2, 332-340.
Walton, W. C., 1962. Selected analytical methods of well and aquifer evaluation. Bull. 49. State of Illinois. Department of Registration and Education, Urbana, Illinois.
Dirmit, E . (2020). Değişken Debili (Kademeli) ve Sabit Debili Pompa Testi Planlaması, Analitik ve Sayısal Analizlerinin Değerlendirilmesi . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 44 (2) , 253-266 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/jmd/issue/57
Dirmit, E . Değişken Debili (Kademeli) ve Sabit Debili Pompa Testi Planlaması, Analitik ve Sayısal Analizlerinin Değerlendirilmesi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 44 (2020 ): 253-266
ÖZ: Hidrojeolojik araştırma çalışmalarında akifer parametrelerinin belirlenmesinde yaygın yöntem olarak uzun süreli sabit debili pompa testleri uygulanmaktadır. Yeni açılan kuyularda (kuyu geliştirme çalışmaları tamamlandıktan sonra) kademeli pompa testi yapılarak, kuyunun akifer ile olan etkileşiminin ön analiz süreci gerçekleştirilmelidir. Kademeli (değişken debili) pompa testi çalışmalarından, akiferin iletimliliği (T) ve kuyu kayıpları gibi önemli parametrelerin analizinde yardımcı araç olarak kullanılmalıdır. Böylece uzun süreli pompa testi için doğru pompa seçimi ve akifer parametreleri hakkında daha güvenilir bilgiler elde edilmesi sağlanabilecektir. Yapılan bu çalışma Kayseri ili, Himmetdede beldesi sınırları içerisinde, madencilik faaliyeti yürüten işletmenin susuzlaştırma çalışmalarına katkı sağlamak ve hidrojeolojik yapının ortaya konulması amacıyla proje alanı içerisinde birçok gözlem kuyusu ve susuzlaştırma kuyusu açılmıştır. Açık ocak maden susuzlaştırma çalışmalarına katkısının önemli olduğu düşünülen SK- 1 kuyusunda gerçekleştirilen kademeli pompa testi ve sabit debili pompa testi sonuçları bu çalışmada tartışılmıştır. Çıkan düşüm değerlerine, farklı analitik çözüm yöntemleri kullanılarak akifer iletimliliği (T) ve kuyu kayıp katsayısı (C) değerlerinin hesaplamaları yapılmıştır. Uzun süreli pompa testinin farklı sayısal yöntemler kullanılarak analizleri sunulmuştur. Çıkan sonuçların karşılaştırmaları yapılarak, hem analitik hem de sayısal yöntemlerin, akifer parametrelerinin çözümüne sağladığı katkılar sunulmuştur.