Jeoloji Münendisliği Dergisi
Jeoloji Mühendisliği Dergisi

Jeoloji Mühendisliği Dergisi

2023 HAZİRAN CİLT 47-1
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Kaya Düşmelerinin 3-Boyutlu Olasılıksal Analizlerle ve Ampirik Yöntemlerle Değerlendirilmesi: Kayseri – Soğanlı Yerleşim Yeri Örneği
Ogün Ozan Varol Mutluhan Akin Ahmet Orhan İsmail Dinçer
PDF Olarak Görüntüle

ÖZ:Bu çalışma kapsamında Kayseri – Soğanlı yerleşim yerinde meydana gelebilecek kaya düşmeleri ampirik olarak enerji açısı yöntemiyle ve 3-boyutlu olasılıksal kaya düşme modellemeleri ile değerlendirilmiştir. Yüksek çözünürlüklü sayısal yüzey modeli (SYM) insansız hava aracı (İHA) ile elde edilen yüksek çözünürlüklü ortofoto yardımıyla elde edilmiştir. SYM üzerinde 3-boyutlu olasılıksal kaya düşme simülasyonları, CONEFALL yazılımı yardımıyla enerji çizgi açısı yöntemine göre kaya düşme zonları belirlenerek gerçekleştirilmiştir. Geçmişte düşmüş olan kaya blokların en, boy ve yükseklikleri arazi çalışmaları ve İHA ile oluşturulan ortofoto üzerinden belirlenmiştir. 3-boyutlu olasılıksal analizler neticesinde 3 m’lik kaya bloklarının yamaç boyunca hareketi esnasında kinetik enerji değerleri maksimum 15,000 kJ, sıçrama yüksekliği ise 15 m olarak belirlenmiştir. Enerji çizgi açısı yöntemi dikkate alındığında, incelenen yamacın güney kesiminde daha önceden düşen blokların çoğunlukla 40°’lik enerji çizgi açısı zonunda yoğunlaştığı tespit edilmiştir. Öte yandan, 3 m blok boyutu için yapılan olasılıksal 3-boyutlu kaya düşme analizlerinden elde edilen yuvarlanma hatları en fazla 30°’lik enerji çizgi açısı zonuna kadar ulaşsa da, özellikle yamacın güney kesiminde bu yuvarlanma hatları 40°’lik enerji çizgi açısı zonunda sonlanmaktadır.

Buna göre, ampirik yöntem, 3-boyutlu olasılıksal yöntem ve arazide ölçülen blokların konumları genel olarak uyum göstermektedir.

  • 3-Boyutlu olasılıksal analiz

  • CONEFALL

  • Enerji çizgi açısı

  • Kaya düşmesi

  • Ortofoto

  • RocPro3D

  • Akın, M., Dinçer, I., Ok, A. Ö., Orhan, A., Akın, M. K., ve Topal, T. (2021). 3-Boyutlu Kaya Düşme Analizlerinde TLS ve İHA ile Oluşturulan Sayısal Yüzey Modellerinin Kullanımı. Ulusal Mühendislik Jeolojisi ve Jeoteknik Sempozyumu, 455-462.

  • Akın, M., Dinçer, İ., Orhan, A., Topal, T., İlgen, H. G., ve Demir, A. (2019). Kapadokya (Nevşehir) Bölgesindeki Kaya Düşmelerinin Arazi Lazer Taraması (TLS) Yardımıyla 3-Boyutlu (3-D) Analizi ve Kaya Düşme Tehlike Haritalarının Oluşturulması (1. bs, C. 1). AFAD.

  • Akin, M., Dinçer, I., Ok, A. Ö., Orhan, A., Akin, M. K., & Topal, T. (2021). Assessment of the effectiveness of a rockfall ditch through 3-D probabilistic rockfall simulations and automated image processing. Engineering Geology, 283, 106001. https://doi.org/10.1016/j. enggeo.2021.106001

  • Akin, M., Dinçer, İ., Orhan, A., Ok, A., ve Topal, T. (2019). Kaya Tutma Hendek Performansının 3-Boyutlu Kaya Düşme Analizleriyle Değerlendirilmesi: Akköy (Ürgüp) Örneği. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 43(2), 211-232. https://doi.org/10.24232/jmd.655005

  • Akin, M., Topal, T., & Akin, M. K. (2014). The Rockfall Potential of the Southwestern Part of Kastamonu Castle (Turkey) Based on 2-D and 3-D Analyses. Landslide Science for a Safer Geoenvironment: Volume 3: Targeted Landslides, 123-127. https:// doi.org/10.1007/978-3-319-04996-0_20

  • Atabey, E. (1989). MTA Genel Müdürlüğü, 1/100.000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Kayseri H19 (K33) Paftası. MTA Genel Müdürlüğü.

  • Baltzer, A. (1875). On a recent rockfall on Rossberg with a few observations on these phenomena in the Alps (ss. 914-924). Neues Jahr-buch fur Mineralogie, Geologie und Palaeontologie.

  • Binal, A., & Ercanoğlu, M. (2010). Assessment of rockfall potential in the Kula (Manisa, Turkey) geopark region. Environmental Earth Sciences, 61(7), 1361-1373. https://doi.org/10.1007/ s12665-010-0454-1

  • Bozzolo, D., & Pamini, R. (1986). Simulation of rock falls down a valley side. Acta Mechanica, 63(1), 113-130.

  • Copons, R., Vilaplana, J. M., & Linares, R. (2009). Rockfall travel distance analysis by using empirical models (Solà d’Andorra la Vella, Central Pyrenees). Natural Hazards and Earth System Sciences, 9(6), 2107-2118. https://doi. org/10.5194/nhess-9-2107-200

  • Crosta, G. B., & Agliardi, F. (2004). Parametric evaluation of 3D dispersion of rockfall trajectories. Natural Hazards and Earth System Sciences, 4(4), 583-598. https://doi.org/10.5194/ nhess-4-583-2004

  • Dinçer, İ., Orhan, A., Frattini, P., & Crosta, G. B. (2016). Rockfall at the heritage site of the Tatlarin Underground City (Cappadocia, Turkey). Natural Hazards, 82(2), 1075-1098. https://doi. org/10.1007/s11069-016-2234-z

  • Dorren, L., Berger, F., Jonsson, M., Krautblatter, M., Mölk, M., Stoffel, M., & Wehrli, A. (2007). State of the art in rockfall–forest interactions. Schweizerische Zeitschrift fur Forstwesen, 158(6), 128-141. https://doi.org/10.3188/ szf.2007.0128

  • Fanos, A. M., & Pradhan, B. (2019). A novel rockfall hazard assessment using laser scanning data and 3D modelling in GIS. Catena, 172, 435-450. https://doi.org/10.1016/j.catena.2018.09.012

  • Ghani, M. F. A., Simon, N., Mohamed, T. R. T., & Roslee, R. (2022). 3D Modelling of Rockfall Hazard at Gunung Lang, Ipoh. IOP Conference Series: Earth and Environmental Science, 1103(1), 012028. https://doi.org/10.1088/1755- 1315/1103/1/012028

  • Gökçe, O., Özden, Ş., & Demir, A. (2008). Türkiye’de afetlerin mekansal ve istatistiksel dağılımı afet bilgileri envanteri. Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Afet İşleri Genel Müdürlüğü.

  • Guzzetti, F., Crosta, G., Detti, R., & Agliardi, F. (2002). STONE: A computer program for the three-dimensional simulation of rock-falls. Computers & Geosciences, 28(9), 1079-1093. https://doi.org/10.1016/S0098-3004(02)00025-0

  • Heim, A. (1932). Bergsturz und menschenleben. Fretz & Wasmuth.

  • Hepdenı̇ z, K. (2019). Eğirdir İlçesi (Isparta) İçin Kaya Düşmesi Duyarlılık Bölgelerinin Haritalandırılması. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 15, Article 15. https://doi.org/10.31590/ ejosat.523612

  • ISRM, E. (1981). Rock characterization, testing and monitoring—ISRM suggested methods. Suggested methods for the quantitative description of discontinuities in rock masses (ss. 3-52). Pergamon Oxford.

  • Kalender, A., ve Sönmez, H. (2019). Kargabedir Tepe (Ankara-Eskişehir Karayolu) Bölgesinin Kaya Düşmesi Duyarlılığının İnsansız Hava Aracı (İHA) Görüntüleri Kullanılarak Konik Yayılım Yaklaşımıyla Değerlendirilmesi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 43(2), Article 2. https:// doi.org/10.24232/jmd.654900

  • Kaya, Y., & Topal, T. (2015). Evaluation of rock slope stability for a touristic coastal area near Kusadasi, Aydin (Turkey). Environmental Earth Sciences, 74(5), 4187-4199. https://doi. org/10.1007/s12665-015-4473-9

  • Kreimer, A., & Arnold, M. (2000). Managing disaster risk in emerging economies (C. 2). World Bank Publications.

  • Larcher, V., Simoni, S., Pasquazzo, R., Strada, C., Zampedri, G., & Berger, F. (2012). WP6 guidelines Rockfall and Forecast systems. PARAmount & Alpine Space, Italy & Grance, 84.

  • Marija, L., Martin, Z., Jordan, A., & Matthew, P. (2022). Rockfall susceptibility and runout in the Valley of the Kings. Natural Hazards, 110(1), 451-485. https://doi.org/10.1007/s11069-021- 04954-9

  • Mutlu, S., Cı̇ ndı̇ oğlu, İ., ve Selçuk, A. S. (2022). Van İli Kaya Düşmesi Duyarlılık Haritasının Oluşturulması ve Afetsellik Açısından Değerlendirilmesi. Afet ve Risk Dergisi, 5(1), Article 1. https://doi.org/10.35341/afet.1068650

  • Polat, A. (2020). CBS Tabanlı 3B Kaya Düşmesi Analizi ve Veri Hazırlama Süreçleri: Kavak Köyü (Sivas-Türkiye) Örneği. Uludağ University Journal of The Faculty of Engineering, 25(3), 1205-1222. https://doi.org/10.17482/ uumfd.769109

  • Quanterra. (2003). Conefall (v.1.0). Quanterra. www. quanterra.org

  • Ritchie, A. M. (1963). Evaluation of rockfall and its control. Highway research record, 17.

  • RocPro3D. (2014). RocPro3D software. http://www. rocpro3d.com/rocpro3d_en.php.

  • Rocscience Inc. (2020). Graphical and statistical analysis of orientation data (v.8.009).

  • San, N. E., Topal, T., & Akin, M. K. (2020). Rockfall hazard assessment around Ankara Citadel (Turkey) using rockfall analyses and hazard rating system. Geotechnical and Geological Engineering, 38, 3831-3851. https://doi. org/10.1007/s10706-020-01261-1

  • Şener, E. (2019). İnsansız hava araçları kullanılarak olası kaya düşmelerinin coğrafi bilgi sistemleri tabanlı 3D modellenmesi: Kasımlar köyü (Isparta-Türkiye) Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 23(2), 419-426. https://doi.org/10.19113/ sdufenbed.501482

  • Topal, T., Akin, M. K., & Akin, M. (2012). Rockfall hazard analysis for an historical Castle in Kastamonu (Turkey). Natural hazards, 62, 255- 274. https://doi.org/10.1007/s11069-011-9995-1

  • Topal, T., Akin, M., & Ozden, A. U. (2006). Analysis and evaluation of rockfall hazard around Afyon Castle, Turkey. Proceedings of the 10th international congress IAEG.

  • Topal, T., Akin, M., & Ozden, U. A. (2007). Assessment of rockfall hazard around Afyon Castle, Turkey. Environmental Geology, 53(1), 191-200. https://doi.org/10.1007/s00254-006- 0633-2

  • Tunusluoglu, M. C., & Zorlu, K. (2009). Rockfall hazard assessment in a cultural and natural heritage (Ortahisar Castle, Cappadocia, Turkey). Environmental geology, 56(5), 963-972. https:// doi.org/10.1007/s00254-008-1198-z

  • Turner, & Schuster, R. L. (2012). Rockfall Characterization and Control, Transportation Research Board. Washington D.C.: National Academy of Sciences.

  • Ulusay, R., Gokceoglu, C., Topal, T., Sonmez, H., Tuncay, E., Erguler, Z. A., & Kasmer, O. (2006). Assessment of environmental and engineering geological problems for the possible re-use of an abandoned rock-hewn settlement in Urgüp (Cappadocia), Turkey. Environmental Geology, 50(4), 473-494. https://doi.org/10.1007/s00254- 006-0222-4

  • Ulusay, R., & Hudson, J. A. (2007). The complete ISRM suggested methods for rock characterization, testing and monitoring. ISRM Turkish National Group, Ankara, Turkey.

  • Ulusay, R., ve Sönmez, H. (2007). Kaya kütlelerinin mühendislik özellikleri. Jeoloji Mühendisleri Odası Yayını, Güncellenmiş ve Genişletilmiş.

  • Varnes, D. J. (1978). Slope movement types and processes. Special report, 176, 11-33.

  • Volkwein, A., Labiouse, V., & Schellenberg, K. (2011). Summary on the NHESS Special Issue” Rockfall protection–from hazard identification to mitigation measures”. Natural Hazards and Earth System Sciences, 11(10), 2727-2728. https://doi:10.5194/nhess-11-2727-2011

  • Wyllie, D. C. (2014). Rock fall engineering. CRC Press.


  • Varol, O. O. , Akın, M. , Orhan, A. & Dincer, İ. (2023). Kaya Düşmelerinin 3-Boyutlu Olasılıksal Analizlerle ve Ampirik Yöntemlerle Değerlendirilmesi: Kayseri – Soğanlı Yerleşim Yeri Örneği . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 47 (1) , 1-28 . DOI: 10.24232/jmd.1267107

  • HEC-RAS 2B Modeli Kullanılarak Yazılıkaya Deresi (Nallıhan Ankara) Sel Tehlike Haritalarının Hazırlanması ve Sel Kontrol Yapısının Etkinliği
    Hüseyin Akkuş Engin Yildiz İsmail Bulut
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ:Sel, aşırı yağışlar ve karların hızla erimesi gibi meteorolojik koşulların değişim göstermesi sonucu oluşan doğa kaynaklı afetlerden birisidir. Bölgenin topoğrafyası, jeolojik yapısı, iklim koşulları, akarsu veya derelerin doğal yapılarında meydana gelen bozulmalar ve kontrolsüz kentleşme gibi faktörler sellerin oluşumunda büyük rol oynamaktadır. Bu çalışma kapsamında, Ankara İli Nallıhan İlçesi sınırları içerisinde bulunan ve Yazılıkaya deresinin su toplama havzası sınırları içerinde sel tehlikesine karşı dere içi ıslah çalışmaları yapılmış, 78.8 hektar (Ha) alan içerisinde bir adet harçlı ıslah sekisi projelendirilmesi ve uygulaması gerçekleştirilmiştir. Ankara İli Nallıhan İlçesi Yazılıkaya deresi dere içi ıslah çalışmasında elde edilen veriler (dere haritaları, debileri ve sanat yapısı en kesitleri) ve DSİ Sentetik Yöntemi ile Q10 ve Q100 debi değerleri kullanılarak HEC-RAS (Hydrologic Engineering Centers River Analysis System) programı yardımıyla Yazılıkaya deresinde iki boyutlu sel modellemesi yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda Yazılıkaya deresi üzerinde yapılan harçlı ıslah sekisinin, olası şiddetli ve anlık yağışlarda Q10 ve Q100 debi değerlerinin kullanıldığı analizlerde suyun hızı sırası ile yapısız durumda sırası ile 2 m/s – 3.2 m/s iken yapı yapıldıktan sonra 0.5 m/s – 0.75 m/s değerlerine düştüğü gözlemlenmiştir. Sırasıyla Q10 ve Q100 debi değerlerine göre yapılan yerleşim yerlerindeki su derinliği analizlerinde, harçlı ıslah sekisi yapımı tamamlandıktan sonra 2 cm (Q10) ve 8 cm (Q100) kadar su azalmalarının olduğu hesaplanmıştır. Genel olarak bu çalışmada, yukarı havza sel kontrol yapılarının (harçlı ıslah sekisi) yağış sularının akış rejimlerinin düzenlenmesinde (su enerjisi, hızı, derinliği, vb.), nüfusun yoğunlaştığı yerleşim yerlerinde ve karayolunda sel tehlikesine karşı etkileri araştırılmıştır.

  • Sel Tehlikesi

  • HEC-RAS Modellemesi

  • Sel Kontrol Yapısı

  • 2-Boyutlu Analiz

  • Arcement, V.R., & Schneider, G. J., (1989). Guide for Selecting Manning’s Roughness Coefficients for Natural Channels and Flood Plains, U.S. Geological Survey Water Supply Paper 2339.

  • Aslan, B., (1997). “S.C.S. Sentetik Birim Hidrograf Yönteminin Türkiye Şartlarında Uygulanabilirliğinin Araştırılması”, İTÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi.

  • Bharath, A., Shivapur, A.V., Hiremath, C.G., & Maddamsetty, R., (2021). Dam Break Analysis Using HEC-RAS And HEC-Georas: A Case Study of Hidkal Dam, Karnataka State, India.

  • Bharath, A., Kumar, K.K., Maddamsetty, R., Manjunatha, M., Tangadagi, R.B., & Preethi, S., (2021b). Drainage morphometry based sub-watershed prioritization of Kalinadi Basin using geospatial technology. Environ. Chall. 5, 100277. doi: 10.1016/j.envc.2021.100277.

  • Cowan, W. L., (1956). Estimating hydraulic roughness coefficients. Agricultural Engineering, 37(7), 473-475.

  • Dano, U.L., Alhefnawi, M.A., Al-Shihri, F., Said M.A., Mohamed, E.E., Hashem, A., Alsayed, A., & Arif, S., (2020). Assessing the Accuracy of Image Classification Algorithms Using During- Flood TerraSAR-X Imagery, Disaster Advances, Vol. 13 (8) 1–11.

  • Dereli, T., Eligüzel, N., & Çetinkaya, C., (2021). Content analyses of the international federation of red cross and red crescent societies (ifrc) based on machine learning techniques through Twitter, Natural Hazards, https://doi.org/10.1007/ s11069-021-04527-w.

  • Desalegn, H., & Mulu, A., (2021). Mapping Flood İnundation Areas Using GIS and HEC-RAS Model at Fetam River, Upper Abbay Basin, Ethiopia, Department of Hydraulic and water resources Engineering, Technology Institute, Debre Markos University, Ethiopia, https://doi. org/10.1016/j.sciaf.2021.e00834.

  • Dinçsoy Y., (2013). Yan Derelerde Erozyon ve Rusubat Kontrolü, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ), Ankara.

  • Erkan, M.A., Güser, Y., Odabaşı, E., Çamalan, G., Kılıç, G., Soydam, M., & Çetin, S., (2021). 2020 Yılı Meteorolojik Afetler Değerlendirmesi, T.C. Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı, Meteoroloji Genel Müdürlüğü, Araştırma Dairesi Başkanlığı, Meteorolojik Afetler Şube Müdürlüğü, Ankara.

  • Eroskay, S.O., (1965). Paşalar Boğazı-Gölpazarı sahasının jeolojisi, İ.Ü.F.F. Mecm. Ser. B, 3-4,135-159.

  • European Environment Agency (EEA), 2018. Corine Land Cover 2018 (CLC 2018), Copernicus Land Monitoring Service. https://land.copernicus.eu/ pan-european/corine-land-cover/clc2018. Erişim tarihi 1 Şubat 2023.

  • Görcelioğlu, E., (2005). Sel ve Çığ Kontrolü Yapıları, İ.Ü. Orman Fakültesi Yayınları, İ.Ü. Yayın No. 4555, O.F. Yayın No. 487, İstanbul.

  • Horritt M.S., & Bates P.D., (2002). Evaluation Of 1D And 2D Numerical Models for Predicting River Flood İnundation, Journal of Hydrology, 268, 87-99.

  • Kadıoğlu, M., (2008). Sel ve Heyelan Yönetimi, 5. Dünya Su Forumu Türkiye Bölgesel Hazırlık Toplantıları, Taşkın Heyelan ve Dere Yataklarının Korunması Konferansı Bildiri Kitabı, 101-130, Trabzon.

  • Karaağaç. S. (2019). Nallıhan (Ankara) Dolayının Sedimenter İstifi ve Tektonik Özellikleri, İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Lisans Üstü Eğitim Enstitüsü, Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

  • Nigusse, A.G., & Adhanom, O.G., (2019). Flood hazard and flood risk vulnerability mapping using geo-spatial and MCDA around Adigrat, Tigray region, Northern Ethiopia, Momona Ethiop, J. Sci. 11 (2019) 90–107.

  • Papaioannou, G., Efstratiadis, A., Vasiliades, L., Loukas, A., Papalexiou, S., Koukouvinos, A., Tsoukalas, I., & Kossieris, P., (2018). An Operational Method for Flood Directive Implementation in Ungauged Urban Areas, Hydrology, 5, 24, https://doi.org/10.3390/ hydrology5020024.

  • Şahin, C., & Sipahioğlu, Ş., (2003). Doğal Afetler ve Türkiye, Gündüz Eğitim ve yayıncılık, Ankara.

  • Timur, E., ve Aksay, A., 2002. 1:100000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları No: 39 Adapazarı – H26 Paftası, Maden Teknik ve Arama Genel Müdürlüğü, Jeoloji Etütleri Dairesi, Ankara.

  • US Army Corps of Engineers, (2023). HEC-RAS User’s Manuel, Version 6.3.

  • Van Alphen, J., & Passchier, R., (2007). Atlas of Flood Maps – Examples from 19 European Countries, USA, and Japan. The Hague, Netherlands: Ministry of Transport, Public Works, and Water Management.


  • Akkuş, H. , Yıldız, E. & Bulut, İ. (2023). HEC-RAS 2B Modeli Kullanılarak Yazılıkaya Deresi (Nallıhan Ankara) Sel Tehlike Haritalarının Hazırlanması ve Sel Kontrol Yapısının Etkinliği . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 47 (1) , 29-46 . DOI: 10.24232/jmd.1268945

  • 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş Depremlerinin Etkilediği İllerdeki Bina Stokunun Özellikleri
    Tuba Eroğlu Azak Bekir Özer Ay
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: 6 Şubat 2023 tarihinde Kahramanmaraş’ın Pazarcık ve Elbistan ilçelerinde yaklaşık 9 saat arayla sırasıyla Mw 7.7 ve Mw 7.6 büyüklüğünde iki deprem meydana gelmiştir. Birbirinden bağımsız meydana gelen iki deprem geniş bir alanda hissedilmiş, deprem merkezinde ve çevre illerde büyük hasara sebep olmuştur. Çok sayıda binanın yıkıldığı ve resmi kayıtlara göre 50 binden fazla can kaybının yaşandığı 6 Şubat 2023 depremlerinin en çok etkilediği şehirler Adana, Adıyaman, Diyarbakır, Gaziantep, Hatay, Kahramanmaraş, Kilis, Malatya, Osmaniye ve Şanlıurfa’dır. Bu çalışmada depremde en çok yıkımın ve büyük can kayıplarının olduğu bu illerdeki bina stoku derlenmiştir. İncelenen bina stoku bina taşıyıcı sistemine, kullanım amacına, kat sayısına ve deprem şartnamesi zaman dilimlerine göre ilçe bazında bir araya getirilmiştir. Depremler sırasında yıkılan, ağır hasar alan ve deprem sonrasında yıkımına karar verilen binalar artık derlenen yapı stoku içerisinde yer almamaktadır. Ancak, meydana gelen depremlere ait birçok kuvvetli yer hareketi istasyonunda kaydedilen yer ivmesi kayıtları ve yaşanan depremler nedeniyle hasar gören binaların bilgisi deprem çalışmaları açısından önemli bir veri seti oluşturmaktadır. Bu bağlamda, deprem öncesi yapı stoku için deprem risk çalışmalarının yapılarak yapı stokunda yer alan bina tiplerine uygun kırılganlık eğrilerinin test edilmesi ve iyileştirilmesi mümkündür. Çalışmada sunulan verilerin deprem risklerinin gerçekçi hesaplanmasında ve bu sayede deprem risklerinin azaltılmasında alınacak önlemler konusunda önemli bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bununla beraber, derlenen yapı stoku kullanılarak farklı bölgelerde deprem tehlikesi altındaki benzer yapı stokları için kayıp hesaplarının yapılması da mümkündür.

  • Türk bina stoku

  • 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş Depremleri

  • Deprem riski

  • Türk yapı stokunun özellikleri

  • İstatistiksel çalışma

  • Ay, B. Ö., ve Eroğlu Azak, T. (2021). Türkiye’de Değişen Yapı Özelliklerinin Karşılaştırmalı İncelemesi. Çukurova Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, 36(4), 1111–1126.

  • Albayrak, U., Canbaz, M., Albayrak, G. (2015). A Rapid Seismic Risk Assessment Method for Existing Building Stock in Urban Areas, Procedia Engineering, 118, 1242-1249.

  • Bal, I.E., Crowley, H., Pinho, R., Gülay, F.G. (2007). Structural Characteristics of Turkish RC Building Stock in Northern Marmara Region for Loss Assessment Applications. IUSS Press, Pavia.

  • Bal, I.E., Crowley, H., Pinho, R., Gülay, F.G. (2008). Detailed Assessment of Structural Characteristics of Turkish RC Building Stock for Loss Assessment Models. Soil Dyn. Earthq. Eng., 28(10-11), 914–932.

  • Bina Sayımı 2000 (2001). Devlet İstatistik Enstitüsü, Ankara, Türkiye.

  • Bozkurt, E. (2001). Neotectonics of Turkey-a synthesis. Geodynamica Acta 14, 3-30.

  • Cansız, S. (2022). Türkiye’de Kullanılan Deprem Yönetmeliklerinin Özellikleri ve Deprem Hesabının Değişimi. 14(1), 58-71. doi: 10.29137/ umagd.948025

  • Duman, T.Y., Emre, O. (2013). The East Anatolian Fault: geometry, segmentation and jog characteristics. Geol Soc London, Spec Publ 372:495–529. doi: 10.1144/SP372.14

  • Emre, Ö., Duman T. Y., Özalp, S., Elmacı, H., Olgun Ş., ve Şaroğlu, F., (2013). Türkiye Diri Fay Haritası, MTA.

  • Eroğlu Azak T., Ay, B.Ö., Akkar, S. (2014). A Statistical Study on Geometrical Properties of Turkish Reinforced Concrete Building Stock. 2nd European Conference on Earthquake Engineering and Seismology, August 24-29, İstanbul, Türkiye.

  • Güner, B. (2020). Türkiye’deki deprem hasarlarına dönemsel bir yaklaşım; 3 dönem 3 deprem. Doğu Coğrafya Dergisi, 25(43), 139–152.

  • Hempton, M. R. (1987). Constraints on Arabian Plate motion and extensional history of the Red Sea, Tectonics,6(6),687–705, doi:10.1029/ TC006i006p00687.

  • Kaplan, O., Güney, Y., Cengiz, A.E., Özçelikörs, Y., ve Topçu, A. (2015). Eskişehir İli Bina Envanterinin Yapısal Kusurları ve Düzensizlikler Bakımından İrdelenmesi, 3. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, 14-16 Ekim 2015, İzmir, Türkiye.

  • Konukcu, B.E., Karaman, H., & Şahin, M. (2017). Determination of Building Age for Istanbul Buildings to be Used for the Earthquake Damage Analysis According to Structural Codes by Using Aerial and Satellite Images in GIS, Nat. Hazards, 85(3), 1811-1834.

  • Meral, E. (2019). Evaluation of Structural Properties of Existing Turkish RC Building Stock. Iran J Sci Technol Trans Civ Eng 43, 445–462 (2019). https://doi.org/10.1007/s40996-018-0207-z

  • Özacar, A., Uzel, B., Bozkurt, E., Sançar, T., Sopacı, E., Kaymakçı, N., Rojay, B., Gülerce, Z., Kıncal, C., ve Gregory, L. (2023). Bölgesel Tektonizma ve Sismik Kaynak, 6 Şubat 2023, Kahramanmaraş- Pazarcık (Mw=7.7) ve Elbistan (Mw=7.6) Depremleri, Ön değerlendirme Raporu: Bölüm 2, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Deprem Mühendisliği Araştırma Merkezi.

  • Türkiye Yapı İzin İstatistikleri (2022). Türkiye İstatistik Kurumu.

  • Westaway, R., (1994). Present-day kinematics of the Middle East and Eastern Mediterranean, Journal of Geophysical Research, 99:12071-12090.

  • Westaway R., Arger, J. (1996). The Gölbaşı basin, southeastern Turkey: a complex discontinuity in a major strike-slip fault zone. Journal of the Geological Society; 153 (5): 729–744. doi: https://doi.org/10.1144/gsjgs.153.5.0729


  • Eroğlu Azak, T. & Ay, B. Ö. (2023). 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş Depremlerinin Etkilediği İllerdeki Bina Stokunun Özellikleri . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 47 (1) , 47-66 . DOI: 10.24232/jmd.1294425

  • Basen ve Yakın Fay Etkilerinin Deprem Yer Hareketi Üzerindeki Etkileri, Kahramanmaraş Pazarcık Depremi Antakya Kayıtlarının Değerlendirilmesi
    Nihat Sinan Işik
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ:Yeryüzünde bir sahada oluşan deprem yer hareketi, fayın kırılma mekanizmasına, sismik kabuğun yapısına ve yüzeye yakın zeminler ile yumuşak kayaçların özelliklerine bağlıdır. Yüzeye yakın zeminlerin ve yumuşak sedimanter kayaçların deprem kaynağından uzak mesafelerde bile önemli ölçüde yapı hasarlarına yol açabildikleri bilinmektedir. Ülkemizde son dönemlerde yaşanan depremlerde de bu durum gözlenmiştir. 30 Ekim 2020 tarihinde Ege Denizinde Sisam Adası açıklarında meydana gelen 6,9 moment büyüklüğündeki deprem, merkez üssünden yaklaşık 70 km uzaklıkta olan İzmir Bayraklı ilçesinde yoğun hasara yol açmıştır. 06 Şubat 2023 tarihinde merkez üssü Kahramanmaraş Pazarcık olan 7,7 moment büyüklüğündeki deprem geniş alanlarda oldukça büyük can kaybı ve yıkıma yol açmıştır. Kahramanmaraş Pazarcık depreminin Hatay, Antakya bölgesinde oluşturduğu yer hareketlerinin tepki spektrumları Türkiye Bina Deprem Yönetmeliğinde tarif edilen tasarım tepki spektrumlarının çok üzerinde çıkmıştır. Bu çalışmada deprem yer hareketlerini etkileyen saha etkileri ve yakın fay etkileri özetlenmiş, Kahramanmaraş ili Pazarcık ilçesinde 7,7 büyüklüğünde meydana gelen depremin Hatay bölgesinde oluşturduğu kayıtlardan bazıları incelenmiş ve olası basen etkileri ile yakın saha etkileri açısından değerlendirilmiştir.

  • Deprem

  • Basen Etkisi

  • Yakın Fay Etkileri

  • Zemin Büyütmesi

  • Abdelmeguid, M., Zhao, C., Yalcinkaya, E., Gazetas, G., Elbanna, H. & Rosalis, A., (2023). Revealing The Dynamics of the Feb 6th 2023 M7.8 Kahramanmaras/Pazarcik Earthquake: near- field records and dynamic rupture modeling, arXiv:2305.01825 [physics.geo-ph].

  • AFAD (2023, 03 Mart), TADAS Türkiye İvme Veritabanı ve Analiz Sistemi https://tadas.afad. gov.tr/event-detail/17966.

  • AFAD (2023, 03 Mart), TADAS Türkiye İvme Veritabanı ve Analiz Sistemi https://tadas.afad. gov.tr/event-detail/17969.

  • Aguirre, J. & Irikura, K., (1997). Nonlinearity, liquefaction, and velocity variation of soft soil layers in Port Island, Kobe, during the Hyogoken Nanbu earthquake. Bull Seism Soc Am 87:1244– 1258

  • Aki, K. & P. Richards (1980). Quantitative Seismology. Theory and Methods, W. H. Freeman and Company, San Francisco.

  • Ayoubi, P., Mohammadi, K. & Asimaki, D., (2021). A systematic analysis of basin effects on surface ground motion, Soil Dynamics and Earthquake Engineering, 141.

  • Beresnev, I. A. & Wen, K., (1996). Nonlinear Soil Response – A Reality?, Bulletin of the Seismological Society of America, Vol. 86, No 6, pp. 1964 – 1978.

  • Boore, D.M., (2013). The Uses and Limitations of the Square-Root-Impedance Method for Computing Site Amplification, Bulletin of the Seismological Society of America, Vol. 103, No. 4, pp. 2356– 2368, August 2013, doi: 10.1785/0120120283.

  • Borcherdt, R. D., (1970). Effects of Local Geology on Ground Motion Near San Francisco Bay, Bulletin of the Seismological Society of America, Vol. 60, No 1, pp 29 – 61.

  • Chavez-Garcia, F., Raptakis, D., Makra, K., & Pitilakis, K. (2000). “Site effects at EuroSeisTest—II: Results from 2-D numerical modelling and comparison with observations.” Soil. Dyn. Earthquake Eng., 191, 23–39.

  • DMAM O.D.T.Ü. Deprem Araştırma Merkezi, (2023). 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş-Pazarcık Mw=7.7 ve Elbistan Mw=7.6 Depremleri Ön Değerlendirme Raporu.

  • Elgamal, A. & He, L., (2004). Vertical earthquake ground motion records: an overview, Journal of Earthquake Engineering, 8 (05), 663 – 697.

  • Finn, W. D. L. (1991). Geotechnical engineering aspects of microzonation, Proc. of the Fourth International Conference on Seismic Zonation, Stanford, California, Vol. 1, 199-259.

  • Furumura M., Sasatani T. & Furumura T., 1997, Generation of Basin Induced Surface Waves Observed in the Tokachi Basin, Hokkaido Japan, J. Phys. Earth, 45, 287 – 305.

  • Gelagoti, F., Gazetas, G., & Kourkoulis, R. (2007). 2D Valley Effects: How predictable and important are they?”, Proceedings, 4th International Conference of Earthquake Geotechnical Engineering, Thessaloniki, 2007.

  • Gelagoti, F., Kourkoulis, R., Anastasopoulos, I., Tazoh, T. & Gazetas, G., (2010). Seismic Wave Propagation in a Very Soft Alluvial Valley: Sensitivity to Ground-Motion Details and Soil Nonlinearity, and Generation of a Parasitic Vertical Component, Bulletin of the Seismological Society of America, Vol. 100, No. 6, pp. 3035–3054.

  • Hartzell, S. H., (1998). Variability in nonlinear sediment response during the 1994 Northridge, California, earthquake. Bull Seismol Soc Am 88(6):1426–1437

  • Hunter, J. A, Crow, H., Brooks, G. R., Pyne, M., Lamontagne, M., Pugin, A., Pullan, S. E., Cartwright, T., Douma, M., Burns, R. A., Good, R. L., Motazedian, B., Folahan, I., Dixon, L., Dion, K., Duxbury, A., Landriault, V., Ter- Emmanuil, V., Jones, A., Plastow, G. & Muir, D., (2010). Seismic site classification and site period mapping in the Ottawa area using geophysical methods, Technical Report.

  • Idriss, I. M. & H. B. Seed (1968). An analysis of ground motions during the 1957 San Francisco earthquake, Bull Seism. Soc. Am. 58, 2013 - 2032.

  • Idriss, I. M. & H. B. Seed (1970). Seismic response of soil deposits, J. Soil Mech. Foundations Div. ASCE 96.

  • Kardoutsou, V., Taflampas, I. & Psycharis, I. N. (2017). A new pulse indicator for the classification of ground motions. Bulletin of the Seismological Society of America, 107(3):1356-1364.

  • Kudo, K., & Sawada, Y. (1998). A brief review on the Ashigara blind prediction test and some follow-up studies. Proc., 2nd Int. Symp. On the Effects of Surface Geology on Seismic Motion, Yokohama, Japan, 1, 305–312.

  • Kudo, K., Shima, E., & Sakaue, M. (1988). Digital strong motion accelerograph array in Ashigara valley. Proc., 9th World Conf. On Earth. Engin., Earthquake Engineering Research Center, Berkeley,119–124

  • Lanzo, G & Pagliaroli P, (2009), Numerical Modeling of Site Effects at San Giuliano di Puglia (Southern Italy) during the 2002 Molise Seismic Sequence, ASCE Journal of Geotechnical and Geoenvironmental Engineering, Vol. 135, No. 9.

  • Mello, M., Bhat, H.S. & Rosakis, A.J., (2016). Spatiotemporal properties of Sub- Rayleigh and supershear rupture velocity fields: Theory and experiments. Journal of the Mechanics and Physics of Solids 93, 153–181 (2016). https: // doi.org/10.1016/j.jmps.2016.02.031

  • Moustafa, A. & Takewaki, I., (2010). Characterization and modelling of near-fault pulse-like strong ground motion via damage-based critical excitation method. Struct. Eng. and Mechanics, 34, 755-778.

  • Nakamura Y., (1989). A Method for Dynamic Characteristics Estimation of Subsurface Using Microtremor on the Ground Surface, Quarterly Report of Railway Technical Research Institude, Vol 30, No 1.

  • Raptakis, D., Chavez-Garcia, F., Makra, K., & Pitilakis, K. (2000). Site effects at EuroSeis test—I: Determination of the valley structure and confrontation of observations with 1D analysis. Soil. Dyn. Earthquake Eng., 191, 1–22.

  • Satoh, T., Sato, T. & Kawase, H. (1995). Nonlinear Behavior of Soil Sediments Identified by Using Borehole Records Observed at the Ashigara Valley, Japan. Bull Seismol Soc Am 85(6):1821– 1834.

  • Seismosoft, (2022), SeismoSignal - A computer program for signal processing of time-histories. www.seismosoft.com.

  • Shearer, P. M. & J. A. Orcutt (1987). Surface and near-surface effects of seismic waves-theory and borehole seismometer results, Bull. Seism. Soc. Am. 77, 1168-1196.

  • Somerville, P. G., (2000). Seismic hazard evaluation. Bull. New Zealand Soc. Earthq. Eng., 33, 371- 386.

  • Tazoh, T., Dewa, K., Shimizu, K., & Shimada, M. (1984). Observations of earthquake response behavior of foundation piles for road bridges. Proc., 8th World Conf. on Earth Engineering, Vol. 3, 577–584.

  • TBDY, (2018). Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği: Deprem Etkisi Altında Binaların Tasarımı için Esaslar, Türkiye Cumhuriyeti, Ankara.

  • Zeng, Y., Johnson, P.A & Beresnev, I.A. (1998). Pervasive nonlinear sediment response during the 1994 Northridge Earthquake: observations and finite-source simulations. J Geophys Res 103 (26):869

  • Zhang, B., & Papageorgiou, A., (1996). Simulation of the response of the Marina District Basin, San Francisco, California, to the 1989 Loma Prieta earthquake, Bull. Seismol. Soc. Am. 86, no. 5, 1382–1400.


  • Işık, N. S. (2023). Basen ve Yakın Fay Etkilerinin Deprem Yer Hareketi Üzerindeki Etkileri, Kahramanmaraş Pazarcık Depremi Antakya Kayıtlarının Değerlendirilmesi . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 47 (1) , 67-86 . DOI: 10.24232/jmd.1299027

  • Agrega Üretim Sahalarındaki Belirsizlik ve Risklerin Azaltılmasında Jeoloji ve Mühendislik Jeolojisi Araştırmaların Önemi
    Atiye Tuğrul Murat Yilmaz
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Agrega ocaklarında üretilen malzemeler, beton ve çimento hammaddesi, asfalt ve dolgu agregası, demiryolu balast malzemesi vb. olarak birçok alanda kullanılmaktadır. Çoğunlukla şehir içlerinde veya şehirlere yakın bölgelerde yürütülen agrega üretim faaliyetleri, jeolojik, çevresel, sosyal, yasal ve ekonomik belirsizlikler nedeniyle riskli bir faaliyettir. Teknik ve bilimsel verilere dayalı, belirsizlik ve riskleri azaltılmış, şeffaf ve tutarlı verilerle geliştirilmiş projeler iç ve dış tüm paydaşların proje riskleri hakkında doğru bilgiye sahip olmalarını sağlayacaktır.

    Kayaçların kullanım alanlarına göre beklenen kaliteleri değişkenlik sunmaktadır. Birçok ocak yerinde, kayaçların bileşim ve dokuları, organik madde ve kavkı içeriği, yapısal unsurların kayaç kalitesine etkisi, farklı ayrışma türleri ve ürünleri, kayaçların kökeni ile ilgili zararlı bileşenler vb. unsurların çok kısa mesafelerde değiştiği bilinmektedir.Bu nedenle, ocaklarda işletme öncesi jeoloji ve mühendislik jeolojisi araştırmaları yapılmalıdır. Ocaklarda bulunan kayaçların bileşim ve kalite değişimleri ile jeolojik, hidrojeolojik, jeoteknik ve çevresel risklerinin belirlenmesi üretimin devamlılığında önemli rol oynayacaktır. Bu çalışmanın amacı; ocak alanlarında belirsizlik ve risklerin azaltılması için gerekli detaylı jeoloji ve mühendislik jeolojisi araştırmalarının önemini vurgulamaktır.

  • Agrega üretimi

  • agrega kalitesi

  • Mühendislik jeolojisi araştırmaları

  • Risk

  • Briggs, C. A., & Bearman R. A., (1996). An investigation of rock breakage and damage in comminution equipment. Miner Eng., 9, 489– 497.

  • Evertsson, C. M., (2000). Cone crusher performance. PhD Thesis, Chalmers University of Technology, Goteborg.

  • Goodman, R. E., (1993). Engineering Geology, Rock in Engineering Construction, John Wiley and Sons Inc. (Publisher), 412 p.

  • Houston, E. C., & Smith, J. V., (1997). Assessment of rock quality variability due to smectitic alteration in basalt using X-ray diffraction analysis. Eng Geol., 46, 19–32.

  • Jern, M., (2001). Determination of the damaged zone in quarries, related to aggregate production. Bull Eng. Geol. Environ., 60, 157–166.

  • Johnson, R.B., & DeGraff, V.J., (1988). Principles of Engineering Geology, John Wiley and Sons Inc. (Publisher), New York, 497 p.

  • Langer, W.H., (2001). Geological considerations affecting aggregate specifications. 9th Annual Symposium of the International Center for Aggregates Research, Austin, Texas, April 23- 25.

  • Lizotte, Y.C., & Scoble, M.J., (1994). Geological control over blast fragmentation. Can Mining Metallurgical Bull. 87(983), 57–71.

  • Lolcama, J. L., Cohen, H. A., & Tonkin, M. J., (2002). Deep karst conduits, flooding, and sinkholes: lessons for the aggregates industry. Engineering Geology, 65, 151–157.

  • McNally, G.H., (1998). Soil and Rock Construction Materials, E & FN Spon, London, 403 p.,

  • Persson, L., (2002). Rock materials for construction: Resources, Properties, Heterogeneity and suitability for use: Examples and Issues from the Precambrian of Sweden, Proceedings of 9th IAEG Congress, Durban, South Africa, 105-120.

  • Raisanen, M., (2005). Quality assessment of a geologically heterogeneous rock quarry in Pirkanmaa county, southern Finland, Bulletin of Engineering Geology and the Environment, 64, 409-418.

  • Ramsay, D. M., Dhir, R. K., & Spence, I. M., (1974). The role of rock and clast fabric in the physical performance of crushed-rock aggregate, Engineering Geology, 8, 267-285.

  • Smith, M. R., & Collis, L., (1993). Aggregates. Geological Society Engineering Geology Special Publication, Vol 9. 339 p.

  • Stubbs, B. J., & Smith, J. V., (1997). Weathered bedrock as a source of sand and gravel aggregate in north-eastern New South Wales, Australia. Environ Geol., 32(1), 64–70.

  • Tuğrul, A. ve Yılmaz, M., (2007). Taş Ocaklarında Kayaç Kalitesinin Değişimi ve Ocak Yerlerinde Mühendislik Jeolojisi Araştırmalarının Önemi, IV. Ulusal Kırmataş Sempozyumu Bildiriler Kitabı, İstanbul, Türkiye, ss.63-72.

  • Tuğrul, A., Yılmaz, M., Hasdemir, S., & Sönmez, İ., (2016). Sustainable management of aggregate resources in İstanbul, From: Eggers, M. J., Griffiths, J. S., Parry, S. & Culshaw, M. G. (eds) 2016. Developments in Engineering Geology. Geological Society, London. Geological Society Engineering Geology Special Publication, 27, 55–61.

  • Tuğrul, A., (2018). The State of Aggregates in the World Today, 61st Annual Meeting/XIII IAEG Congress, Engineering Geology for a Sustainable World, 15-23 September 2018, San Francisco, USA.

  • Tuğrul, A., (2021). Sürdürülebilir madencilik yolunda sorumlu kaynak kullanımı ve sorumlu madencilikte UMREK koduna uygun raporlamanın önemi, Mimar ve Mühendis, sayı: 120, sayfa: 32-37.

  • Van Loon, A. J., (2002). The complexity of simple geology. Earth Sci Rev., 59, 287–295.

  • Yılmaz, M., & Tuğrul, A., (2013). The Importance of Lithologic Changes in an Aggregate Quarry, Global View of Engineering Geology and the Environment Proceedings, Faquan Wu & Shengwen Qi (eds), pp. 405-412.


  • Tuğrul, A. & Yılmaz, M. (2023). Agrega Üretim Sahalarındaki Belirsizlik ve Risklerin Azaltılmasında Jeoloji ve Mühendislik Jeolojisi Araştırmaların Önemi . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 47 (1) , 87-102 . DOI: 10.24232/jmd.1301789

  • TAM SAYI DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle