Jeoloji Münendisliği Dergisi
Jeoloji Mühendisliği Dergisi

Jeoloji Mühendisliği Dergisi

2021 ARALIK Cilt 45 Sayı 2
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Heyelanlı Bir Alanın Yeniden Etkinleşme Potansiyelinin İncelenmesi: Harmandalı–İzmir Katı Atık Düzenli Depolama Alanı Örneği
Cem Kincal Tümay Kadakci Koca Mehmet Yalçin Koca
PDF Olarak Görüntüle

ÖZ: Bu çalışmanın amacı, İzmir-Çiğli semtinde yer alan Harmandalı Düzenli Katı Atık Depolama Sahası`nın KB ́ya bakan yamacında 18 Şubat 2013 tarihinde meydana gelmiş heyelanın oluşum nedenlerini ve aynı kayma dairesi üzerinde hareketin tekrar etme potansiyelini araştırmaktır. Eylül–2016`da yeniden başlayan jeolojik ve jeoteknik çalışmalar ışığında bu potansiyelin varlığı değerlendirilmiştir. Başlangıç heyelanı sonrasında, kayma hareketinin yavaşlayarak devam ettiği, heyelan sonrasında açılan inklinometre kuyularında gerçekleştirilen okumalarla belirlenmiştir. 2010 yılında katı atık (çöp) şevlerinin önüne koruma yapısı olarak bir sedde inşa edilmiştir. Sedde tabanında yer alan yüksek plastisiteli kil bandından geçen kayma dairesi boyunca, KB`ya doğru yatay yönde 64.5 mm`lik bir yer değiştirme hareketi meydana gelmiştir. Bu hareket, idari binaların duvarlarında çatlamalar, ana bağlantı yolunda bozulmalar ve seddede sıkışmanın etkisini gösteren kabarma şeklinde deformasyonlara neden olmuştur. Mart–2013 ve Eylül–2016`da presiyometre deneyleri ve inklinometre kuyularında yapılan okumaların sonucu olarak, heyelanın boyuna kesiti, kayma mekanizması ortaya çıkartılmıştır. Buna ek olarak, kaymaya neden olan andezitik tüf ayrışma ürünü yüksek plastisiteli killerin mühendislik özellikleri araştırılmıştır.

  • Heyelan

  • İnklinometre

  • Katı Atık

  • Oturma

  • Presiyometre

  • Yüksek Plastisiteli Kil

  • Akbaş, B., Akdeniz, N., Aksay, A., Altun, İ.E., Balcı, V., Bilginer, E., Bilgiç, T., Duru, M., Ercan, T., Gedik, İ., Günay, Y., Güven, İ.H., Hakyemez, H.Y., Konak, N., Papak, İ., Pehlivan, Ş., Sevin, M., Şenel, M., Tarhan, N., Turhan, N., Türkecan, A., Ulu, Ü., Uğuz, M.F., Yurtsever, A. 2011. 1:1.250.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Yayını, Ankara-Türkiye.

  • ASTM D2435 – 04, 2013. Standard Test Method for One – Dimensional Consolidation Properties of Soils Using Incremental Loading. West Conshohocken, PA.

  • ASTM D3080–04, 2004. Standard Test Method for Direct Shear Test of Soils Under Consolidated Drained Conditions, West Conshohocken, PA

  • ASTM D4318 -10e1, 2010. Standard Test Method for Liquid Limit, Plastic Limit, and Plasticity Index of Soils. West Conshohocken, PA.

  • ASTM D4719 – 00, 2000. Standard Test Method for Prebored Pressuremeter Testing in Soils. West Conshohocken, PA.

  • ASTM D6230 – 13, 2013. Standard Test Methos for Monitoring Ground Movement Using Probe Type Inclinometers. West Conshohocken, PA.

  • DEÜ, 2016. İzmir Büyükşehir Belediyesi Harmandalı düzenli katı atık depolama sahası sedde önü şev stabilite problemleri ve çöp yığınlarının stabilitesi için değerlendirme ve stabilite önlemleri projesi raporu, Jeoloji Müh. Bölümü, İzmir, 98 s (yayımlanmamış).

  • Erdoğan, B., 1990. İzmir-Ankara Zonu’nun İzmir ile Seferihisar arasındaki bölgede stratigrafik özellikleri ve tektonik evrimi. TPJP Bülteni, 2(1), 1-20.

  • Günay, G., Erkan, Y., Kocaefe, S., Yeşertener, C., Çağlan, D., Ekmekçi, M., Erduran, B., Akkuş, N., Varol, Z., 1990. İzmir-Harmandalı Çöp Depolama Alanı Zemin Araştırmaları Raporu. Hacettepe Üniversitesi Uluslararası Karst Su Kaynakları Uygulama ve Araştırma Merkezi, Ankara, 40 s (yayımlanmamış).

  • Holtz, R.D., Kovacs, D., 1981. An Intruduction to Geotechnical Engineering, Prentice Hall Inc., New Jersey, 736 p.

  • Kıncal, C., Kadakçı Koca, T., Koca, M.Y., 2017. Jeolojik bariyer olarak faylar, örnek çalışma: Çiğli Evka-5 heyelanı (İzmir). Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 41, 1–30.

  • Koca, M. Y., 1999. İzmir yöresinde andezitlerin bozunma ürünü killerin oluşum şekilleri ve mühendislik özellikleri. Türkiye Jeoloji Bülteni, 42 (2), 39–49.

  • Koca, M.Y., Türk, N., 1994. Ayrışmanın andezitlerin petrografik, kimyasal ve jeomekanik etkisi. Türkiye Jeoloji Kurultayı, TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası, Ankara, 373–382.

  • Mikkelsen, P. E., 1996. Field instrumentation. Landslides: Investigation and Mitigation, Special Report (Editors: A. K. Turner and L. Schuster), Transportation Research Board, National Research Council, Washington, D. C., 278–318.



  • Kıncal, C. , Kadakci Koca, T. & Koca, M. Y. (2021). Heyelanlı Bir Alanın Yeniden Etkinleşme Potansiyelinin İncelenmesi: Harmandalı–İzmir Katı Atık Düzenli Depolama Alanı Örneği . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 45 (2) , 155-180 . DOI: 10.24232/jmd.1049511

  • Kıncal, C. , Kadakci Koca, T. , Koca, M. Y. Heyelanlı Bir Alanın Yeniden Etkinleşme Potansiyelinin İncelenmesi: Harmandalı–İzmir Katı Atık Düzenli Depolama Alanı Örneği. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 45 (2021 ): 155-180

  • VS (30) Tabanlı Yerel Zemin Koşulları ve Deprem Hasar İlişkisi: Van- Abdurrahmangazi Örneği
    Zeynep Aykaç Müge Akin Ali Firat Çabalar
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Depremlerin sebep olduğu afet riskinin en aza indirilebilmesi için sadece il ve ilçe bazlı çalışmaların değil aynı zamanda mahalle ve köy gibi küçük bölgeleri kapsayan çalışmaların da yapılması gerekmektedir. Bu çalışmada Van ilinde 2011 yılında 23 Ekim ve 09 Kasım tarihlerinde gerçekleşen iki depremden yüksek oranda hasar gören mahallelerden biri olan Abdurrahmangazi Mahallesi incelenmiştir. Çalışma alanında yer alan yapılardaki bina koşulları ile mahallenin bulunduğu alanda yer alan zemin koşulları birlikte ele alınmıştır. Zeminlerin dinamik davranışlarının belirlenebilmesi için kayma dalgası hızı (Vs) kullanılmıştır. Çalışma alanında yapılmış sondaj verileri değerlendirilip SPT-N ile Vs ilişkisi için bazı araştırmacılar tarafından geliştirilen 5 farklı ampirik bağıntı kullanılarak kayma dalgası hızları belirlenmiştir. Bu değerler kullanılarak VS(30) değerleri belirlenmiş ve National Earthquake Hazard Reduction Program (NEHRP-2000), EUROCODE-8, Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik (DBYBHY-2007)`e göre zemin sınıflandırmaları yapılmıştır. Ayrıca yeni deprem yönetmeliği olan Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği (TBDY-2018) de dikkate alınmıştır. Bina hasar durumları ile mahallenin bulunduğu alanda yer alan zemin koşulları birlikte değerlendirilmiştir. Depremler sonrasında oluşan bina hasarlarının bu mahalle için zemin koşullarına bağlı olmadan yapısal eksikliklerden ve yapı kalitesinden kaynaklandığı belirlenmiş ve hasar dağılımları bu doğrultuda yorumlanmıştır.

  • 2011 Van Depremleri

  • Yapısal Hasar

  • Zemin Koşulları

  • NEHRP-2000

  • EUROCODE-8

  • DBYBHY-2007

  • TBDY-2018



  • AFAD, 2011. Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı (https://www.afad.gov.tr/afet-raporu- --van-depremi)

  • Akin, M. K., Kramer, S. L., Topal, T., 2011. Empirical correlations of shear wave velocity (Vs) and penetration resistance (SPT-N) for different soils in an earthquake-prone area (Erbaa-Turkey). Engineering Geology, 119(1-2), 1-17.

  • Akın, M. K., Akın, M., Akkaya, İ., Özvan, A., Üner, S., Selçuk, L., Tapan, M., 2015. Mikrobölgeleme çalışmasına altlık oluşturmak üzere Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi kampüs zemininin dinamik özelliklerinin belirlenmesi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 39(1), 1-26.

  • Aydan, Ö., Ulusay, R., Kumsar, H., Konagai, K., 2012. Site investigation and engineering evaluation of the Van earthquakes of October 23 and November 9, 2011. Japan Society of Civil Engineers, JSCE, 148.

  • Aykaç, Z., 2016. Evaluation of Relationship between Local Site Conditions and Earthquake Damage: After 2011 Van Earthquakes, Gaziantep Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep, Yüksek Lisans Tezi, 75 s (yayımlandı)

  • Boore, D.M., 2004. Estimating Vs (30) from shallow velocity models (Depths <30 m). Bulletin of the Seismological Society of America, 94 (2), 591– 597.

  • BSSC, Building Seismic Safety Council, 2003. NEHRP recommended provisions for seismic regulations for new buildings and other structures (FEMA 450), Part1: Provisions, prepared by the Building Seismic Safety Council for the Federal Emergency Management Agency(Report FEMA 368), Washington, DC

  • DBYBHY-2007, 2007. Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, Ankara, Türkiye.

  • Hasançebi, N., Ulusay, R., 2007. Empirical correlations between shear wave velocity and penetration resistance for ground shaking assessments. Bulletin of Engineering Geology and the Environment, 66(2), 203–213.

  • İyisan, R., 1996. Correlations between shear wave velocity and in-situ penetration test results, Chamber of Civil Engineers of Turkey. Teknik Dergi 7, 1187–1199

  • Kızılkanat, A., Koçak, A., Çoşar, A., Güney, D., Selçuk, M. E., Yıldırım, M., 2011. Yıldız Teknik Üniversitesi 23 Ekim 2011 Van Depremi Teknik İnceleme Raporu (http://www.ek.yildiz.edu.tr// images/images/yayinlar/vandeprem.pdf).

  • KOERI, 2012. Son Depremler, Kandilli Rasathanesi ve Deprem Araştırma Enstitüsü, Boğaziçi Üniversitesi.

  • Köse, O., 2004. Van Gölü yakın çevresinin coğrafyası. Van Gölü Havzası Jeotraversleri Çalıştay Kitapçığı, DAJEO-2004, 1-6.

  • Köse, O., 2005. Van Gölü’nün Oluşumu, Gelişimi, Doğal Çevre Gelişimindeki Yeri. In: Köse, O., Gökdere A.F., Tolluoğlu, D. (eds). Program Kitapçığı, 12.Ulusal Kil Sempozyumu-KİL 2005, 05-09 Eylül 2005, Van. pp. 33-48.

  • Ohsaki, Y., Iwasaki, R., 1973. On dynamic shear moduli and Poisson’s ratios of soil deposits. Soils and Foundations, 13(4), 61-73.

  • Ohta, Y., Goto, N., 1978. Empirical shear wave velocity equations in terms of characteristic soil indexes. Earthquake Engineering and Structural Dynamics, 6(2), 167-187.

  • Selçuk A.S., Üner S., 2020. 25 Haziran 2020 Saray (Van) Depremi Özet Raporu, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Afet Yönetimi ve Deprem Uygulama ve Araştırma Merkezi (https://www.yyu.edu.tr/ images/files/Saray(Van)_depremi.pdf).

  • Şengör, A. M. C., Kidd, W. S. F., 1979. Post-collisional tectonics of the Turkish-Iranian plateau and a comparison with Tibet. Tectonophysics, 55(3-4), 361-376.

  • Şengör, A. C., Yilmaz, Y., 1981. Tethyan evolution of Turkey: a plate tectonic approach. Tectonophysics, 75(3-4), 181-241.

  • TBDY, 2018. Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği, Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı, Ankara, Türkiye, Mart 2018.

  • TS EN 1998-1 Standartı, 2003. Eurocode 8: Depreme dayanıklı yapıların projelendirilmesi, Bölüm 1: Genel kurallar, Sismik etkiler ve binalar için kurallar.

  • URL-1: https://www.nufusu.com/tusba-van- mahalleleri-nufusu (Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021).

  • Aykaç, Z. , Akın, M. & Çabalar, A. F. (2021). VS (30) Tabanlı Yerel Zemin Koşulları ve Deprem Hasar İlişkisi: Van-Abdurrahmangazi Örneği . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 45 (2) , 181-198 . DOI: 10.24232/jmd.1049536

  • Aykaç, Z. , Akın, M. , Çabalar, A. F. VS (30) Tabanlı Yerel Zemin Koşulları ve Deprem Hasar İlişkisi: Van-Abdurrahmangazi Örneği. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 45 (2021 ): 181-198

  • Orta Karadeniz Yayındaki Çizgiselliklerin Bouguer Gravite Verileri Kullanılarak İncelenmesi
    Abdurrahman Yasir Parlak Mustafa Ali Elmas
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ:Orta Karadeniz yay bölgesindeki kabuk yapısını incelemek için, bu çalışmada kullanılan gravite verileri, Dünya Gravite Modelinden (EGM08) alınmıştır. Bu çalışmada Orta Karadeniz bölgesinde yoğunluk farklılıkları sunan jeolojik yapı sınırları belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, özellikle, temel kaya seviyelerindeki olası jeolojik yapı sınırlarına yoğunlaşılmıştır. Bu nedenle, bölgenin bölgesel gravite verilerinin birinci düşey türev verileri kullanılarak olası yapı sınırlarını bulmak için yatay gradyan ve eğim açısı teknikleri uygulanmıştır. Yumuşak- sert sediment, temel kaya, Conrad ve Moho arayüzleri, çalışma bölgesinin Bouguer gravite verilerinin radyal ortalama genlik spektrumları kullanılarak belirlenmiştir. Bu arayüzlerin topografyaları da Parker-Oldenburg algoritması kullanılarak sunulmuştur. Yumuşak-sert sediman, temel kaya, Conrad ve Moho arayüzey topografyaları için, ters çözüm hesaplamalarıyla bulunan derinlik değerleri sırasıyla, 0.7-3.5, 2.1-7.4, 9.1-14.2 ve 35.1-42.5 km arasında değişmektedir. Çalışmada belirlenen çizgisellikler, bölgenin önemli fayları ile eşleştirilmiştir. Bölgedeki faylar, maden yatakları ve deprem merkez üsleri arasında niteliksel bir ilişki olduğu görülmüştür. Bu uygulamanın sonuçları, maden yataklarının araştırılması ve gelecekte deprem risklerinin araştırılması gibi çalışmalara altlık olacağı düşünülmektedir.

  • Birinci Düşey Türev

  • Orta Karadeniz Bölgesi

  • Yatay Gradyan

  • Tilt Açısı

  • Çizgisellik



  • Akın, U., Şerifoğlu, B.İ., Duru, M., 2011. The use of tilt angle in gravity and magnetic methods. Maden Tetkik ve Arama Dergisi, 143(143), 1-12.

  • Altınoğlu, F.F., Sarı, M., Aydın, A., 2015. Detection of Lineaments in Denizli Basin of Western Anatolia Region Using Bouguer Gravity Data. Pure and Applied Geophysics, 172, 415–425.

  • Angus, D.A., David, C., Wilson, E., Sandvol, E., 2006. Lithospheric structure of the Arabian and Eurasian collision zone in eastern Turkey from S-wave receiver functions. Geophysical Journal International, 166, 1335-1346.

  • Arısoy, M.Ö., and Dikmen, Ü., 2011. Potensoft: MATLAB-based Software for potential field data processing, modelling and mapping. Computer and Geosciences, 37, 935–942.

  • Barazangi, M., Sandvol, E., Seber, D., 2006. Structure and tectonic evolution of the Anatolian plateau in eastern Turkey. In: Dilek, Y., Pavlides, S. (Eds.), Post-collisional Tectonics and Magmatism in the Mediterranean Region and Asia. Geological Society of America Bulletin, 409, 463-474.

  • Bektaş, O., Şen, C., Atıcı, Y., Köprübaşı, N., 1999. Migration of the Upper Cretaceous subduction- related volcanism toward the back-arc basin of the eastern Pontide magmatic arc (NE Turkey). Geological Journal, 34, 95–106.

  • Bhattacharyya, B.K., 1967. Some general properties of potential fields in space and frequency domain; a review. Geoexploration, 5, 127–143.

  • Cordell, L., Grauch, V.J.S., 1985. Mapping basement magnetization zones from aeromagnetic data in the San Juan Basin, New Mexico, (Ed. Hinze, W. J.) The utility of regional gravity and magnetic anomaly maps. Society of Exploration Geophysicists, 181–197.

  • Çakır, Ö., Erduran, M., Çınar, H., Yılmaztürk, A., 2000. Forward modeling receiver functions for crustal structure beneath station TBZ (Trabzon, Turkey). Geophysical Journal International, 140, 341-356.

  • Çakır, Ö., Erduran, M., 2004. Constraining crustal and uppermost structure beneath station TBZ (Trabzon, Turkey) by receiver function and dispersion analyses. Geophysical Journal International, 158, 955-971.

  • Dilek, Y., Imamverdiyev, N., Altunkaynak, Ş., 2010. Geochemistry and tectonics of Cenozoic volcanism in the Lesser Caucasus (Azerbaijan) and the peri-Arabian region: collision-induced mantle dynamics and its magmatic fingerprint. International Geology Review, 52 (4–6), 536– 578.

  • Dewey, J.F., Pitman, W.C., Ryan, W.B.F., Bonnin, J., 1973. Plate tectonics and evolution of the Alpine system. Geological Society of America Bulletin, 84, 3137–3180.

  • Dogru, F., Pamukcu, O., Ozsoz, I., 2017. Application of tilt angle method to the Bouguer gravity data of Western Anatolia. Maden Tetkik ve Arama Dergisi, 155(155), 213-222.

  • Elmas, A., 2018. Kıbrıs adasındaki yapısal süreksizliklerin EGM08 gravite verileri kullanılarak belirlenmesi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 42, 17-32.

  • Elmas, A., 2019. Edge position detection and depth estimation from gravity data with application to mineral exploration. Carbonates and Evaporites, 34 (1), 189-196.

  • Emre, Ö., Duman, T.Y., Özalp, S., Elmacı, H., Olgun, Ş., Şaroğlu, F., 2013. Açıklamalı 1/1.250.000 Ölçekli Türkiye Diri Fay Haritası, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Özel Yayın Serisi-30. Ankara- Türkiye.

  • Eyuboglu, Y., Bektaş, O., Pul, D., 2007. Mid- Cretaceous olistostromal ophiolitic melange developed in the back-arc basin of the eastern Pontide magmatic arc (NE Turkey). International Geology Review, 49 (12), 1103–1126.

  • Eyuboglu, Y., Dudas, F.O, Santosh, M., Zhu, D.C., Yi, K., Chatterjee, N., Akaryali, E., Liu, Z., 2016. Cenozoic forearc gabbros from the northern zone of the Eastern Pontides Orogenic Belt, NE Turkey: Implications for slab window magmatism and convergent margin tectonics. Gondwana Research, 33, 160-190.

  • Eyuboglu, Y., Santosh, M., Dudas, F.O., Chung, S.L., Akaryali, E., 2011. Migrating magmatism in a continental arc: Geodynamics of the Eastern Mediterranean revisited. Journal of Geodynamics, 52, 2-15.

  • Eyuboglu, Y., 2010. Late Cretaceous high-K volcanism in the eastern Pontides orogenic belt, and its implications for the geodynamic evolution of NE Turkey. International Geology Review, 52 (2–3), 142–186.

  • Gomez-Ortiz, D., Agarwal, B.N.P., 2005. 3DINVER. M: A MATLAB program to invert the gravity anomaly over a 3-D horizontal density interface by Parker–Oldenburg’s algorithm. Computer Geosciences, 31, 513–520.

  • Karner, G. D., Watts, A. B., 1983. Gravity anomalies and flexure of the lithosphere at mountain ranges. Journal of Geophysical Research: Solid Earth, 88(B12), 10449-10477.

  • Maden, N., Gelişli, K., Bektaş, O., Eyuboglu, Y., 2009. Two-and-three-dimensional crust topography of the Eastern Pontides (NE Turkey). Turkish Journal of Earth Sciences, 18, 225-238.

  • Maden, N., 2013. Geothermal structure of the eastern Black Sea basin and the eastern Pontides orogenic belt: Implications for subduction polarity of Tethys oceanic lithosphere. Geoscience Frontiers, 4, 389–398.

  • Miller, H.G., Singh, V., 1994. Potential field tilt -a new concept for location of potential field sources. Journal of Applied Geophysics, 32, 213–217.

  • Mindevalli, Ö.Y., Mitchell, B.J., 1989. Crustal structure and possible anisotropy in Turkey from seismic surface wave dispersion. Geophysical Journal International, 98, 93-106.

  • Nabighian, M.N., 1972. The analytic signal of two dimensional magnetic bodies with polygonal cross section: Its properties and use for automated anomaly interpretation. Geophysics, 37, 507–517.

  • Oldenburg, D.W., 1974. The inversion and interpretation of gravity anomalies. Geophysics, 39, 526–536.

  • Oruç, B., Keskinsezer, A., 2007. Normalize tam Gradyent Yöntemi ile petrol sahalarındaki Manyetik Temel Kaya Ondülasyonunun Modellenmesi, IPETGAS.

  • Oruç, B., Sertçelik, İ., Kafadar, Ö., Selim, H.H., 2013. Structural interpretation of the Erzurum Basin, Eastern Turkey, using curvature gravity gradient tensor and gravity inversion of basement relief. Journal of Applied Geophysics, 88,105–113.

  • Oruç, B., 2010. Edge detection and depth estimation using a tilt angle map from gravity gradient data of the Kozaklı-Central Anatolia Region, Turkey. Pure and Applied Geophysics, 168.10, 1769- 1780.

  • Pamukçu, O.A., Akçığ, Z., Demirbaş, Ş., Zor, E., 2007. Investigation of crustal thickness in eastern Anatolia using gravity, magnetic and topographic data. Pure and Applied Geophysics, 164, 2345-2358.

  • Parker, R.L., 1973. The rapid calculation of potential anomalies. Geophysical Journal of the Royal Astronomical Society, 31, 447–455.

  • Pavlis, N.K., Holmes, S.A., Kenyon, S.C., Factor. J.K., 2008. An Earth Gravitational Model to Degree 2160: EGM2008. EGU General Assembly 2008, Vienna, Austria, April 13–18, 2008. http://earth-info.nga.mil/GandG/wgs84/ gravitymod/egm2008, (Accessed 8 Aug 2020).

  • Rice, S.P., Roberson, A.H.F., Ustaömer, T., İnan, T., Taslı, K., 2009. Late Cretaceous–Early Eocene tectonic development of the Tethyan Suture Zone in the Erzincan area, eastern Pontides, Turkey. Geological Magazine, 146 (4), 567–590.

  • Spector, A., Grant F.S., 1970. Statistical models for interpreting aeromagnetic data. Geophysics, 35, 293–302.

  • URL-1, 2020. http://www.isc.ac.uk/iscbulletin/. (Accessed 8 Aug 2020).

  • URL-2, 2020. http://www.mta.gov.tr/v3.0/bolgeler/ trabzon. (Accessed 8 Aug 2020).

  • U.S. Geological Survey, Digital Elevation Models GTOPO30, Virginia, 1998. http://webmap.ornl. gov/wcsdown/wcsdown.jsp?dg_id=10003_1, (Accessed 8 Aug 2020).

  • Parlak, A. Y. & Elmas, A. (2021). Investigation of lineaments in the mid-Black arc region using Bouguer gravity data . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 45 (2) , 199-212 . DOI: 10.24232/jmd.1049622

  • Parlak, A. Y. , Elmas, A. Investigation of lineaments in the mid-Black arc region using Bouguer gravity data. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 45 (2021 ): 199-212

  • Nalbantlar Ovası (Söke, Aydın) Yeraltı Suyu ve Tarım Toprakları İnorganik Kalite Araştırması: Arsenik ve Uranyum Tehlikesi
    Anil Küçüksümbül Gültekin Tarcan
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ:Bu çalışma, Batı Anadolu`da Aydın iline bağlı Söke Ovası doğusunda yer alan ovalarda tarım toprağı ve yeraltı suyu kalitelerinin incelenmesi ile insan sağlığı üzerindeki etkisinin araştırılmasını kapsamaktadır. İnceleme alanı ve çevresindeki jeolojik yapının temelini Menderes Masifi kayaçları oluşturmaktadır. Bölgede yüzeylenen gnays, granitoyid ve şist metamorfik kayaçları; su ve toprakların kimyasını belirleyen önemli parametrelerdir. Suların içme amaçlı tüketiminde; çözünmüş As, B, Ba, Cd, Cr, Cu, Ni, Pb, U ve Zn değerlerinin kanserojen olan/olmayan toplam sağlık riski hesaplanmıştır. Yeraltı sularının kirlenmesine neden olan antropojenik ve jeojenik girdiler ayırt edilmiştir. Ek olarak, sularda majör iyonlar (Ca, Mg, K, Na, Cl, SO4, HCO3) ve birçok eser element (Ag, Al, Co, Fe, Ge, Mn, Pd, Rb, Se, Si, Sr, Ta, Tl ve V) analiz edilmiştir. Tarım topraklarının As, Cd, Co, Cr, Cu, Hg, Ni, Pb, Sb, U ve Zn değerleri analiz edilmiştir. Söke Ovası topraklarının elementçe zenginleşme faktörleri hesaplanarak temel değerler ile karşılaştırılmıştır. Toprakların solunması, yutulması ve deriyle teması yoluyla oluşan kanserojen olan/olmayan toplam sağlık riski hesaplanmıştır. Bazı yeraltı suları gnays biriminden kaynaklı olduğu belirlenen, ortalamanın çok üzerinde çözünmüş uranyum ve arsenik içermektedir. Ovada, yeraltı suyu kuyularının derinliği arttıkça çözünmüş uranyum miktarında artış söz konusudur. Sınır değerinin (30 µg/L) 3 katı kadar uranyum içeren yeraltı suyu, Karacahayıt bölgesinde içme amaçlı tüketilmektedir. Yeşilköy, Karacahayıt ve Kisir mahallerinde yasal sınırın üzerinde (sırasıyla 23.1, 24.1 ve 61.1 µg/L) arsenik içeren yeraltı suyu, içme amaçlı tüketilmektedir. İçme amaçlı tüketilen yeraltı sularında en yüksek kanser riski arsenik için 2.07E-03 olarak Kisir bölgesinde belirlenmiştir. Tarım topraklarında en yüksek kanser riski arsenik için 2.38E-04 olarak Sayrakçı bölgesinde belirlenmiştir. Sağlık açısından riskli olan suları tüketen ve topraklarda tarım etkinliğinde bulunan yöre halkının sağlık durumu araştırılmalı ve çözüm önerileri uygulanmalıdır.

  • İnsan Sağlığı Risk Değerlendirmesi

  • Su Kimyası

  • Su Kirliliği

  • Kanser

  • Toprak Kirliliği

  • Yeraltı suyu



  • Akinci, G., Gök, G., Bilgin, M., 2019. Heavy metals bioconcentration and translocation in plants: the influence of a thermal power site. Environmental Engineering and Management Journal, 18(8), 1625-1637.

  • Bourennane, H., Douay, F., Sterckeman, T., Villanneau, E., Ciesielski, H., King, D., Baize, D., 2010. Mapping of anthropogenic trace elements inputs in agricultural topsoil from Northern France using enrichment factors. Geoderma, 157(3-4), 165-174.

  • CSQG (Çevre ve İnsan Sağlığının Korunması için Kanada Toprak Kalitesi Yönergeleri), 2010. Tarımsal toprak kalitesi sınır değerleri kılavuzu. http://st-ts.ccme.ca/en/index.html (14.02.2021).

  • Çevik, F., Göksu, M. Z. L., Derici, O. B., Fındık, Ö., 2009. An assessment of metal pollution in surface sediments of Seyhan dam by using enrichment factor, geoaccumulation index and statistical analyses. Environmental Monitoring and Assessment, 152(1), 309-317.

  • EU (Avrupa Birliği), 2014. Drinking Water Regulations, S.I. No. 122 of 2014.

  • FAO (Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü), 2007. Çevre Yönetimi (Toprak Kalitesi Standartları) Düzenlemeleri. http://extwprlegs1. fao.org/docs/pdf/tan151538.pdf (14.02.2021).

  • Ferreira-Baptista, L., De Miguel, E., 2005. Geochemistry and risk assessment of street dust in Luanda, Angola: a tropical urban environment. Atmospheric environment, 39(25), 4501-4512.

  • Gibbs, R. J., 1970. Mechanisms controlling world water chemistry. Science, 170 (3962), 1088- 1090.

  • Goldschmidt, V. M., 1937. The principles of distribution of chemical elements in minerals and rocks. The seventh Hugo Müller Lecture, delivered before the Chemical Society on March 17th, 1937. Journal of the Chemical Society (Resumed), 655-673.

  • Güney, A., Akgül, E., 2019. Aydın’da Madencilik: Potansiyeli ve Değerlendirilmesi. TMMOB Maden Mühendisleri Odası, Ankara, 277.

  • Kazancı, N., Gürbüz, A., Boyraz, S., 2011. Geology and evolution of the river Büyük Menderes, western Anatolia, Turkey. Geol. Bull. Turkey, 54, 25-56.

  • Küçüksümbül, A., 2018. Söke Ovası ve Bafa Gölü çevresinin hidrojeolojik incelenmesi: Jeotermal Potansiyeli, Toprak ve Su Kirliliği. Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.

  • Küçüksümbül, A., Akar A. T., Tarcan, G., 2020. Bafa Gölü’nün hidrokimyasal ve hidrojeolojik ı̇ ncelenmesi: sürdürülebilir su kaynak yönetimi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 44(2), 197-224. doi.org/10.24232/jmd.826954.

  • Küçüksümbül, A., Akar A. T., Tarcan, G., 2022. Source, degree and potential health risk of metal(loid)s contamination on the water and soil in the Söke Basin, Western Anatolia, Turkey. Environmental Monitoring and Assessment, 194, 6. doi.org/10.1007/s10661-021-09670-2.

  • Lim, H. S., Lee, J. S., Chon, H. T., Sager, M., 2008. Heavy metal contamination and health risk assessment in the vicinity of the abandoned Songcheon Au–Ag mine in Korea. Journal of Geochemical Exploration, 96(2-3), 223-230.

  • Luo, X. S., Ding, J., Xu, B., Wang, Y. J., Li, H. B., Yu, S., 2021. Incorporating bioaccessibility into human health risk assessments of heavy metals in urban park soils. Science of the Total Environment, 424, 88-96.

  • McLennan, S. M., 2001. Relationships between the trace element composition of sedimentary rocks and upper continental crust. Geochemistry, Geophysics, Geosystems, 2(4).

  • MEF (Finlandiya Çevre Bakanlığı), 2007. Toprak Kirliliği ve İyileştirme İhtiyaçlarının Değerlendirilmesine Dair Hükümet Kararı. https://www.finlex.fi/en/laki/kaannokset/2007/ en20070214.pdf (14.02.2021).

  • MTA (Maden Tektik ve Arama Genel Müdürlüğü), 2002. 1:500000 Ölçekli Aydın, Denizli, Muğla Bölgesi Jeoloji Haritası. Ankara. Türkiye.

  • Öztunalı, Ö., 1965. Demirtepe-Çavdar, Osmankuyu- Kisir (Çine Masifi) Uranyum Zuhurlarının Petrografileri ve Oluşumları. Maden Tetkik ve Arama Dergisi

  • Peña-Fernández, A., González-Muñoz, M. J., Lobo-Bedmar, M. C., 2014. Establishing the importance of human health risk assessment for metals and metalloids in urban environments. Environment International, 72, 176-185.

  • Prasad, S., Saluja, R., Joshi, V., Garg, J. K., 2020. Heavy metal pollution in surface water of the Upper Ganga River, India: human health risk assessment. Environmental Monitoring and Assessment, 192(11), 1-15.

  • RAIS (Risk Değerlendirme Bilgi Sistemi), 2021a. https://rais.ornl.gov/tutorials/toxvals.html#1 (14.02.2021).

  • RAIS (Risk Değerlendirme Bilgi Sistemi), 2021b. https://rais.ornl.gov/cgi-bin/tools/TOX_ search?select=chemtox (14.02.2021).

  • Rudnick, R. L., Gao, S., Holland, H. D., Turekian, K. K., 2003. Composition of the continental crust. The Crust, 3, 1-64.

  • Saha, N., Rahman, M. S., Ahmed, M. B., Zhou, J. L., Ngo, H. H., Guo, W., 2017. Industrial metal pollution in water and probabilistic assessment of human health risk. Journal of Environmental Management, 185, 70-78.

  • Sakan, S., Popović, A., Anđelković, I., Đorđević, D., 2016. Aquatic sediments pollution estimate using the metal fractionation, secondary phase enrichment factor calculation, and used statistical methods. Environmental Geochemistry and Health, 38(3), 855-867.

  • Shil, S., Singh, U. K., 2019. Health risk assessment and spatial variations of dissolved heavy metals and metalloids in a tropical river basin system. Ecological Indicators, 106, 105455.

  • Sutherland, R. A., 2000. Bed sediment-associated trace metals in an urban stream, Oahu, Hawaii. Environmental Geology, 39(6), 611-627.

  • TS (Türk Standardları). (2010.08.06). Toprak Kirliliğinin Kontrolü ve Noktasal Kaynaklı Kirlenmiş Sahalara Dair Yönetmelik. Resmi Gazete (27605). https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2010/06/20100608-3.htm ( 14.02.2021).

  • TS (Türk Standardları). (2013.03.07). İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik. Resmi Gazete (28580). http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2013/03/20130307-7.htm (14.02.2021).

  • Turekian, K. K., Wedepohl, K. H., 1961. Distribution of the elements in some major units of the earth’s crust. Geological Society of America Bulletin, 72(2), 175-192.

  • US EPA (Amerika Birleşik Devletleri Çevre Koruma Ajansı), 1992. Definitions and General Principles for Exposure Assessment. Guidelines for exposure assessment. Washington, DC, USA: Office of Pesticide Programs.

  • US EPA (Amerika Birleşik Devletleri Çevre Koruma Ajansı), 1999. Guidance for Performing Aggregate Exposure and Risk Assessments. Washington, DC, USA: Office of Pesticide Programs.

  • US EPA (Amerika Birleşik Devletleri Çevre Koruma Ajansı), 2004. Risk assessment guidance for superfund. Volume I: Human health evaluation manual (Part E, Supplemental Guidance for Dermal Risk Assessment). EPA/540/R/99/005. Washington, DC.

  • US EPA (Amerika Birleşik Devletleri Çevre Koruma Ajansı), 2018. Drinking Water Standards and Health Advisories Tables. Washington, DC, USA: Office of Water.

  • US EPA IRIS (Amerika Birleşik Devletleri Çevre Koruma Ajansı’nın Entegre Risk Bilgi Sistemi), 2021. https://cfpub.epa.gov/ncea/iris_drafts/ atoz.cfm (14.02.2021).

  • Wedepohl, K. H., 1995. The composition of the continental crust. Geochimica et Cosmochimica Acta, 59(7), 1217-1232.

  • WHO (Dünya Sağlık Örgütü), 2017. Guidelines for drinking-water quality. Genova, Schweiz. 1-542.

  • Wongsasuluk, P., Chotpantarat, S., Siriwong, W., Robson, M., 2014. Heavy metal contamination and human health risk assessment in drinking water from shallow groundwater wells in an agricultural area in Ubon Ratchathani province, Thailand. Environmental Geochemistry and Health, 36(1), 169-182.

  • Zhang, J., & Liu, C. L., 2002. Riverine composition and estuarine geochemistry of particulate metals in China—weathering features, anthropogenic impact and chemical fluxes. Estuarine, Coastal and Shelf Science, 54(6), 1051-1070.

  • Zhao, D., Wan, S., Yu, Z., Huang, J., 2015. Distribution, enrichment and sources of heavy metals in surface sediments of Hainan Island rivers, China. Environmental Earth Sciences, 74(6), 5097-5110.

  • Küçüksümbül, A. & Tarcan, G. (2021). Nalbantlar Ovası (Söke, Aydın) Yeraltı Suyu ve Tarım Toprakları İnorganik Kalite Araştırması: Arsenik ve Uranyum Tehlikesi . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 45 (2) , 213-234 . DOI: 10.24232/jmd.1049636

  • Küçüksümbül, A. , Tarcan, G. Nalbantlar Ovası (Söke, Aydın) Yeraltı Suyu ve Tarım Toprakları İnorganik Kalite Araştırması: Arsenik ve Uranyum Tehlikesi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 45 (2021 ): 213-234

  • Şişen Zeminlerin Kireç Kolonu İle İyileştirilmesinde Kür Süresinin Belirlenmesine Yönelik Bir Yaklaşım
    Derya Toksöz
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ:Şişen zeminler jeoteknik açıdan sorunlu zeminler olup bu zeminlerin inşaat öncesi çalışmalarda belirlenmesi ve uygun önlemlerin alınması gerekmektedir. Alınacak önlemler arasında en sık başvurulan yöntem zeminin yerinde yapılan işlemlerle iyileştirilmesidir. En yaygın olarak kullanılan iyileştirme yöntemlerinden biri ise kireç kolonu tekniğidir. Şişen bir zemin kireç kolonu ile iyileştirilmeden önce laboratuvar ortamında kireç kolonunun söz konusu zemin için uygun olup olmadığı araştırılır. Bu ise arazinin küçük ölçekli bir modelinin laboratuvar ortamında oluşturulması ile yapılır. Oluşturulan modeller iyileşmenin sağlanabilmesi için belirli bir kür süresine bırakılır. Uygun kür süresinin belirlenmesi kireç kolonunun performansı için önemlidir. Bu çalışmanın amacı kireç kolonu performansının belirlenmesine yönelik oluşturulan laboratuvar modellerinde kür süresinin kolay ve ekonomik bir yöntemle belirlenebilirliğinin araştırılmasıdır. Söz konusu yöntem, iyon göçü mesafesinin bir asit baz indikatörü olan fenolftalein ile ölçülmesine dayanır. Çalışmanın amacına yönelik olarak bir Na-bentonit kili için laboratuvar ortamında küçük ölçekli bir model hazırlanmıştır. Oluşturulan modelde kireç kolonundan itibaren olan iyon göçü mesafesi değişik kür sürelerinde fenolftalein yardımı ile ölçülmüş ve iyon göçü sabitleşmeye başladığında ölçümlere son verilmiştir. İyon göçünün sabitleşmeye başladığı süre kür süresi olarak alınmıştır. Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar kireç kolonunun laboratuvar uygulamalarında kür süresi belirlenirken fenolftaleinin iyi bir araç olabileceğini göstermiştir.

  • Şişen Zemin

  • Kireç Kolonu

  • İyon Göçü

  • Laboratuvar Modeli

  • Kür Süresi



  • Abiodun, A.A., Nalbantoglu, Z., 2015. Lime pile techniques for the improvement of clay soils. Canadian Geotechnical Journal, 52 (6), 760-768.

  • Bell, F.G., 1996. Lime stabilization of clay minerals and soils. Engineering Geology, 42, 223-237.

  • Dölen, E., 2002. Analitik Kimyaya Giriş Sulu Çözeltilerde Denge. Marmara Üniversitesi, Eczacılık Fakültesi Yayınları, İstanbul.

  • Glendinning, S., Rogers, C.D.F., 1996. Deep Stabilisation Using Lime, In: Rogers, C.D.F., Glendinning, S and Dixon, N. (Editors). Lime Stabilisation: Proceedings Seminar on Lime Stabilisation, Loughborough University, Thomas Telford, London, pp. 127-138.

  • Jones, D.E., Holtz, W.G., 1973. Expansive soils – the hidden disaster. ASCE, Civil Engineering, 43, 87-89.

  • Jones, D.E., Jones, K.A., 1987. Treating expansive soils. Civil Engineering, 57 (8), 62–65.

  • Reunkrairergsa, T., Pimsarn, T., 1982. Deep hole lime stabilisation for unstable clay shale embankment. Proceedings of the 7th SE Asia Geotechnics Conference, Hong Kong, 631-645.

  • Rogers, C.D.F., Bruce, C.J., 1991. Slope Stability Engineering. Thomas Telford, London, p 443.

  • Rogers, C.D.F., Glendining, S., 1994. Deep Slope Stabilisation Using Lime. Transportation Research Record 1440, Transportation Research Board, National Research Council, Washington D.C., USA, 63-70.

  • Rogers, C.D.F., Glendining, S., 1997. Improvement of clay soils in situ using lime piles in the UK. Engineering Geology, 47, 243–257.

  • Skempton, A.W., 1953. The colloidal activity of clays. In: Proceedings of the third international conference on soil mechanics and foundation engineering. Zurich, Switzerland, ICOSOMEF, pp 57-61.

  • Toksoz, D., Yılmaz, I., 2019a. Influence of swelling clay content on ion migration and column performance in lime column treated soils. Geotechnical and Geological Engineering, 38(1), 813-832.

  • Toksoz D., Yılmaz, I., 2019b. A study on the performance of lime column technique for treatment of a Na-bentonite clay. IOP Conference Series: Earth and Environmental Science, 221 (012018).

  • Tonoz, M.C., Gökçeoğlu, C., Ulusay, R., 2003. A laboratory – scale experimental investigation on the performance of lime columns in expensive Ankara (Turkey) Clay. Bulletin of the Engineering Geology and the Environment, 62, 91 –106.

  • Tüdeş, E., 1996. Zeminlerin Kireç ve Çimento Katkısı ile Stabilizasyonu. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

  • Van Impe, W.F., 1989. Soil Improvement Techniques and Their Evolution. A.A. Balkema Rotterdam Brookfield.

  • Yılmaz, I., 2007. Mühendislik Jeolojisi – İlkeler ve Temel Kavramlar, Teknik Yayınevi, Ankara.

  • Toksöz Hozatlıoğlu, D. (2021). Şişen Zeminlerin Kireç Kolonu İle İyileştirilmesinde Kür Süresinin Belirlenmesine Yönelik Bir Yaklaşım . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 45 (2) , 235-244 . DOI: 10.24232/jmd.1049652

  • Toksöz Hozatlıoğlu, D. Şişen Zeminlerin Kireç Kolonu İle İyileştirilmesinde Kür Süresinin Belirlenmesine Yönelik Bir Yaklaşım. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 45 (2021 ): 235-244

  • Şişen Zeminlerdeki Kireç Kolonu Uygulamalarında İyon Göçü Mekanizması
    Derya Toksöz Işik Yilmaz
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Şişen zeminlerin kireç kolonu tekniği ile iyileştirilmesi çok uzun yıllardır araştırılmakta olup, literatürde bu konu ile ilgili pek çok çalışma mevcuttur. Bu çalışmalardaki yaygın görüş kireç kolonu tekniğinin iyileştirme mekanizmasının kireç içerisindeki Ca+2 ve OH- iyonlarının kolonu çevreleyen zemine göç etmesi sonucu oluşan fiziko-kimyasal reaksiyonlara dayandığıdır. Buna rağmen çok az sayıda çalışmada iyileştirmenin temelini oluşturan iyon göçünden ve iyon göçünü etkileyen faktörlerden bahsedilmiştir. Bu çalışma derleme türü bir çalışma olup çalışmanın amacı kireç kolonu uygulamalarında iyon göçü mekanizmasının daha iyi anlaşılmasını sağlamaktır.Çalışma kapsamında öncelikle iyonların genel olarak zemin ortamındaki hareketinden bahsedilmiştir. Ardından zeminlerin kireç kolonu tekniği ile iyileştirilmesi sırasında oluşan iyon göçü mekanizması ve son olarak iyon göçünü etkileyen faktörler bu konuda yapılan çalışmalara değinilerek açıklanmıştır. Çalışma sonucunda literatürde iyon göçünü açıklayan tek ve kesin bir mekanizmanın bulunmadığı görülmüştür. Ancak yapılan çalışmalardan yola çıkılarak kireç içerisindeki iyonların zemin içerisine olan göçünün genel olarak iyon difüzyonu ve su akışına bağlı kütle iletiminin bir fonksiyonu olduğu söylenebilir.

  • Şişen Zeminler

  • Kireç Kolonu

  • İyileştirme

  • İyon Göçü



  • Adar, E., 2013. Katı Atık Düzenli Depo Sahalarında Alternatif Taban Sistemlerinden Sızıntı Suyu Kirleticilerinin Geçişinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

  • Barker, J.E., Rogers, C.D.F., Boardman, D.I., 2006. Physio-chemical changes in clay caused by ion migration from lime piles. Journal of Materials in Civil Engineering, 18, 182–189.

  • Barker, J.E., Rogers, C.D.F., Boardman, D.I., 2007. Ion Migration Associated with Lime Piles: A Review. Proceedings of the ICE - Ground Improvement, 11(2):87-98.

  • Beetham, P., Dijkstra, T.A., Dixon, N., 2014. Lime Diffusion and Implications for Lime Stabilization Practice. Compendium of papers from the Transportation Research Board 93rd annual meeting, Washington DC. TRB, USA.

  • Bell, F.G., 1996. Lime stabilization of clay minerals and soils. Engineering Geology, 42, 223-237.

  • Brandl, H., 1981. Stabilization of slippage-prone slopes by lime piles. Proceedings 8th International Conference on Soil Mechanics and Foundation Engineering, Moscow, USSR, pp 300-301.

  • Davidson, L.K., Demeril, T., Handy, R.L., 1965. Soil pulverization and lime migration in soil lime stabilization. Highways Research Board Record, 92, 103-126.

  • Diamond, S., Kinter, E.B., 1966. Adsorption of calcium hydroxide by montmorillonite and kaolinite. Journal of Colloid and İnterface Science, 22(3), 240-249.

  • Edil, T.B., 2003. A review of aqueous-phase VOC transport in modern landfill liners. Waste Management, 23, 561-571.

  • Fohs, D.G., Kinter, C.B., 1972. Migration of lime in compacted soil. Public Roads, 37 (1), 1-8.

  • Handy, R.L., Williams, N.W., 1967. Chemical stabilization of an active landslide. Civil Engineering, 37 (8),62-65.

  • Jungnickel C, Smith D., Fityus S., 2004. Coupled multi-ion electrodiffusion analysis for clay soils. Canadian Geotechnical Journal, 41(2), 287-298.

  • Katti, R. K., Gupta, A. K., 1970. Studies on the diffusion of lime in expansive soil. Proceedings 2nd S E Asian Conference on Soil Engineering, 611–619.

  • Lutenegger, A.J., Dickson, J.R., 1984. Experiences with drilled lime stabilisation in the mid-west USA. Proceedings of the Fourth International Symposium on Landslides, 289-293.

  • Mitchell, J.K., Hooper, D.R., 1961. Influence of time between mixing and compaction on properties of lime stabilized expansive clay. Highway Research Board Bulletin, 304, 14–31.

  • Mitchell, J.K., Soga, K., 2005. Fundamentals of Soil Behavior. 3rd Edition, John Wiley and Sons, Hoboken, 592 pages.

  • Noble, D.F., Anday, M.C., 1967. Migration of lime deposited in drill holes. Virginia Highway Research Council Publication.

  • Rogers, C.D.F., Glendining, S., 1994. Deep Slope Stabilisation Using Lime. Transportation Research Record 1440, Transportation Research Board, National Research Council, Washington D.C., USA, p.63-70.

  • Rogers, C.D.F., Glendinning, S., 1996. The role of lime migration in lime pile stabilisation of slopes. Quaterly Journal of Engineering Geology, 29 (4), 276-284.

  • Ruenkrairergsa, T., Pimsarn, T., 1982. Deep hole lime stabilisation for unstable clay shale embankment. Proceedings of the 7th SE Asia Geotechnics Conference, Hong Kong, 22-26th November, 1982, p.631-645.

  • Shanker, N., Babu N., Maruti, G., 1989. Use of lime soil piles for in-situ stabilisation of Black Cotton soils. Indian Geotechnical Conference, Visakhapatnam, 1, 149-153.

  • Snethen, D.R., 1979. Technical Guidelines for Expansive Soils in Highway Subgrades. Department of Trans-poration, U.S.A., Final Report No. FHWA-RD-79-51.

  • Öztaş, T., 1997. Topraklarda Difuzyon ve Dispersiyon Arasındaki İlişki. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 28 (1), 153-160.

  • Toksoz, D., Yılmaz, I., 2020. Influence of swelling clay content on ion migration and column performance in lime column treated soils. Geotechnical and Geological Engineering, 38(1), 813-832.

  • Toksöz Hozatlıoğlu, D. & Yılmaz, İ. (2021). Şişen Zeminlerdeki Kireç Kolonu Uygulamalarında İyon Göçü Mekanizması . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 45 (2) , 245-260 . DOI: 10.24232/jmd.1049677

  • Toksöz Hozatlıoğlu, D. , Yılmaz, İ. Şişen Zeminlerdeki Kireç Kolonu Uygulamalarında İyon Göçü Mekanizması. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 45 (2021 ): 245-260

  • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle