Jeoloji Münendisliği Dergisi
Jeoloji Mühendisliği Dergisi

Jeoloji Mühendisliği Dergisi

2007 HAZİRAN Cilt 31 Sayı 1
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Erkilet Bazaltı`nın Jeolojik, Petrografik ve Teknolojik İncelemesi, Kayseri, Orta Anadolu
Sedat Temur Yeşim Temur Gürsel Kansun
PDF Olarak Görüntüle

ÖZ: İnceleme alanı Kayseri`nin çevresinde geniş bir kesimi kaplamaktadır. Bazaltlar bu alanın kuzeybatı ve güneydoğu kesimlerinde yaygın olup, Erkilet civarında üretimi yapılmaktadır. Bu çalışmanın amacı Erkilet bazaltlarının jeolojik konumu, mineralojik, petrografik ve petrolojik özellikleri, jeokimyası ve teknolojik testlerine dayalı olarak yapıtaşı olarak kullanılabilirliğini değerlendirmektir. Erkilet Bazaltı, yöredeki Miyosen-Kuvaterner volkanitlerine ait bir birimdir. Mineralojik olarak % 40-42 plajiyoklas mikrolitleri, % 20-25 klinopiroksen, % 18-20 olivin, % 4-5 plajiyoklas fenokristalleri, % 3-5 ortopiroksen, % 4`ten az kalsit, % 4`ten az opak mineral içermekte ve kayaç holokristalin, porfirik dokulu piroksen-bazalt bileşimi vermektedir. Jeokimyasal olarakK O - SiO dağılımına göre toleyitik-alkali, (K O+Na O)-SiO dağılımına göre bazalt, Zr/TiO -Nb/Y dağılımına göre sub-alkali bazalt, (Zr/Y)-Zr dağılımına göre kıta içi bazaltı, Y-La-Nb dağılımına göre de kıtasal kabuk etkileri gösteren geç-post orojenik bölgenin kıtasal bazaltı bileşimine uymaktadır. Kayacın yoğunluk, birim hacim ağırlığı, ağırlıkça su emme oranı, basınç direnci, don sonrası basınç direnci, don kaybı ve basınç direnci hem doğal yapı taşı, hem de kaplama taşı olarak kullanıma uygundur. Plaka verme, kenar köşe kesilmesi ve cila alma durumu iyi derecededir. Ortalama aşınma direnci sınır değere çok yakın çıkmaktadır.

  • Bazalt

  • jeokimya

  • yapıtaşı

  • Erkilet

  • Kayseri

  • Acme, 2007. http://www.acmelab.com

  • Atilla, C., Gençalioğlu Kuşçu, G., 2005. Cora Maarı`nın (Erciyes volkanik bölgesi) fiziksel volkanolojisi; Türkiye Jeoloji Bült., 48, 2, 43- 58

  • Ayrancı, B., 1970. Orta Anadolu`da Kayseri civarında Erciyes volkanik bölgesinin kantitatif incelemelere istinaden petrolojisi ve jeolojisi; Maden Tetkik ve Arama Derg., 74, 13-24

  • Ayrancı, B., 1972. Orta Anadolu Erciyes bölgesi hiyalobazaltı yüksek temperatür labradoritinin optik oryantasyonu; Maden Tetkik ve Arama Derg., 78, 21-29

  • Baş, H., Güner, Y., Emre, Ö., 1986. Erciyes Dağı volkanitlerinin özellikleri; Selçuk Üniv. Müh. Mim. Fak. Derg., 1, 29-44

  • Baykal, F. , Ta t a r, Y. , 1970. Erciyes volkanizmasının yaşı hakkında gözlemler; Türkiye Jeol. Kur. Bült., 13, 19-25

  • Ercan, T., 1987. Orta Anadolu`daki Senozoyik volkanizması; Maden Tetkik ve Arama Derg., 107, 119-140

  • Haskin, L. A., 1989. Rare earth elements in lunar materials; Chemistry and Mineralogiy of Rare Earth Elements (Ed. B. R. Lipin and G. A. McKay), Reviee in Mineralogy, Vol 21, The Mineralogical Society ofAmer., 227-257.

  • İMMİB, 2001. Türkiye doğal taş envanteri (Kuşçu ve diğ., 2003`den).

  • Ketin, İ., Erentöz, C., 1963. 1:500.000 jeoloji haritası Kayseri paftası; Maden Tetkik ve Arama Genel Müd., 83 s

  • Koca, M. Y., Yavuz, B., Kıncal, C., 2001. Andezitlerin dış mekan kaplama taşı olarak kullanımında Bergama örneği; Türkiye 3. Mermer Semp.,Afyon, Bildiriler, 99-112

  • Koralay, T., Kadıoğlu, Y. K., 2003. İgnimbiritlerin taban ve tavan ilişkilerini belirleyen petrografik veriler: İncesu (Kayseri) ignimbiriti; Selçuk Üniv. Müh. Mim. Fak. Derg., 18, 1, 43-54

  • Korkanç, M., Tuğrul, A., 2003. Suitability of Quaternary basalts for congrete aggregates; Intern. Symp. Idustrial Minerals and Building Stones, Istanbul, Proceedings, 667-673

  • Kuşçu, M., Yıldız, A., Bağcı, M., 2003. Investigation of Ağın andesite as a building stone (İscehisar – Afyon, W-Turkey); Intern. Symp. Industrial Mineals and Building Stones, Istanbul, Proceedings, 243-252

  • Labanis, B., Lecolle, M., 1989. Le diagramme La/10-Y/15-Nb/8: un outil pour la discrimination des series volcaniques et la mise en evidence des processus de melange et/ou de contamination crustale; C.R. Acad. Sci. Ser. II, 309, 2023-2029

  • Le Bas, M. J., Le Maitre, R. W., Streckeisen, A., Zanettin, B., 1986.Achemical classification of volcanic rocks based on the total alkali – silica diagram; Journal of Petrology, 27, 745-750

  • McDonough, W. F., Sun S.-S., Ringwood A. E., Jagoutz E., Hofmann A.W., 1992. Potassium, rubidium, and cesium in the Earth and Moon and the evolution of the mantle of the Earth. Geochim. Cosmochim.Acta 56, 1001–1012.

  • MTA, 2002. 1:500.000 jeoloji haritası Kayseri paftası (Ed. M. Şenel); MadenTetkik veArama Genel Müdürlüğü.

  • MTA, 2007. http://www.mta.gov.tr

  • Önal, A., Eren, D., Önal, A. ve Depci, T., 2005. Orduzu (Malatya) Volkanitleri`nin mermer ve yapıtaşı olarak kullanılabilirliği; Geosound / Yerbilimleri, 46, 229-244

  • Pearce, J. A., Cann, J., 1973. Tectonic setting of basic volcanic rocks using trace element analyses. Earth Planetary Science Letters 19, 290-300

  • Pearce, J. A., Norry, M. J., 1979. Petrogenetic implications of Ti, Zr, Y and Nb variations in volcanic rocks. Contributions to Mineralogy and Petrology 69, 33-47

  • Rojay, B., Yalınız, K. M., Altıner, D., 2001. Tectonic implications of some Cretaceous pillow basaltsfrom the North Anatolian ophiolitic melange (Central Anatolia– Turkey) to the evolution of Neotethys; Turkish J. Eart Sci., 10, 93-102

  • Saunders,A. D.,Tarney, J., 1979. The geochemistry of basalts from a back-arc spreading centre in the East Scodia Sea; Geochim. et Cosmochim. Acta, 43, 4, 555-572

  • Şentürk, A., Gündüz, L., Sarıışık, A., 1995.Yapı ve kaplamataşı olarak kullanılan endüstriyel kayaçlara teknik bir bakış; Endüstriyel Hammaddeler Semp. (Ed: Köse ve Kızıl), İzmir, 331 – 339

  • Taylor, S. R. McLennan, S. M., 1995. The geochemical evolution of the continental crust Reviews in Geophysics 33: 241-265

  • Toprak V., Göncüoğlu, M. C., 1993. Tectonic control on the development of the Neogene – Quaternary Central Anatolian volcanic province,Turkey; Geological Journal, 28, 357- 369

  • TSE, 1977a. Doğal yapı taşları; Türk Standart. Enst.,TS 2513, 6 s

  • TSE, 1977b. Kaplama olarak kullanılan doğal taşlar; Türk Standart. Enst.,TS 1910, 7 s

  • TSE, 1983. Kireçtaşı (kalker) – yapı ve kaplama taşı olarak kullanımı; Türk Standart. Enst., TS 11137, 18 s

  • TSE, 1987. Tabii yapı taşları – muayene ve deney metodları; Türk Standart. Enst., TS 699, UDK 691.2, 30 s

  • TSE, 1989. Mohs sertlik cetveline göre sertlik tayini; Türk Standart. Enst.,TS 6809, 4 s

  • Uygun, A., 1976. Hırka (Kayseri) diyatomit yatağının jeokimyası ve oluşumu; Türkiye Jeol. Kur. Bült., 19, 2, 127-132

  • Weaver, B.L., Tarney, J. 1984. Empirical approach to estimating the composition of the continental crust.; Nature 310: 575-577

  • Wikipedia, 2007. http://en.wikipedia.org/wiki/Basalt_fiber

  • Wilson, M., 1989. Igneous petrogenesis; Unwin Hyman Press, London, 456 pp

  • Winchester, J. A., Floyd, P. A., 1977. Geochemical discrimination of different magma series and their differentiation products using immobile elements; Chemical Geology, 20, 325-343.

  • Yalçınlar, İ., 1950. Türkiye`nin yeni volkanik arazisinin bazı morfolojik hususiyetleri; Türkiye Coğrafya Derg., 18, 19, 18-119

  • Yener, L., 2000. Andezit üretimi ve kullanımı artıyor; Mermer ve Doğal Taş Sekt. Derg., 24, 118-120



  • Temur, S , Temur, Y , Kansun, G . (2007). Erkilet Bazaltı`nın Jeolojik, Petrografik veTeknolojik İncelemesi, Kayseri, OrtaAnadolu . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 31 (1) , 1-7 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/jmd/issue/52387/686305

  • Temur, S , Temur, Y , Kansun, G . Erkilet Bazaltı`nın Jeolojik, Petrografik veTeknolojik İncelemesi, Kayseri, OrtaAnadolu. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 31 (2007 ): 1-7

  • Orta-Şabanözü (Çankırı)Yöresinin Jeolojisi ve Kömür Potansiyeli
    İlker Şengüler
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Çalışma alanı, Orta - Şabanözü (Çankırı) bölgesinde yer almaktadır. Bölgede Triyas`  tan Kuvaterner` e kadar değişik nitelikte kaya birimleri yüzeylemektedir. Sahada Triyas yaşlı birim Kösrelik formasyonu, Kretase yaşlı birim Eldivan ofiyolitidir. Miyosen yaşlı kaya birimleri ise Kurtsivrisi volkanitleri, Hançili formasyonu, Karakoçaş formasyonu, Hüyükköy formasyonu,Eregez aglomerası ve Aydos bazaltıdır. Bölgede Pliyosen yaşlı kayaçlar, Orta formasyonu ve Büyükyakalı formasyonu ile temsil edilir. Kuvaterner` de alüvyon oluşmuştur. Tersiyer yaşlı birimlerden, Eregez aglomerası, Hançili formasyonu ve Orta formasyonu kömür içermektedir.Havzanın oluşumunun Geç Kretase başından itibaren Neo-Tetis okyanusunun kuzeyedoğru hem Sakarya kıtası hem de kendi altına dalması ile ilişkili olduğu düşünülmektedir.Çankırı havzasının Neojen` deki gelişiminde ise birbirinden farklı yorumlar mevcut olup bunun temelinde gözlem farklılıkları yatmaktadır. Orta ve Şabanözü (Çankırı) arasında kalan bölgede kömürleşme Miyosen ve Pliyosen yaşlı çökeller içerisindedir. Pliyosen yaşlı Orta formasyonunun içerdiği linyit düzenli bir yayılıma sahip olmakla beraber havzanın belirli bir bölümünde yeralmaktadır. Miyosen yaşlı çökeller içerisindeki linyit oluşumları ise düzenli ve devamlı bir yayılım göstermemektedir. Havzanın kuzeybatısında genellikle Eregez aglomerası olarak ayırtlanmış olan birim içerisinde, havzanın güneydoğusunda ise Hançili formasyonu içerisinde gözlenen linyit oluşumları Miyosen yaşlı çökellerin girikliği nedeniyle net olarak ayırtlanamamaktadır.

  • Orta-Şabanözü (Çankırı)

  • Jeoloji

  • Kömür

  • Akyürek, B., Bilginer, E., Çatal, E., Dağer, Z., Soysal, Y., ve Sunu, O., 1980, EldivanŞabanözü (Çankırı), Hasayaz-Çandır (Kalecik-Ankara) dolayının jeolojisi: MTA derleme rap. No: 6741, (yayımlanmamış), Ankara.

  • Birgili, Ş.,Yoldaş, R. ve Ünalan, G., 1975, ÇankırıÇorum havzasının jeolojisi ve petrol olanakları: MTA derleme rap. No: 5621, (yayımlanmamış),Ankara.

  • Erdoğan, B., Akay, E. and Uğur, M.S., 1996, Geology of theYozgat region and evolution of the collisional Çankırı basin: International Geology Review, 38, 788-806.

  • Gökmen V., Memikoğlu O., Dağlı M., Öz O., ve Tuncalı E., 1993, Türkiye Linyit Envanteri: MTAYayını 356s., Ankara.

  • Görür, N., Tüysüz, O. and Şengör, A.M.C., 1998, Tectonic evolution of the Central Anatolia Basin: International Geology Review, 40, 831- 850.

  • Has, F., Sezer, C., ve Özgen, S., 1977, Çankırı-Orta linyit sahası fizibilite araştırması: MTA derleme rap. No: 6077, (yayımlanmamış), Ankara.

  • İçel, İ. 1993, Çankırı-Orta-Yeniyayla ve Aydoğan Yayla linyit sahalarının jeoloji ve rezerv raporu: MTA derleme rap. No: 9585, (yayımlanmamış),Ankara.

  • Karadenizli, L. , 1 9 9 9 , Çankırı-Çorum Havzasındaki Orta Eosen-Erken Miyosen Tortullarının Sedimantolojisi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, 51-195,Ankara.

  • Karadenizli, L., Kazancı, N., 2000, Çankırı-Çorum Havzasındaki Paleoyükselti ve Alt Havzalar, Cumhuriyetimizin 75. Yıldönümü ve Madencilik KongresiMTA, 209-227.,Ankara.

  • Karadenizli, L., Seyitoğlu, G., Saraç, G., Kazancı, N., Şen, Ş., Hakyemez,Y. ve Savaşcı,D., 2003, Çankırı-Çorum Havzası Batı kenarının Erken- Orta Miyosen Paleocoğrafik Evrimi. MTA Dergisi 126, 69-86,Ankara.

  • Karadenizli, L., Saraç. G., Şen, Ş., Seyitoğlu, G.,Antonie, P. O., Kazancı, N., Varol, B., Alçiçek, C., Gül,A., Ertan, H., Esat, K., Özcan, F., savaşcı, D., Antonie, A., Filoreau, X., Hervet, S., Bouvrain, G., Bonis, L., ve Hakyemez, Y., 2004, Çankır

  • Kaymakçı, N., Özçelik, Y., White, S. H. and Van Dijk, P. M., 2001, Neogene tectonic development of the Çankırı basin (Central Anatolia, Türkiye): Türkiye Petrol Jeologları Derneği Bülteni, 13, 27-56,Ankara.

  • Koçyiğit, A., Türkmenoğlu, A., Beyhan, A., Kaymakçı, N. and Akyol, E., 1995, Post collisional tectonics of Eskişehir-AnkaraÇankırı segments of İzmir-Ankara-Erzincan Suture Zone: Ankara Orogenic Phase: Turkish Assocation of Petroleum Geologist Bulleti

  • Seyitoğlu, G., Kazancı, N., Karadenizli, L., Şen, Ş., Varol, B. and Karabıyıkoğlu, T., 2000, Rockfall avalance deposits associated with normal faulting in the NW of Çankırı basin: Implications for the postcollisional tectonic evolution of the Neo-Tet

  • Seyitoğlu, G., Kazancı, N., Karadenizli, L., Şen, Ş., Varol, B. and Saraç, G., 2004, Neogene tectono-sedimentary development of the western margin of the Çankırı basin, central Turkey: reply to the comment of Kaymakçı 2003: Terra Nova, 16, 163-165.

  • Siyako, F. 1987, Şabanözü-Çankırı-Çandır çevresinin jeolojisi ve kömür olanakları: MTA derleme rap. No: 8149, (yayımlanmamış), Ankara.

  • Şengör, A.M.C. and Yılmaz, Y., 1981, Tethyan evolution of Turkey: a plate tectonic approach: Tectonophysics, 75, 181-241.

  • Tekkaya, İ., Atalay, Z., Gürbüz, M., Ünay, E. ve Ermumcu, M., 1975, Çankırı-Kalecik bölgesi karasal Neojeni`nin biostratigrafi araştırması: T.J.K. Bül. c.18 s1Ankara.

  • Tuncalı, E., Çiftçi, B., Yavuz N., Toprak S., Köker A., Gencer Z., Ayçık H. ve Şahin N., 2002 Türkiye Tersiyer Kömürlerinin Kimyasal ve Teknolojik Özellikleri: MTA Yayını, 401s., Ankara.

  • Turgut,A.T. ve Altınay,A. 1981, Çankırı-Şabanözü ve Orta ilçeleri civarındaki linyitli sahaların jeoloji raporu: MTA derleme rap. No:7017, (yayımlanmamış),Ankara.

  • Türkecan, A.,Hepşen, N., Papak, İ., 1991, Seben- Gerede (BOLU), Güdül-Beypazarı (ANKARA) ve Çerkeş-Orta-Kurşunlu yörelerinin jeolojisi ve volkanik kayaçların petrolojisi. MTA derleme rap. No: 9193, (yayımlanmamış),Ankara.

  • Türkmenoğlu, A., Akıman, O., Aker, S. ve Tankut, A., 1991, Orta (Çankırı) Yöresi Kil Yataklarının Jeolojisi ve Oluşumu. MTA Dergisi 113, 127-132,Ankara.

  • Tüysüz, O. ve Dellaloğlu, A. A., 1992, Çankırı havzasının tektonik birlikleri ve jeolojik evrimi: Türkiye 9. Petrol Kongresi Jeoloji Bildirileri, Ankara, 333-349.Ankara.

  • Tüysüz, O., Dellaloğlu, A. A. and Terzioğlu, N., 1995,Amagmatic belt within the Neo-Tethyan suture zone and its role in the tectonic evolution of northern Turkey: Tectonophysics, 243, 173-191.



  • Şengüler, İ . (2007). Orta-Şabanözü Çankırı Yöresinin Jeolojisi ve Kömür Potansiyeli . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 31 (1) , 15-24 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/jmd/issue/52387/686306

  • Şengüler, İ . Orta-Şabanözü Çankırı Yöresinin Jeolojisi ve Kömür Potansiyeli. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 31 (2007 ): 15-24

  • Fethiye-Burdur Fay Zonunun Bazı Neotektonik ve Paleosismolojik Özellikleri, GB-Türkiye
    Mustafa Bozcu Fuzuli Yağmurlu Murat Şentürk
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Bu inceleme, GBAnadolu`da Fethiye-Burdur fay zonunun bazı neotektonik ve paleosismolojiközelliklerinin ortaya konmasını amaçlar. Fay zonu, Fethiye Körfezi ile Burdur Gölü arasındayaklaşık 300 km uzanımlı ve sol oblik atım bileşenine sahip çok sayıda normal faylardan oluşur. Buzon aynı zamanda, GBAnadolu`nun en önemli aktif faylarını içermektedir. KD-GB yönünde kesikli(an achelon=aralı aşmalı) bir uzanım gösteren Burdur fay zonu, KB gidişli faylar tarafındankesilerek farklı uzunlukta segmentlere ayrılır. Burdur Gölünün güney bölümünde yer alan Burdurve Tefenni segmentleri 60-70 km.` ye ulaşan uzunlukları ile yörenin en aktif kırık hatlarını meydanagetirir.Tarihsel deprem kayıtları ve yüzey kırık verileri, 7.1 büyüklüğündeki 1914 depreminin ve 6.2büyüklüğündeki 1971 depreminin Burdur segmenti üzerinde oluştuğunu gösterir. 1914 ve 1971depremleri ile ilgili olarak meydana gelen düşey yer değiştirmelerin, deformasyonların ve kolüviyaloluşukların detaylı biçimde incelenmesi amacıyla Burdur segmenti üzerinde Burdur ve Yassıgümemevkilerinde hendek (trench) çalışmaları yapılmıştır.Burdur fayı Yassıgüme yöresinde tek bir fay çizgisinden yapılı olup, topoğrafyada gençtortullar içinde oluşturduğu eşikler ve yersel gözlenen fay aynası üzerindeki sol oblik bileşenlikayma çizikleri ile açık olarak ayırdedilir.Yassıgüme yöresinde açılan hendekte farklı fasiyeste gelişmiş alüviyal ve kolüviyaloluşukların yanı sıra 1971 depremi sırasında 70 cm lik bir düşey yer değiştirmenin meydana geldiğisaptanmıştır.Burdur fay zonunun en önemli bileşenini oluşturan Burdur segmenti Burdur Gölünün güneybölümünde, gerçekte birbirine parelel gelişmiş KD uzanımlı ve basamak şekilli 4 farklı oblik faysisteminden oluşur. Aynı zamanda Burdur şehir merkezinden geçen bu faylar, yerleşim alanı içindebasamaklı bir topoğrafik yapının gelişmesine neden olmuşlardır. Burdur yerleşim alanınıngüneyinde pekleşmemiş genç tortullar içinde açılan hendeklerde gölsel çamurtaşları ile plajortamına ait iyi boylanmış çapraz katmanlı kumların yanısıra kolüviyal oluşuklar ayırdedilmiştir.1914 depremi ile yaşıt olabilecek fay düzlemi ve bununla ilişkili yarık dolgu fasiyesine ait kolüviyaltortullar ile bunlara eşlik eden çamur daykları bu yöredeki yarmalar ve hendeklerde yer alan enönemli oluşuklardır. Diğer taraftan yarmalarda yer alan faylar genellikle 90 ile 250 cm lik düşeyatımlara sahip olup, çoğu yerde kolüviyal oluşukları kesmiş olarak gözlenir. Buna göre hendek veyarmalarda gözlenen en genç faylar aynı zamanda en fazla düşey atıma sahip faylardır. Gençtortullarda faylanmaya bağlı gelişen eğimlenmeler ve buna eşlik eden yersel uyumsuzluklar olağanyapılardır. Burdur segmenti üzerinde 03.04.2002 ve 05.04.2002 tarihlerinde meydana gelen 3.9 ve 4.0büyüklüğündeki depremler, bu segment üzerindeki sismik aktivitenin günümüzde de devam ettiğinigöstermesi bakımından önemlidir. Diğer taraftan bu son depremlere ait fay çözümleri, Burdursegmentinin sol oblik atımlı bir normal fay olduğunu doğrulamaktadır.

  • Fethiye-Burdur fay zonu

  • Paleosismoloji

  • Tersiyer

  • Tektono-stratigrafi

  • Altınlı, İ. E., 1944. Antalya bölgesinin stratigrafik etüdü: İ. Ü. F. F. Mecmuası, Seri: B-C, IX, 3, 227-238

  • Barka, A., Reilinger, R., Şaroğlu, F., and Sengör,A. M. C., 1995. The Isparta Angle: Its evolution and importance in the tectonics of the eastern Mediterranean region: Int. Earth Sci. Collog. Aegean Region: Proceedings, 3-17.

  • Blumenthal, M., 1963. Le systeme structural du Taurus sud-Anatolien. In Livre a memoire du Proffesseur P. Fallot.Memoire de la Societe Geologique de France 2: 611-662.

  • Brunn, J. H., Dumont, J.F., Graciansky, P. C., Gutnic, M., Juteau, T., Marcoux, J., Monod, O., Poisson, A., 1971.Outline of the geology of the western Taurides. In Geology and History of Turkey, Campbell As (ed). Petroleum Exploration Society of Liby

  • Demirtaş, R. ve Erkmen, C., 2000. Odak mekanizması çözümü, ), Deprem ve Jeoloji, TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası Yayınları: 52, s: 91-94.

  • Dumont, J. F. ve Kerey, E., 1975. Eğirdir gölü güneyinin temel jeolojik etüdü .TJK. Bült., 18/2 169-174,

  • Dumont, J. F., Uysal, Ş., Şimşek, Ş., Karamanderesi, I. H., and Leteouzey, J., 1979. Formations of the grabens in Southwestern Anatolia. Bull. Min. Res. Explor. Inst Turkey, 92, 7-18.

  • Ertunç, A., Karagüzel, R., Yağmurlu, F., Türker, E. ve Keskin, N., 2001. Burdur Belediyesi kent merkezi ve yakın çevresinin depremselliği ve yerleşime uygunluk açısından incelenmesi, Sonuç Raporu,SDÜAR-GE.

  • Gutnıc, M., 1977. Geologiquie du Taurus Pisidien au Nord d`Isparta(Turguie). Tru. Lab., Geol.Hist.Univ., Paris.XI, p:112.

  • Gutnıc, M., Monod, O, Poisson, A. et Dumont, J.F., 1979. Géologie des Taurides occidentales (Turquie). Mémoire de la Société Géologique de France, 58, 137, 1-112, 2 cartesHT.

  • Graciansky, PC de. 1972. Recherches geologiques dans le Taurus Lycien Occidental . These Doctorat d`Etat Universite de Paris-Sud. Orsay-France .

  • Hayward, A. B.,1984. Miocene clastic sedimentation related to emplacementof the Lycian Nappes and Antalya complex. SW Turkey:In the Geological Evolution of the Eastern Mediterranean. Dixon JF, Robertson AHF (eds) Geological Society, London, Special P

  • Karaman, M. E., 1986a. Burdur dolayının genel stratigrafisi. Akd. Üniv. Isp. Müh. Fak. Derg., 2, s: 23-35.

  • Karaman, M. E., 1986b. Burdur İli çevresindeki yerleşim alanlarının depremselliği, Müh. Jeolojisi Türk Milli Komitesi Bült. No. 8., 23-30.

  • Karaman, M. E., 1990. Isparta güneyinin temel jeolojik özellikleri. TJK. Bült., 33, s: 57-67.

  • Koçyiğit, A., 1983. Hoyran gölü (Isparta büklümü) dolayının tektoniği. TJK. Bült., 26/1, 1-10,

  • Koçyiğit, A., 1984a. Tectono-stratigraphic characteristics of Hoyran Lake Region (Isparta bend), in: Tekeli, O. and Göncüoğlu, M. C., (eds.) Geology of the Taurus Belt: Proc. Int. Symposium, p: 53-67.

  • Koçyiğit, A., 1984b. Intra-plate neotectonic development in Southwestern Turkey and adjacent areas. Bull. Geol. Soc. Turkey, 27, 1-16.

  • Koçyiğit, A., 2000. Güneybatı Türkiye`nin d e p r e m s e l l i ğ i : B a t ı Anadolu`nun depremselliği sempozyumu (BAD SEM- 2000), Bildiriler, s: 30-38. İzmirValiliği.

  • Marcoux, J.,1987. Histoire et topologie de la Neo- Tethys, These de Doctorat Detat. L`Universite Pierre et Marie Curie, Paris,569p.

  • McClusky, S., Balassanian, S., Barka, A., Demir, C., Ergintav, S., Georgiev, I., Gurkan, O., Hamburger, M., Hurst, K., Kahle, H., Kastens, K., Kekelidze, G., King, R., Kotzev, V., Lenk, O., Mahmoud, S., Mishin, A., Nadariya, M., Ouzounis, A., Paradis

  • McKenzıe, D. P., 1978. Active tectonics of the Alpine-Himalayan Belt: The Aegean sea and its surronding regions, Geophys. J. R. Astr. Soc., 55, 217-254,

  • Monod, O., 1977. Recherches geologiques dans de la Taurus occidental au sud de Beyşehir (Turquie). These, Univ. Paris Sud Orsay. 442p.

  • Özgül, N., 1976. Torosların bazı temel jeoloji özellikleri. Bull. Geol. Soc.Turkey, 19, 65-78.

  • Poisson,A., 1977. Recherches geologiques dans les Taurides occidental (Turguie): These, Univ. Paris. Sud, Orsay, p:795.

  • Poisson, A., Akay, E., Dumont, J. F. and Uysal, S., 1984. Isparta Angle (W Taurids): A Mesozoic paleorift. In “Geology of theTaurus belt”, eds. O. Tekeli and C. Göncüoğlu, sp. Pub. MTA. Ankara, 11-26

  • Poisson, A., Yağmurlu, F., Bozcu, M. and Şentürk, M., 2003. New insights on the tectonic setting and evolution around the apex of the Isparta Angle(SWTurkey): Geol. J. 38: 257-282

  • Price, S. & Scott, B., 1991. Pliocene Burdur basin, SW Turkey: tectonics, seismicity and sedimentation. Journal of the Geological Society, London, 148, 345-354.

  • Ricou, L., Marcoux, J. and Poisson, A. 1979. L`allochtonie des Bey Dağları orientaux. Reconstruction palinspastique des Taurides occidentales. Bull. Soc. Geol. France, XXI, 125-133

  • Robertson,A. H. F, andWoodcock, N. H. 1984. The SW segment of the Antalya Complex Turkey as a Mesozoic-Tertiary Tethyan, continental margin: In the “Geological Evolution of the Eastern Mediterranean”. Dixon JF, Robertson AHF (eds) Geological Society,

  • Robertson, A. H. F., Poisson, A. and Akıncı, Ö. 2003. Developments in research concerning Mesozoic-Tertiary Tethys and neotectonics in the Isparta Angle, SW Turkey. Geological Journal, v.38, p.195-234.

  • Sintubin, M., Muchez, P. H., Paulissen, E., and Waelkens, M., 2001. Neotectonics in the territory of the ancient city of Sagalassos (Burdur, SW Turkey): 4 th International Symposium on Eastern Mediterranean Geology,Abstracts, p. 32.

  • Şenel, M. 1984. Discussion of the Antalya nappes. In Geology of Taurus belt (eds. by O.Tekeli, M.C. Göncüoğlu), Proceedings, 41- 51

  • Şenel, M., Bilgin, A. Z., Dalkılıç, H., Gedik, I., Korucu, M., Uğuz, M. F., Serdaroğlu, M. 1991. Eğirdir-Sütçüler-Yenişarbademli arasının ve yakın dolayının jeolojisi (Batı Toroslar): TPAORap. No:3963,

  • Şenel, M., Gedik, I., Dalkılıç, H., Serdaroğlu, M., Bilgin, A.Z., Uğuz, M. F., Bölükbaşı, A. S., Korucu, M. ve Özgül, N. 1996. Isparta Büklümü doğusunda, otokton ve allokton birimlerin stratigrafisi (Batı Toroslar): MTA. Derg., 118, s:111-160.

  • Şengör, A. M. C., ve Yılmaz, Y., 1981. Tethyan evolution of Turkey: a plate tectonic approach: Tectonophysics, 75, 181-241.

  • Şentürk, M., 2003. Acıgöl ve Burdur Gölleri arasındaki bölgenin sismotektonik özellikleri, (Y. Lisans Tezi), S. Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Ens. 82 s.

  • Taymaz, T., and Price, S. P., 1992. The 12.05.1971 Burdur earthquake sequence: A synthesis seismological and geological observations. Geophys. J. Int., 108, 589-603.

  • Temiz., H., Poisson, A., Andrieux, J., and Barka, A., 1997. Kinematics of the Plio-Quaternary Burdur-Dinar cross fault system in SW Anatolia (Turkey). Annales Tectonica, v.XI, n. 1-2, 1o2-113.

  • Yağmurlu, F., 2000. Burdur fayının sismotektonik özellikleri: Batı Anadolu`nun depremselliği sempozyumu, Bildiriler, s.143-152, İzmir.

  • Yağmurlu, F., Bozcu, M., Şentürk, M., 2005. Burdur-Fethiye arasındaki bölgede Burdur fayının sismotektonik özellikleri:TübitakÇAYDAG, Proje No:101Y027, 79 s., (Yayınlanmamış Rapor).

  • Yılmaz, Y., 2000. Ege bölgesinin aktif tektoniği; B a t ı A n a d o l u ` n u n D e p r e m s e l l i ğ i Sempozyumu, Bildiriler, s 3-15.



  • Bozcu, M , Yağmurlu, F , Şentürk, M . (2007). Fethiye-Burdur Fay Zonunun Bazı Neotektonik ve Paleosismolojik Özellikleri, GB-Türkiye . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 31 (1) , 25-48 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/jmd/issue/52387/6863

  • Bozcu, M , Yağmurlu, F , Şentürk, M . Fethiye-Burdur Fay Zonunun Bazı Neotektonik ve Paleosismolojik Özellikleri, GB-Türkiye. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 31 (2007 ): 25-48

  • İgnimbiritlerin Jeomekanik Özelliklerinin Yapı Taşı Olarak Kullanımına Etkisi: Nevşehir Taşı
    Mustafa Korkanç
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Araştırmalar için Nevşehir dolayında geniş alanlarda yüzeylenen Kavak ignimbiritlerine aitfarklı renklerdeki piroklastikler seçilmiştir. Söz konusu birimlerden çıkarılan taşlar önceleriözellikle tarihi yapılarda ve düşük katlı binalarda yapı taşı olarak yaygın bir şekilde kullanılmıştır.Günümüzde ise daha çok dekoratif özelliklerinden dolayı bina dış yüzey kaplamasında, merdiven,yer döşemesi, korkuluk, havuz ve kenarları, kemer, sütun, şömine balkon süslemeleri ve restorasyonuygulamalarındaki kullanımı giderek artmaktadır. Yakın alanlarda renk ve dokusal özellikleri çoksık değişim göstermelerinden dolayı 6 farklı alanda örnekleme yapılmıştır. Derlenen bu örneklerinöncelikle petrografik ve kimyasal özellikleri belirlenmiş olup, jeomekanik özelliklerini belirlenmekamacıyla da standart kaya mekaniği deneyleri yapılmıştır. Elde edilen verilere göre, incelenenpiroklastiklerin iyi kaynaşmamış ignimbirit özelliğinde olduğu, bunların jeolojik, kimyasal vepetrografik özellikleri ile jeomekanik özellikleri arasında önemli ilişkilerin olduğu ortayakonmuştur. Özellikle opak mineral, ince taneli kayaç parçası içeriği ile matriks oranı-tane oranındanyüksek olan örneklerin porozitesinin daha düşük, yoğunluklarının ve basınç dayanımlarının danispeten daha yüksek değerler gösterdikleri belirlenmiştir.

  • İgnimbirit,

  • jeomekanik özellikler

  • petrografik özellikler

  • yapı taşı

  • Aydan, Ö., Ulusay, R., Yüzer, E., 1999. Man-made structures in Cappadocia, Turkey and their implications in rock mechanics and rock engineering.ISRMNews Journal, 6 (1), 63-73.

  • Aydan, Ö., Ulusay, R., 2003. Geotechnical and geoenvironmental characteristics of manmade underground structures in Cappadocia. Turkey. Engineering Geology, 69, 245-272.

  • Aydan, Ö., Tano, H., Watanabe, H., Ulusay, R., Tuncay, E., 2007a. Kapadokya bölgesinde antik ve güncel kaya yapılarının kaya mekaniği açısından değerlendirilmesi. Kapadokya Yöresinin Jeolojisi Sempozyumu, 17-20 Ekim 2007 Niğde, Bildiriler Kitabı, 1-

  • Aydan, Ö., Tano, H., Ulusay, R., Kumsar, H., Yenipınar, H., 2007b. Derinkuyu yeraltı şehrinin uzun süreli yapısal duraylılığı ve çevre koşullarının incelenmesi üzerine deneysel bir çalışma. Kapadokya Yöresinin Jeolojisi Sempozyumu, 17-20 Ekim 2007 Ni

  • Beekman, P.H., 1966. The Pliocene and Quaternary volcanism in the Hasandağ-Melendizdağ region.MTABull.,Vol. 66, 99-106.

  • Besang, C., Eckhardt, F, J., Harre,W., Kreuzer, H., Müller, P. , 1977. Radiometriche Altersbestimmungen an Neogenen Eruptivgesteinen der Türkei. Geol.Jb. B 25, 3- 36.

  • Deere, D.U., Miller, R.P., 1966. Engineering classification and index properties for intact rock. Technical Report No. AFWL-TR-65- 116, Air Force Weapons Lab., Kirtland Air force Base, 308 pp.

  • Ercan, T., Tokel, S., Can, B., Fişekçi, A., Fujitani, T., Notsu, K., Selvi,Y., Ölmez, M., Matsuda, J. I., Ul, T., Yıldırım, T., Akbaşlı A., 1990. Hasandağ-Karacadağ (Orta Anadolu), dolaylarındaki Senozoyik yaşlı volkanizmanın kökeni ve evrimi. Jeomor

  • Ercan, T., Tokel, S., Matsuda, J., Ul, T., Notsu, K., Fujitani, T., 1992. New geochemical isotopic and radiometric data of the Quaternary volcanism of Hasandağı-Karacadağ (Central Anatolia).TJK Bülteni, 7, 8-21.

  • Erdoğan, M., 1986. Nevşehir-Ürgüp yöresi tüflerinin malzeme jeolojisi açısından araştırılması. İ.T.Ü. Maden Fak., DoktoraTezi, 100 s (yayımlanmamış).

  • Erguvanlı, K., 1975. Mühendislik Jeolojisi. İTÜ Gümüşsuyu Matbaası, İstanbul, 590 s.

  • Franklin, J. A., Chandra, R., 1972. The slake durability test. Int. J. Rock Mech. Min. Sc. 9, 325–341

  • Goodman, R. E., 1989. Introduction to Rock Mechanics. 2nd Edition, John Wiley & Sons, NewYork, 562 pp.

  • Gökçeoğlu, C., Ulusay, R., Sönmez, H., 2000. Factors affecting the durability of selected weak and clay-bearing rocks from Turkey, with particular emphasis on the influence of the number of drying and wetting cycles. Engineerıng Geology 57 (3-4), 215

  • Güleç, N., Toprak, V., Arcasoy, A., 1997. Evaluation of Melendiz Volcanic Complex using remote sensing and geographic information systems. ODTU-AFP: 97-03-09- 02, 84 s.

  • Innocenti, F., Mazzuoli, G., Pasquare, F., Radicati Di Brozolo, F., Villari, L., 1975. The Neogene calcalkaline volcanism of Central Anatolia; geochronological data on Kayseri-Niğde area. Geol. Mag. 112 (4), 349-360.

  • ISRM (International Society for Rock Mechanics), 1981. Rock characterization, testing and monitoring. ISRM Suggested methods. E.T. Brown (ed.), Pergamon Press, 211 pp.

  • Le Pennec, J.L., Bourdier, J.L., Froger, Temel, A., Camus, G., Gourgaud, A., 1994. Neogene ignimbrites of the Nevsehir plateau (Central Turkey): stratigraphy, distribution and source constraints. J. Volcanol. Geotherm. Res. 63, 59–87.

  • Le Pennec J.L, Temel, A., Froger, J.L., Sen, S., Gourgaud, A., Bourdier, J.L., 2005. Stratigraphy and age of the Cappadocia ignimbrites, Turkey: reconciling field c o n s t r a i n t s w i t h p a l e o n t o l o g i c , radiochronologic, geochemical

  • Maharaj, R. J., 2001. Assessment of volcanic rock for constrction in the Federated States of Micronsia. Proceedings of the Aggregate 2001-Environment and Economy, 6-10August 2001, (P. Kuula-Vaisaen and R.Uusinoka, editors), Helsinki, Finland, vol. 1,

  • Mcnally, G.H., 1998. Soil and rock construction materials. E and FN Spon, Firts published, London andNewYork, 403 pp.

  • NBG (Norwegian Group for Rock Mechanics), 1985. Engineering Geology and Rock Engineering. HandbookNo2, 249 pp.

  • Pasquare, G., 1966. Outtlines of the Neogene and Quaternary volcanism of Asia Minor. Accad. Naz. Dei Linc., 40, 1077-1085.

  • Pasquare, G., 1968. Geology of Cenozoic volcanic area of Central Anatolia. Memorie: Roma, Academia Nazionale Dei Lincei, 55-204.

  • Pasquare, G., Poli, S.,Vezzoli, L., Zanchi, A., 1988. Continental arc volcanism and tectonic setting in Central Anatolia, Turkey. Tectonophysics 146, 217–230.

  • Postacıoğlu, B., 1987. Beton, Bağlayıcı Maddeler, Agregalar, Beton. Cilt 1-2, Teknik Kitaplar Yayınevi, İstanbul, 404 s.

  • Schumacher, U. M., Schumacher, R., 1996. Problems in stratigraphic correlation and new K–Ar data for ignimbrites from Cappadocia, Central Turkey. International Geology Review 38, 737–746.

  • Temel, A., Gündogdu, M.N., Gourgaud, A., Le Pennec, J.L., 1998. Ignimbrites of Cappadocia (Central Anatolia, Turkey): petrology and geochemistry. J. Volcanol. Geotherm. Res. 85, 447–471.

  • Topal, T., 1995. Formation and deterioration of fairy chimneys of the Kavak tuff in Ürgüp- Göreme area (Nevşehir-Turkey). PhD Thesis, METU,Ankara, 250 p (Unpublished).

  • Topal, T. and Doyuran, V., 1997. Engineering geological properties and durability assessment of the Cappadocian tuff. Engineering Geology, 47, 175-187.

  • Toprak, V., Göncüoğlu, M. C., 1993. Tectonic control on the development of the Neogene Quaternary Central Anatolian volcanic province, Turkey. Geological Journal, 28, 357- 369.

  • Türkecan, A., Akçay,A. E., Satır, M., Dönmez, M., Ercan, T., 2003. Melendiz Dağları (Niğde) volkanizması. 56. Türkiye Jeoloji Kurultayı, Bildiri Özleri Kitabı, 16-17.

  • Ulusay, R., Akagi, T., Ito, T., Seiki, T., Yüzer, E., Aydan, Ö., 1999. Long term mechanical characteristics of Cappadocia tuff. Proceedings of the 9 ISRM International Congress, G.Vouille and P. Berest (eds.), Paris, France,A.A. Balkema, 687-690.

  • Ulusay, R., Gökçeoğlu, C., Topal, T., Sönmez, H., Tuncay, E., Ergüler, Z.A., Kaşmer, Ö., 2006. Assessment of environmental and engineering geological problems for the possible re-use of an abandoned rock-hewn settlement in Urgüp (Cappadocia), Turkey.

  • Ulusay, R., Aydan, Ö., 2007. Kapadokya bölgesinde bazı yeraltı açıklıklarındaki tüflerin kaya mühendisliği açısından değerlendirilmesi. Kapadokya Yöresinin Jeolojisi Sempozyumu, 17-20 Ekim 2007 Niğde, Bildiriler Kitabı, 13-23

  • Viereck, G.L., Lepetit, P., Ganskow, G., Gürel A., 2006. The volcanic stratigraphy of Cappadocia, Central Anatolia. EGU General Assembly 2006,Vienna, Geophysical research AbrsractsVol. 8, 10301.



  • Korkanç, M . (2007). İgnimbiritlerin Jeomekanik Özelliklerinin Yapı Taşı Olarak Kullanımına Etkisi: Nevşehir Taşı . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 31 (1) , 49-60 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/jmd/issue/52387/686304

  • Korkanç, M . İgnimbiritlerin Jeomekanik Özelliklerinin Yapı Taşı Olarak Kullanımına Etkisi: Nevşehir Taşı. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 31 (2007 ): 49-60

  • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle