Jeoloji Münendisliği Dergisi
Jeoloji Mühendisliği Dergisi

Jeoloji Mühendisliği Dergisi

2016 HAZİRAN Cilt 40 Sayı 1
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Şamlı (Balıkesir) Demir Madeni Doğu Ocağı Batı Şevlerini Oluşturan Kaya Kütlelerinin Duraylılık Değerlendirmesi
Dinçer Çağlan Levent Tosun Serdar Onur Avci Oğuz Turunç Gökhan Kanaat
PDF Olarak Görüntüle

ÖZ: Eklemli kayaç kütleleri üzerinde inşa edilmiş mühendislik yapılarında, şev duraylılığı, sağlamkayacın dayanım parametrelerinden çok, süreksizliklerin dayanım parametreleriyle denetlenmektedir.Ayrıca süreksizliklerin dayanımını denetleyen başlıca parametrelerin, süreksizliklerin açıklığı,devamlılıkları, yüzey pürüzlülükleri, içerdikleri dolgunun kalınlığı ve türü olduğu bilinmektedir. Buçalışmada, Balıkesir-Şamlı Doğu Açık Ocağı’nda haritalanan hornfelsler içerisinde gelişmiş dolguiçermeyen süreksizliklerin Barton görgül yenilme ölçütü kullanılarak, makaslama dayanım parametreleribelirlenmiştir. Süreksizliklerin konumları ve makaslama dayanım parametreleri kullanılarak yapılankinematik analizlerle, şevlerin kayma potansiyelleri belirlenmiştir. Belirlenen yenilme tiplerine göreduraylılık analizleri gerçekleştirilmiş, Şamlı Doğu Ocağı batı şevlerinin eğim yönlerinin kuzey kanadında218°, güney kanadında ise 15° olarak açılması, basamak şev açılarının; W3 bozunma bölgelerinde 65°,W3-W4 bozunma bölgelerinde ise 60° olacak şekilde oluşturulması gerektiği sonucuna varılmıştır.

  • Açık Ocak Demir Madeni

  • Barton Görgül Yenilme Ölçütü

  • Kinematik Analiz

  • Şev Duraylılığı

  • Barton, N., Choubey, V., 1977. The shear strength of rock joints in theory and practice. Rock Mechanics, 10, 1-54.

  • Barton, N., 1973. Review of a new shear-strength criterion for rock joints. Engineering Geology, 7 (4), 287-332.

  • Deprem Araştırma Dairesi Başkanlığı, 1996. Türkiye Deprem Bölgeleri Haritası

  • Emre, Ö., Doğan, A., Yıldırım, C., 2012. Biga Yarımadası’nın diri fayları ve deprem potansiyeli. (editör: E. Yüzer, G. Tunay). Biga Yarımadasının Genel ve Ekonomik Jeolojisi, 28, 63-191.

  • Golder Assocates, 1979. Instruction Manual-I: Geotechnical Data Collection. UNDP Training Project, Contact No: Con. 97/78, 56 s (yayımlanmamış)

  • Güler, E., Ceryan, Ş., 2015. Burhaniye (Balıkesir) yerleşim alanının sıvılaşma potansiyelinin değerlendirilmesi. Yerbilimleri Dergisi, 36 (2), 81-96.

  • Herece, E., 1985. The Yenice-Gonen earthquake of 1953 and some examples of recent tectonic events in the Biga Peninsula of northwest Turkey: a thesis in geology. Penn State Universty

  • Hoek, E., Bray, J.W., 1981. Rock Slope Engineering. 3rd edition. London, Institute of Mining and Metallurgy. 358-402 p.

  • ISRM, 1981. Rock characterization, testing and monitoring. International Society for Rock Mechanics Suggested Methods. Pergamon, Oxford. 211 p.

  • Lisle, R. J., 2004. Calculation of the daylight envelope for plane failure of rock slopes. Geotechnique, 54 (4), 279-280.

  • MTA, 2012. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Türkiye. http://yerbilimleri.mta.gov. tr/anasayfa.aspx, son erişim 15.05.2015

  • Rocsicence, 2015a. Dips, V. 6.0, Graphical and Statistical Analysis of Orientation Data, Rocscience Inc. Canada.

  • Rocscience, 2015b. Plane, V.3.0, Planar Sliding Stability Analysis For Rock Slopes, Rocscience Inc. Canada.

  • Rocscience, 2015c. Swedge, V.6.0, 3D Surface Wedge Analysis For Slope, Rocscience Inc. Canada.

  • Sarı, R., Tufan, E.A., Yenigün, K.G., 2010. Kentimizin heyelan, deprem ve taşkın alanları açısından irdelenmesi. Balıkesir Kent Sempozyumu Bildiriler Kitabı, EMO Yayın No: SK/2011/3, Balıkesir, 139-150.

  • Ulusay, R., Sönmez, H., 2007. Kaya Kütlelerinin Mühendislik Özellikleri. TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası Yayın No: 60, Ankara

  • Yılmazer, E., Güleç, N., Kuşcu, İ., Lentz, D. R. 2014. Geology, geochemistry, and geochronology of Fe oxide Cu (±Au) mineralization associated with Şamlı pluton, western Turkey. Ore Geology Reviews, 57, 191-215.



  • Çağlan, D , Tosun, L . (2016). Şamlı (Balıkesir) Demir Madeni Doğu Ocağı Batı Şevlerini Oluşturan Kaya Kütlelerinin Duraylılık Değerlendirmesi . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 40 (1) , 1-26 . DOI: 10.24232/jeoloji-muhendisligi-dergisi.295391

  • Çağlan, D , Tosun, L . Şamlı (Balıkesir) Demir Madeni Doğu Ocağı Batı Şevlerini Oluşturan Kaya Kütlelerinin Duraylılık Değerlendirmesi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 40 (2016 ): 1-26

  • Alipaşa Açık Ocak Albit Madeninde Meydana Gelen Heyelanın GPS Kullanılarak İzlenmesi ve Oluşum Nedenleri
    Saffet Deniz Karagöz Mehmet Yalçin Koca
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Açık ocak madenlerinde en yaygın kütle hareketi heyelanlardır. Ciddi bir şev duraysızlığınagenellikle şev üstünde veya gerisinde bir veya daha fazla sayıda gerilme çatlağı eşlik eder. Zamana bağlıyer değiştirmelerin izlenmesine bu çatlaklar imkân verir. GPS veya diğer cihazlarla şev hareket hızlarınındoğru bir şekilde analiz edilmesi, yüzey-yer değiştirme hareketlerini ve dolayısıyla şev davranışınıtahmin etmede genellikle uygundur. Bu çalışma, Aydın/Karpuzlu/Alipaşa açık ocak albit madeniningüneydoğusunda yer alan heyelan sahasındaki şev hareketlerinin izlenmesi ve bu olayın nedenlerininaraştırılmasıyla ilgilidir. Bu kapsamda, hem kütle hareketlerinin yenilme tipi hem de heyelanı oluşturannedenlerin ortaya çıkarılması için iki ilişki araştırılmıştır. Birincisi; her bir istasyondaki kümülatif yerdeğiştirme hareketinin yönlem ve dalımıyla, gnayslar içinde mevcut foliasyon düzlemlerinin eğim yönüeğim açısı değerleri arasında, ikincisi ise, önceki topoğrafyada mevcut dere yataklarının akış yönleriylebu yatakların yakınında yer alan foliasyonların eğim yönleri arasındadır. Heyelandan etkilenmiş alangünümüzde de madencilik faaliyetlerini tehdit etmektedir. Heyelan sahasındaki kayan kütlenin içindekiyatay ve düşey yöndeki hareketler GPS ile belirlenmektedir. Bu çalışmalar yapılırken yağış miktarlarıda günlük olarak ölçülüp kaydedilmiştir. Bu ölçümler şev hareket verileriyle birlikte değerlendirilmiştir.Kaymayı önlemek ve kontrol etmek için heyelan sahasında şev inceltme kazıları yapılmış ve yüzey sularıbölgenin dışına çıkarılmıştır. Böylece, şev hareketlerinin yavaşlaması ve iyileştirme çalışmalarının olumluetkisi şev izlemeleriyle takip edilmiştir. 

  • Açık Ocak Madeni

  • Heyelan İzleme

  • İki Düzlemli Kayma

  • Yağış

  • Allasia, P., Manconi, A., Giordan, D., Baldo, M., Lollino, G., 2009. ADVICE: A new approach for near-real-time monitoring of surface displacements in landslide hazard scenarios. Sensors, 13, 8285–8302.

  • Bell, R., Glade, T., 2004. Natural hazards and earth system sciences quantitative risk analysis for landslides – Examples from B´ıldudalur, NWIceland. Natural Hazards and Earth System Sciences, 4, 117–131.

  • D.M.İ., 2014. Devlet Meteoroloji İstasyonu Kayıtları, Aydın.

  • Franklin, J. A., 1977. The monitoring of structures in rock: Intl. J. Rock Mech. Min. Sci. & Geomech. Abstr., 14, 163-192.

  • GEOVIA Surpac 6.6.1. (2013). GEOVIA Surpac Reference Manual.

  • Kadakçı, K. T., Koca, M. Y., 2014. Açık ocak albit işletmesindeki kaya şevlerinin sonlu elemanlar yöntemi kullanılarak duraylılık değerlendirmesi, Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 38, 1, 1-19.

  • Kıncal, C., 2014. Application of two new stereographic projection techniques to slope stability problems. International Journal of Rock Mechanics and Mining Sciences, 66, 136-150.

  • Koca, M. Y., Kahraman, B., Karakuş, D., Özdoğan, M. V., 2010. General assessment of the stability of Overall slope of Ali Paşa Albite Mine. Dokuz Eylül Üniversitesi, 156 s (unpublished).

  • Koca, M.Y., Kahraman, B., Kıncal C., 2012. Report of Overall Slope Stability Assessment of The Alipasa Open Pit Mine. Dokuz Eylül Üniversitesi, 80 s (unpublished).

  • MapInfo Professional 8.0, 2000. MapInfo Professional 8.0 software manual.

  • Martin, D. C., 1993. Time dependent deformation of rock slopes. University of London, PhD Thesis, London.

  • NetCad GIS 7 (2015). NetCad GIS Yazılım Kullanma Kılavuzu.

  • Read, J., Stacey, P. F., 2009. Guidelines for Open Pit Design, CSIRO Publishing, Melbourne, 496 p.

  • Savely, J. P., 1993. Slope management strategies for succesful mining. Proceedings Innovative Mine Design for the 21st Century, Balkema, Rotterdam, 25-34.

  • Sjöberg, J., 1996. Large scale slope stability in open pit mining – a review, technical report. Division of Rock Mechanics, Lulea University of Technology, Sweden, 215 p.

  • Tanyaş, H., Ulusay, R., 2013. Assessment of structurally-controlled slope failure mechanisms and remedial design considerations at a feldspar open pit mine, Western Turkey. Engineering Geology, 155, 54– 68.

  • Wang J., Gao J., Liu Ch., Wang J., 2010. High precision slope deformation monitoring model based on the GPS/Pseudolites technology in open-pit mine. Mining Science and Technology 20, 0126–0132.

  • Wilson, S.D., 1970. Observational data on ground movements related to slope instability. Journal of Soil Mechanics and Foundation Division, American Society of Civil Engineers Proceedings, 96, 1521-1544.

  • Wylie, D. C., Munn, F. J., 1978. The use of movement to minimise production losses due to pit slope failures. Proceedings, First International Symposium on Stability in Coal Mining, eds. Brawner & Dorfling, Vancouver, 75-94.

  • Zavodni, Z. M., 2000. Time-Dependent Movements of Open-Pit Slopes. Slope Stability in Surface Mining. Hustrulid, W.A. (ed). SME, Littleton, CO, USA, Ch. 8. p.110.



  • Karagöz, S , Koca, M . (2016). Alipaşa Açık Ocak Albit Madeninde Meydana Gelen Heyelanın GPS Kullanılarak İzlenmesi ve Oluşum Nedenleri . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 40 (1) , 27-52 . DOI: 10.24232/jeoloji-muhendisligi-dergisi.295395

  • Karagöz, S , Koca, M . Alipaşa Açık Ocak Albit Madeninde Meydana Gelen Heyelanın GPS Kullanılarak İzlenmesi ve Oluşum Nedenleri. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 40 (2016 ): 27-52

  • Bir Kaya Şevinin Devrilme Türü Duraysızlık Açısından Kinematik ve Sayısal Analizlerle Değerlendirilmesi (Devgeriş, Samsun)
    Ayberk Kaya
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Devrilme, yamaç içine doğru eğimli, birbirine paralel ve dike yakın süreksizlikler içeren kayakütlerinde açılmış şevlerde gözlenen bir yenilme türüdür. Karadeniz Sahil Yolu’nun Devgeriş (Samsun)Mahallesi kesimindeki Eosen yaşlı tüflerde açılmış kaya şevi, süreksizlik kontrollü bir yenilmeye maruzkalma riski altındadır. Bu kaya şevinin kuzeybatı sınırından itibaren açılmış taşocağından malzeme alımıneticesinde şev içine doğru eğimli olan J2 nolu (245/80) eklem seti boyunca açılmalar meydana gelmiştir.Bu nedenle, kaya şevinde eklemlere bağlı olan bir yenilmenin gerçekleşme durumunu araştırmak içinkinematik analizlerden ve sonlu elemanlar (FEM) tabanlı sayısal duraylılık analizlerinden yararlanılmıştır.Yapılan kinematik analizler, J2 nolu eklemler boyunca devrilme olasılığının olduğunu göstermektedir.Devrilme olasılığı sayısal analizlerle incelendiğinde güvenlik sayısının en kötü koşullar için 0.86, mevcutkoşullar için 1.23 olduğu ve devrilme türü bir yenilmenin gerçekleşebileceği belirlenmiştir. Kaya şevi,bulonlarla desteklendiğinde veya yatıklaştırıldığında duraysızlık sorunu ortadan kalkmaktadır.

  • Destek Tasarımı

  • Devrilme,

  • Kaya Şevi

  • Kinematik Analiz

  • Sonlu Elemanlar Yöntemi

  • Şev Duraylılığı

  • Aydan, Ö., Akagi, T., Kawamoto, T., 1993. The squeezing potential of rocks around tunnels; theory and prediction. Rock Mechanics and Rock Engineering, 26 (2), 137-163.

  • Barka, A., Sütçü Y. F., Gedik, İ., Tekin, T. F., Arel, E., Özdemir, M., Erkal, T., 1986. Sinop nükleer enerji santrali için jeolojik araştırmalar sonuç raporu, MTA, Rapor No: 7963, Ankara.

  • Barton, N., Bandis, S. C., 1990. Review of predictive capabilities of JRC-JCS model in engineering practice. Proceedings of the International Symposium on Rock Joints, Loen, Norway, 603- 610.

  • CANMET, 1977. Pit slope manual: supplement 5-1, plane shear analysis. Canada Centre for Mineral and Energy Technology Report, 16-77.

  • Deere, D. U., 1964. Technical description of rock cores for engineering purposed. Rock Mechanics and Rock Engineering, 1, 17-22.

  • Franklin, J. A., Broch, E., Walton, G., 1971. Logging the mechanical character of rock. Transactions of the Institution of Mining and Metallurgy, 80 (A), 1-9.

  • Güven, İ. H., 1993. Doğu Pontidlerin jeolojisi ve 1/250000 ölçekli komplikasyonu, MTA, Ankara.

  • Hoek. E., Bray, J. W., 1981. Rock Slope Engineering. Institution of Mining, Metallurgy, London, 358 p.

  • Hoek, E., Carranza-Torres, C., Corkum, B., 2002. Hoek-Brown failure criterion. Proceedings of the 5th North American Rock Mechanics Symposium and 17th Tunneling Association of Canada Conference, Toronto, Canada, 267-273.

  • Hoek, E., Diederichs, M. S., 2006. Empirical estimation of rock mass modulus. International Journal of Rock Mechanics and Mining Science, 43, 203-215.

  • Hoek, E., Carter, T.G., Diederichs, M. S., 2013. Quantification of the Geological Strength Index chart. 47th US Rock Mechanics and Geomechanics Symposium, San Francisco, USA.

  • ISRM, 2007. The complete ISRM suggested methods for rock characterization, testing and monitoring: 1974-2006 (Editors: Ulusay and Hudson), International Society for Rock Mechanics, Kozan Ofset, Ankara, 628 p.

  • Mines Branch, 1972. Tentative design guide for mine waste embankments in Canada. Department of Energy, Mines and Resources, Canada, 200 p.

  • Palmström, A., 2005. Measurements of and Correlations Between Block Size and Rock Quality Designation (RQD), Tunnels and Underground Space Technology, 20, 362-377.

  • Priest, S. D., Hudson, J. A., 1976. Discontinuity spacing in rock. International Journal of Rock Mechanics and Mining Sciences and Geomechanics, Abstracts, 13, 135-148.

  • Rocscience, 2002. RocLab v1.0 rock mass strength analysis using the generalized Hoek-Brown failure criterion. Rocscience Inc., Toronto, Ontario, Canada.

  • Rocscience, 2011. Phase2 v8.0 2D finite element program for calculating stresses and estimating support around the underground excavations. Geomechanics Software and Research, Rocscience Inc., Toronto, Ontario, Canada.

  • Ulusay, R., Tuncay, E., Sonmez, H., Gokçeoglu, C., 2004. An attenuation relationship based on Turkish strong motion data and iso-acceleration map of Turkey. Engineering Geology, 74 (3–4), 265-291.



  • Kaya, A . (2016). Bir Kaya Şevinin Devrilme Türü Duraysızlık Açısından Kinematik ve Sayısal Analizlerle Değerlendirilmesi (Devgeriş, Samsun) . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 40 (1) , 53-68 . DOI: 10.24232/jeoloji-muhendisligi-dergisi.295401

  • Kaya, A . Bir Kaya Şevinin Devrilme Türü Duraysızlık Açısından Kinematik ve Sayısal Analizlerle Değerlendirilmesi (Devgeriş, Samsun). Jeoloji Mühendisliği Dergisi 40 (2016 ): 53-68

  • Granitik Agregaların Alkali Silis Reaksiyonu Yönünden Değerlendirilmesi
    Nuray Mannasoğlu Murat Yilmaz Atiye Tuğrul
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Agrega, beton bileşiminde en çok kullanılan malzeme olduğundan, özellikleri betonun dayanıklılığını(durabilitesini) doğrudan etkilemektedir. Agreganın türü, mineralojisi, dokusu gibi jeolojik faktörlerbetonun dayanımında ve dayanıklılığında önemli etkilere sahiptir. Bu araştırmada; Türkiye’nin farklıbölgelerinden alınan granitik kayaçlar, betonda alkali silis reaksiyonu açısından incelenmiştir. Çalışmakapsamında; öncelikle granitik kayaçların mineralojik, petrografik ve kimyasal özellikleri incelenmiş,daha sonra bu granit örnekler üzerinde hızlandırılmış harç çubuğu deneyleri yapılmıştır. Oluşan alkalisilis reaksiyonunun etkileri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile incelenmiştir. Elde edilen veriler,granitlerin beton agregası olarak kullanılması durumunda, örneklerin büyük çoğunluğunun alkali silisreaksiyonu açısından riskli olmadığını göstermektedir. 

  • Agrega

  • Alkali-Silis Reaksiyonu

  • Granit

  • Türkiye

  • Arnould, M., 1997. Alkali reaction with silico alkaline aggregates results of recent researches in France. Proceedings’97 International Three Gorges Project Technical Seminar, Yichang, China, 184- 195.

  • ASTM C 1260, 1994. Standard method for potential alkali-silica reactivity of aggregates (mortar bar method). Annual Book of ASTM Standards, Volume 04.02, Concrete and Aggregates, 648- 651.

  • ASTM C 289, 1994. Potential alkali-silica reactivity of aggregates (chemical method). Annual Book of ASTM Standards, Volume 04.02, Concrete and Aggregates, 157-163.

  • ASTM C 295, 1994. Petrographic Examination of Aggregates for Concrete. Annual Book of ASTM Standards, Volume 04.02, Concrete and Aggregates, 1-8.

  • Bell, F.G, 1998. Engineering Geology. Blackwell Science, Oxford, 579 p.

  • Ben Haha, M., 2006. Mechanical effects of alkali silica reaction in concrete studied by semimage analysis. Swiss Institute of Technology Lausanne, These No. 3516.

  • Binal, A., 2008. The determination of gel swelling pressure of reactive aggregates by ASGPM devices and a new reactive-innocuous aggregate decision chart. Construction and Building Materials, 22, 1-13.

  • BS 812 Part 123, 1999. Method for the determination of alkali - silica reactivity: Concrete prism method. British Standards Institution, 18 p.

  • BS 7943, 1999. Guide to the interpretation of petrographical examinations for alkali-silica reactivity. British Standards Institution, 20 p.

  • Buck, A.D., 1986. Petrographic criteria for recognition of alkali-reactive strained quartz, evaluation of quartzite and granite aggregates containing strained quartz. Proceedings of the 7th International Conference on Alkali-Aggregate Reaction, Ottaw

  • CSA (Canadian Standards Association), 1994. Test method for detection of alkali-silica reactive aggregate by accelerated expansion of mortar bars. A23.2-25A, Methods of Test for Concrete, Canadian Standards Association, Ontario, Canada, 236-242.

  • Diamond, S., and Thaulow, N., 1974. A study of expansion due to alkali-silica reaction as conditioned by the grain size of the reactive aggregate. Cement and Concrete Research, 4, 591-607.

  • Erkan, Y., 2004. Magmatik Petrografi, TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası Yayınları, 93, Ankara, 176 s.

  • Fookes, P.G., 1980. An introduction to the influence of natural aggregates on the performance and durability of concrete. Quarterly Journal of Engineering Geology, 123, 207-229.

  • Fournier, B., and Berube, M.A., 2000. Alkaliaggregate reaction in concrete: a review of basic concepts and engineering implications. Canadian Journal of Civil Engineering, 27, 167-191.

  • Gillott, J.E., and Rogers, C.A., 1994. Alkali-aggregate reaction and internal release of alkalis. Magazine of Concrete Research, 167, 99-112.

  • Gogte, B.S., 1973. An evaluation of some common Indian rocks with special reference to alkali– aggregate reactions. Engineering Geology, 7, 135–153.

  • Hobbs D.W., and Gutteridge, W.A., 1979. Particle size of aggregate and its influence upon the expansion caused by the alkali-silica reaction. Magazine of Concrete Research, 31, 235-242.

  • Hornibrook, F.B., Insley, H., and Schuman, L., 1943. Report on committee C-1 on cement (appendix). Proceedings American Society Test Materials 43, 218 p.

  • Ineson, P.R., 1990. Siliceous components in aggregates. Cement and Concrete Composites, 12, 185-190.

  • Joyce, A.S., 1996. Petrographic aspects of alkalisilica reaction in Eastern Australian concretes. Proceedings of the 10th International Conference on Alkali-Aggregate Reaction in Concrete, Melbourne, 767-774.

  • Katayama, T., and Kaneshige, Y., 1986. Diagenetic changes in potential alkali-aggregate reactivity of volcanic rocks in Japan-A geological interpretation. Proceedings of the 7th International Conference on Alkali-Aggregate Reaction, P.E., Grattan-Bel

  • Landgren, R., and Sweet, S., 1952. Investigation of durability of Wyoming aggregates. Proceedings Highway Restoration Board, 31, 202–217.

  • Lorenzi, G., Jensen, J., Wigum, B., Sibbick, R., Haugen, M., Guédon, S., and Åkesson, U., 2001. Petrographic atlas of the potentially alkalireactive rocks in Europe. PARTNER-project- GRD1-CT-2001-40103.

  • Lu, D., Fournier, B., and Grattan-Bellew, P.E., 2006. Evaluation of accelerated test methods for determining alkali-silica reactivity of concrete aggregates. Cement and Concrete Composites, 28, 546-554.

  • Marzouk, H., and Langdon, S., 2003. The effect of alkali-aggregate reactivity on the mechanical properties of high and normal strength concrete. Cement and Concrete Composites, 25, 549-556.

  • McConnell, D., Mielenz, R. C., Holland, W.Y., and Grene, K.T., 1950. Petrology of concrete affected by cement aggregate reaction. In Application of Geology to Engineering Practice, S. Paige (ed.), Berkey Volume, Memoir American Geological Society, 22

  • Mielenz, R.C., 1954. Petrographic examination of concrete aggregate. Proceedings American Society Test Materials, 54, 1188–1218.

  • Moranville-Regourd, M., 1997. Modelling of expansion induced by ASR-new approaches. Cement and Concrete Research, 19, 415-425.

  • Mullick, A.K., Wason, R.C., Sinha, S.K., and Rao, L.H., 1986. Evaluation of quartzite and granite aggregates containing strained quartz. Proceedings of the 7th International Conference on Alkali-Aggregate Reaction in Concrete, Ottawa, 428-433.

  • Neville, A. M., 1981. Properties of Concrete. Longman Scientific & Technical, London, England.

  • Nixon, P.J., and Page, C.L., 1987. Pore solution chemistry and alkali aggregate reaction. American Concrete Institute Special Publication, 100, 1833-1862.

  • Prince, W., Castanier, G., and Giafferi, J.L., 2001. Similarity between alkali-aggregate reaction and the natural alteration of rocks. Cement and Concrete Research, 31, 271-276.

  • Rivard, P., Ollivier, J.P., and Ballivy, G., 2002. Characterization of the ASR rim application to the Potsdam sandstone. Cement and Concrete Research, 32, 1-9.

  • Rhoades, R., 1942. Discussion of a paper by Stanton, Porter, Meder and Nicol: California experience with the expansion of concrete through reaction between cement and aggregate. Journal of American Concrete Institute Proceedings, 38, 7–11.

  • Shayan, A., and Lancucki, C.J., 1986. Alkaliaggregate reaction in the Causeway Brigde, Perth, Western Australia. Proceedings of the 7th International Conference on Alkali-Aggregate Reaction in Concrete, Ottawa, 392-397.

  • Shrimer, F. H., Ooi, O., and Gerry, W. J., 2000. Control of alkali-aggregate reactivity, Pointe Seraphine Berth improvements, St. Lucia. 11th International Conference on Alkali-Aggregate Reaction, M.A. Bérubé, B. Fournier, B. Durand (eds.), Quebec, C

  • Stanton, T.E., 1940. Influence of cement and aggregate on concrete expansion. Engineering News Record, February 1, 59–61.

  • Stark, D., Morgan, B., Okamoto, P., and Diamon, S., 1993. Eliminating or minimizing alkali-silica reactivity. Strategic Highway Research Program, National Research Council Washington.

  • Streckeısen, A., 1967, Classification and Nomenclature of Igneous Rocks, Neues Jahrbuch Fur Mineralogie-Abhandlungen, 107, 144-240.

  • Struble, L.J., and Diamond S., 1981. Swelling properties of synthetic alkali-silica gel. Journal of the American Ceramic Society, 64(11), 611- 55.

  • Swamy, R.N., 1992. Alkali-aggregate reaction in concrete; material and structural ımplications, sciences in concrete technology. Energy, Mines and Resources, Ottawa Canada, 533-581.

  • TS 2517, 1977. Alkali agrega reaktivitesinin kimyasal yolla tayini. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara, 8 s.

  • Wakizaka, Y., 1998. Reactivity of rocks and minerals in alkaline solution. Journal Research, Public Works Research Institutes, 34-146.



  • Mannasoğlu, N , Yılmaz, M , Tuğrul, A . (2016). Granitik Agregaların Alkali Silis Reaksiyonu Yönünden Değerlendirilmesi . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 40 (1) , 69-88 . DOI: 10.24232/jeoloji-muhendisligi-dergisi.295410

  • Mannasoğlu, N , Yılmaz, M , Tuğrul, A . Granitik Agregaların Alkali Silis Reaksiyonu Yönünden Değerlendirilmesi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 40 (2016 ): 69-88

  • Ünye (Ordu) Killerinin Konsolidasyon ve Plastik Özellikleri Arasındaki İlişkilerin Araştırılması
    Muhammet Oğuz Sünnetci Nazife Dikenoğlu Korkut
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Killerin konsolidasyon özelliklerinin plastik veya indeks özellikleri yardımı ile tahmin edilmesi veçalışılan zeminin konsolidasyon özellikleri hakkında önceden bilgi edinilmesi amacı ile son yıllarda çoksayıda araştırma yapılmaktadır. Bu özellikler arasında kurulan basit ampirik ilişkiler, belirli zeminlerekolaylıkla uygulanabilmekte, böylece uzun süren deneyler yapılmadan, konsolidasyon özelliklerininönceden tahmininde zaman kazanılmaktadır. Literatürde, bu konuda çok sayıda çalışma bulunmaklabirlikte bu çalışmaların çoğunlukla saf killer üzerinde (cam kili vb.) yapılmış olması, ampirik ilişkilerinuygulanabilirliğini kısıtlamaktadır. Bu çalışmada, farklı bir yaklaşım, Cevizdere (Ünye, Ordu) yöresindekikilli zeminlere uygulanmış, çalışma alanında belirlenen 15 ayrı noktadan alınan doğal zemin örnekleriüzerinde ödometre ile konsolidasyon özellikleri, Atterberg limitleri, özgül ağırlıkları; ıslak elek analizive hidrometre ile tane boyu dağılımları ve X-ışını kırınımı yöntemi ile örneklerin içerisindeki kilminerallerinin türü belirlenmiştir. Zemin örnekleri % 28 kum, % 38 silt ve % 34 kil boyutlu malzemedenoluşmaktadır. Örneklerin likit limiti % 63 ile % 76 arasında, plastik limitleri ise % 24 ile % 34 arasındadeğişmektedir. IAEG (1976)’nın plastisite sınıflamasına göre incelenen zeminlerin yüksek-çok yüksekplastisiteli zemindir. Birleşik zemin sınıflama sistemine (USCS) göre yüksek plastisiteli kil (CH)’dir.Zemin örneklerindeki kil mineralleri montmorillonittir. Ödometre deneyleri sonucunda zemin örneklerininsıkışma indisi (Cc) 0.189 ile 0.625 arasında, yeniden sıkışma indisi (Cr) 0.011 ile 0.041 arasında, aşırıkonsolidasyon oranı (OCR) ise 4.16 ile 95 arasında değişmektedir. Aşırı konsolidasyon sınırı değerlerinegöre örneklerin orta-ileri derecede aşırı konsolide oldukları belirlenmiştir. Zeminin ön konsolidasyongerilmesi (ÖKG) değerleri ile likit limit (LL) değerleri arasındaki ilişki istatistiksel olarak incelenmiş vearalarındaki korelasyon katsayısı K = 0.5 olarak belirlenmiştir.

  • İndeks Özellikler

  • Kil

  • Konsolidasyon

  • Ünye

  • Abdioğlu, E., 2002. Kavaklar (Ünye-Fatsa, Ordu) yöresindeki kil oluşumlarının mineralojik, jeokimyasal ve kökensel incelenmesi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, Yüksek Lisans Tezi, 127 s (yayımlanmamış).

  • ASTM (American Society for Testing and Materials), 2003. ASTM D2435-03, Standard Test Method for One-Dimensional Consolidation Properties of Soils, ASTM International, West Conshohocken, PA.

  • ASTM (American Society for Testing and Materials), 2007. D422-63, Standard Test Method for Particle-Size Analysis of Soils, ASTM International, West Conshohocken, PA.

  • ASTM (American Society for Testing and Materials), 2010. D4318-10, Standard Test Methods for Liquid Limit, Plastic Limit, and Plasticity Index of Soils, ASTM International, West Conshohocken, PA.

  • ASTM D4318-10 Standard Test Methods for Liquid Limit, Plastic Limit, and Plasticity Index of Soils, ASTM International, West Conshohocken, PA, 2010.

  • ASTM D2487-11 Standard Practice for Classification of Soils for Engineering Purposes (Unified Soil Classification System), ASTM International, West Conshohocken, PA, 2011.

  • Bowles, J. W., 1979. Physical and Geotechnical Properties of Soils, McGraw Hill, New York, 478 p.

  • Burmister, D. M., 1951. Identification and classification of soil an apprasial and statement of principles. ASTM STP 113, American Society for Testing and Materials, Philadelpia.

  • Casagrande, A., 1936. The Determination of the Pre- Consolidation Load and Its Practical Signficance. Discussion D-34, Proceedings of the First International Conference on Soil Mechanics and Foundation Engineering, Cambridge, III, 60 – 64.

  • Coduto, D. P., 1995. Geoteknik Mühendisliği. Gazi Kitabevi, Ankara, 759 s.

  • Di Matteo, L., Bigotti, F., Ricco, R., 2009. Bestfit models to modified proctor properties of compacted soil. Journal of Geotechnical and Geoenvironmental Engineering, 135 (7), 992- 996.

  • Dolinar, B., Stanislav, S., 2013. Atterberg limits in relation to other properties of fine-grained soils, Acta Geotechnica Slovenica, 10 (2), 4-13.

  • Hough, B. K., 1957. Basic Soil Engineering, Ronald Press, New York, 513 p.

  • IAEG, 1976. Engineering Geology Maps: a Guide to Their Preparation, Unesco Pres, Paris, 79 p.

  • Jesmani, M., Vaezi, R., Kamalzare, M., 2012. Correletian between Cc alpha/Cc ratio and index parameters of soil. Quarterly Journal of Engineering Geology and Hydrogeology, 45 (2), 207-220.

  • Koppula, S. D., 1981. Statistical estimation of compression index. Geotechnical Testing Journal, 4 (2), 68-73.

  • Mayne, P. W., Kulhawy, F. H., 1982. K0-OCR relationships in soil. Journal of Geotechnical Engineering, 108 (GT6), 851-872.

  • Leonards, G. A., 1962. Foundation Engineering, Mc. Graw Hill Book Company, New York, 1136 s.

  • Nishida, Y., 1956. A brief note one compression index of soil. Journal of the Soil Mechanics and Foundation Engineering Proceedings of The American Society of Civil Engineers. 82, (SM3), 1027-1 – 1027-14.

  • Oswald, R. H., 1980. Universal compression index equation. Journal of Geotechinal Engineering Division, American Society of Civil Engineers, 106, 1179-1199.

  • Rani, C. S., 2007. A Knowladge Based System for Soil Identification and Assessment of Volume Change Characteristics of Clayey Soils. Sri Venkateswara University, Tirupati, India, PhD. Thesis (yayımlanmamış).

  • Rani, C. S., Rao, K. M., 2013. Statistical evaluation of compression index equation. International Journal of Civil Engineering and Tunnel Technology, 4-2, 104-117.

  • Schmertmann, J. H., 1955. The undisturbed consolidation behavior of clay. Transactions, ASCE, 120, 1201 – 1233.

  • Sivrikaya, O., Togrol, E., Kayadelen, C., 2008. Estimating compaction behavior of fine-grained soils based on energy, Canadian Geotechnical Journal, 45, 877-887.

  • Sivrikaya, O., Hakbilir, S., 2013. Comparison of finegrained soils of the Kolsuz and Araplı areas in the Central Anatolia (Niğde, Turkey) in terms of geotechnical properties. Eurasian Soil Science, 46 (5), 587-598.

  • Skempton, A. W., 1944. Notes on the compressibilty of clays. Quarterly Journal of the Geological Society of London, 100, 119-135.

  • Sridharan, A., Nagaraj, H. B., 2005. Plastic limit and compaction characteristics of fine grained soils, Ground Improvements, 9 (1), 17-22.

  • Sünnetci, M. O., 2015. Cevizdere (Ünye, Ordu) yöresi killerinin konsolidasyon parametrelerinin ve şişme özelliklerinin araştırılması.

  • Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, Yüksek Lisans Tezi, 59 s (yayımlanmamış).

  • Terzaghi, K., Peck, R. B., 1967. Soil Mechanic in Engineering Practice, John Wiley and Sons, New York, 729 p.



  • Sünnetçi, M , Ersoy, H . (2016). Ünye (Ordu) Killerinin Konsolidasyon ve Plastik Özellikleri Arasındaki İlişkilerin Araştırılması . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 40 (1) , 89-102 . DOI: 10.24232/jeoloji-muhendisligi-dergisi.295414

  • Sünnetçi, M , Ersoy, H . Ünye (Ordu) Killerinin Konsolidasyon ve Plastik Özellikleri Arasındaki İlişkilerin Araştırılması. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 40 (2016 ): 89-102

  • Sarma Deresi Havzasındaki Yağışın Ayrışma ve Su Kalitesine Etkisi, Düzce, Türkiye
    Rüstem Pehlivan
    PDF Olarak Görüntüle

    ÖZ: Sarma Deresi, Düzce ili Akçakoca İlçesinde bulunur. Su havzası yaklaşık 121.2 km2’lik bir alankaplar. Sarma Deresi, yağışlı dönemde bulanık akar ve Karadeniz’e 85 l/s debi ile dökülür. Akçakocailçesindeki içme suyu ihtiyacını karşılamak amacıyla Sarma Deresi havzasında Sarıyayla Barajı’nınyapılmasına karar verilmiştir. Asit yağışı ve etkileri konusundaki araştırmalar Türkiye’de İstanbulözelinde yapılmıştır. Bu nedenle, asit yağışların Sarma Deresi suyunun hidrojeokimyasal özelliklerineetkisini değerlendirmek için Sarma Deresi su havzasından kayaç, toprak, dere suyu, askıda katı madde,dere çamuru ve yağış örnekleri alınmıştır. Araştırma sahasındaki yağışların pH değeri 5.6’nın altındadır.Dere sularında iyon zenginleşmesinde ve jeolojik birimlerin ayrışmasında asidik yağışın etkisi vardır.Dere çamuru örneği ile askıda katı madde örneğine ait Kimyasal Ayrışma İndeks (CIA) değerleri sırasıyla76 ve 77’dir. Yağışlı dönemde, Sarma Deresi’nin bulanık akmasına, su havzasında mostra veren kilminerallerince zengin kumtaşları ve toprak neden olur. Sarma Deresi’nin yağışlı dönemdeki askıda katımadde miktarı 70 mg/l’dir. Sarma Deresi suyu kalsiyum ve bikarbonatca zengindir. Yağmur suyu, karsuyuna göre NH4, NO3 ve SO4 iyonlarınca, kar suyu da yağmur suyuna göre Al, Ba, Cu, Pb, Mn, Ni, Si, Uve Zn elementlerince zengindir. Yağmur, kar ve dere suyu örneklerindeki Al, Ba, B, Fe, Mn ve Zn gibi bazıağır metal ve elemenetlerin konsantrasyon miktarı 10 ppb üzeridir. Sarma Deresi suyu, içme suyu göstergelimit değerlerini (örneğin Al, Fe ve Mn elementleri bakımından) aşmaktadır. Bu nedenle, Sarıyayla Barajsuyunda arıtma işlemine gereksinim olabilir. 

  • Asit Yağışı

  • Ayrışma

  • Sarma Deresi

  • Su Kalitesi

  • Alp, K., Yazgan, M. S., Citil, E., Toros, H., Reis, B., 2004. Atmospheric deposition and its effects on drinking water resources of Istanbul. International symposium on water resources and environmental impact assessment, DSI, 223- 232, Istanbul.

  • Basak, B., Alagha, O., 2010. Trace metals solubility in rainwater: evaluation of rainwater quality at a watershed area, Istanbul. Environmental Monitoring and Assessment, 167, 493–503.

  • Charlson, R. J., Rodhe, H., 1982. Factors Controlling the Acidity of Natural Rainwater. Nature, 95, 683-685.

  • Carlson, C. L., Haines, B. L., 1989. Acidic Precipitation. “Biological and Ecological Effects”. Springer- Verlag New York Incorporation, 2, 1-50.

  • Chesworth, W., Dejou, J., Larroque, P., 1981. The weathering of basalts and relative mobilities of the majör elements at Belbex. France Geochimica et Cosmochimica Acta, 45, 1235–1243.

  • EPA (United States Environmental Protection Agency), 2009. National Primary Drinking Water Ragulations. Office of Water, EPA 816-F-09- 004, 6p., USA (http://www.epa.gov/safewater/ contaminants/index.html).

  • European Union, 1998. Council Directive 98/83/ EC of 3 Nowember 1998 on the quality of water intended for human consumption. Offical Journal, 330, 32-54.

  • Gaillardet, J., Dupre, B., Allegre, C. J., 1999. Geochemistry of large river suspended sediments: Silicate weathering or recycling tracer? Geochimica et Cosmochimica Acta, 63 (23/24), 4037–4051.

  • Gibbs, R. J., 1970. Mechanisms controlling world water chemistry. Science, 170, 1088- 1090.

  • Gorham, E., 1976. Acid precipitation and its influence. Upon aquatic ecosystems-an overview. Water, air, and soil pollution, 6, 457-481.

  • Hettelingh, J. P, Hordijk, L., 1986. Environmental conflicts: The case of Acid Rain in Europe. The Annals of Regional Science, 20 (3), 38-52.

  • Im, U., Christodoulaki, S., Violaki, K., Zarmpas, P., Kocak, M., Daskalakis, N., Mihalopoulos,N., Kanakidou, M., 2013. Atmospheric deposition of nitrogen and sulfur over southern Europe with focus on the Mediterranean and the Black Sea. Atmospheric E

  • İlhan, A. I, Öz, N., Dündar, C., Kenet, F., Balta, T., 2006. Asit Yağmurları ve Hava Kirliliği Değerlendirme Raporu. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Teknik Rapor, http://www.mgm.gov.tr/FILES/arastirma/ AsitYagmurlariDegerlendirmeRaporu.pdf

  • Keskin, T. E., 2010. Nitrate and heavy metal pollution resulting from agricultural activity: a case study from Eskipazar (Karabuk, Turkey). Environmental Earth Sciences, 61, 703–721.

  • Kumar, A., Kaur, I., Mathur, R. P., 1998. Water Quality and Metal Enrichment in Bed Sediments of the Rivers Kali and Hindon India. Environmental Geochemistry and Health, 20, 53-60.

  • Lajtha, K., Jones, J., 2013. Trends in cation, nitrogen, sulfate and hydrogen ion concentrations in precipitation in the United States and Europe from 1978 to 2010: a new look at an old problem. Biogeochemistry, 116, 303–334.

  • Lee, S. Y., Kim, S. J., Baik, M. H., 2009. Chemical weathering of granite under acid rainfall environment, Korea. Environmental Geology, 55, 853–862.

  • Menz, F. C., Seip, H. M., 2004. Acid rain in Europe and the United States: an update. Environmental Science and Policy, 7, 253–265.

  • MGM (Meteoroloji Genel Müdürlüğü), 2013. 1970 – 2013 yılları yağış değerleri, Türkiye Yağışları, http://www.mgm.gov.tr/veridegerlendirme/ yillik-toplam-yagis-verileri.aspx#sfU, 41 s.

  • MGM (Meteoroloji Genel Müdürlüğü), 2014. 2004 – 2014 yılları yağış ve sıcaklık değerleri, Akçakoca Meteoroloji İstasyonu, http://www.mgm.gov.tr/ tahmin/il-ve-ilceler.aspx?m=AKCAKOCA, 1 s.,

  • Nesbitt, H. W., 1979. Mobility and fraction of rare earth elements during weathering of a granodiorite. Science, 279, 206–210.

  • Nesbitt, H. W., Young, G. M., 1982. Early proterozoic climates and plate motions inferred from major element chemistry of lutites. Nature, 299, 715– 717.

  • Pehlivan, S., Bilginer, E., Aksay, A., 2002. 1/100000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları No: 33, Adapazarı G26 Paftası, MTA Jeoloji Etütleri Dairesi, 28 s.

  • Pehlivan, R., Emre, H., 2016. Potability and hydrogeochemisty of the sarma stream water, düzce, Turkey. Water Resources (In Press, Accepted Manuscript), 17.

  • Piper, A. M., 1944. A Graphic Procedure in the Geochemical Interpretation of Water Analyses. American Geophysical Union, 25, 914-923.

  • Piper, D. Z., Ludington, S., Duval, J. S., Taylor, H. E., 2006. Geochemistry of Bed and Suspended Sediment in the Mississippi River System, Provenance Versus Weathering and winnowing. Science of the Total Environment, 362, 179-204.

  • Price, J. R., Velbel, M. A., 2003. Chemical weathering indices applied to weathering profiles developed on heterogeneous felsic metamorphic parent rocks. Chemical Geology, 202, 397– 416.

  • RG 25730, 2005. İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik, Sağlık Bakanlığı, Resmi Gazete, 27 s.

  • Schoeller. H., 1962. Les eaux souterraines, Hydrologie dynamique et chimique, Recherche, Exploitation et Évaluation des Ressources. Masson et cie, Paris, Vol 1, 642 p.

  • Stallard, R. F., 1988. Weathering and erosion in the humid tropics, in: Lerman a, meybeck m, eds, physical and chemical weathering in geochemical cycles, Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, 225-246.

  • Sun, L., Wang, Y., Yue, T., Yang, X., Xue, L., Wang, W., 2015. Evaluation of the behavior of clouds in a region of severe acid rain pollution in southern China: species, complexes, and variations. Environmental Science and Pollution Research, 22, 142

  • Taylor, S. R., McLennan, S. M., 1995. The Geochemical Evolution of the Continental Crust. Reviews in Geophysics, 33, 241-265.

  • Toros, H., Şen, O., Saylan, L., 1997. İstanbul’da asit yağışları ve çevreye etkileri. Meteorolojik Karakterli Doğal Afetler Sempozyumu, TMMOB, 79-89.

  • Toros, 2000. İstanbul’da asit yağışları, kaynakları ve etkileri. İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Doktora Tezi, 97 s (yayımlanmamış).

  • Tuncel, G., Balkas, T., Arami, M., Ataman, Y., Ölmez, I., Tuncel, S., Hacisalihoğlu, G., Eliyakut, F., Anwari, M., Herman, D. 1991. Karadeniz Atmosferinde Eser Element Taşınımı, TUBITAK, DEBCAG 48 : 1-153.

  • WHO, 2011. Guidelines for Drinking-Water Quality. Fourth Edition, World Health Organization, Geneva, Switzerland, 541 p.

  • YSKY, 2015. Yüzeysel su kalitesi yönetimi yönetmeliğinde değişiklik yapılmasına dair yönetmelik, Resmî Gazete, Sayı : 29327, 9 s.

  • Zhou, Y., Wang, Y., Li, Y., Zwahlen, F., Boillat, J., 2013. Hydrogeochemical characteristics of central Jianghan Plain, China. Environmental Earth Sciences, 68, 765 -778.



  • Pehlivan, R . (2016). Sarma Deresi Havzasındaki Yağışın Ayrışma ve Su Kalitesine Etkisi, Düzce, Türkiye . Jeoloji Mühendisliği Dergisi , 40 (1) , 103-121 . DOI: 10.24232/jeoloji-muhendisligi-dergisi.295415

  • Pehlivan, R . Sarma Deresi Havzasındaki Yağışın Ayrışma ve Su Kalitesine Etkisi, Düzce, Türkiye. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 40 (2016 ): 103-121

  • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle